Rozdziały (KNM) / Chapters (CoMS)

URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/75

Przeglądaj

Aktualnie wyświetlane 1 - 20 z 50

Spinal ranges of motion in boys with pectus excavatum
(Zamiejscowy Wydział Wychowania Fizycznego w Białej Podlaskiej, 2009) Lizis, Paweł; Puszczałowska-Lizis, Ewa
Aim. The lack of comparative research into the spinal ranges of motion and somatic features of children with pectus excavatum and healthy children was the reason for taking up this topic. The aim of this work was to compare the spinal ranges of motion and basic somatic features of boys with pectus excavatum with healthy children. Material and methods. The study included 30 boys from Sucha Beskidzka commune. Fefteen subjects had pectus excavatum, whereas the remaining 15 boys were healthy and they constituted the control group. The mean age of the subjects was 13,3 ± 0,4 and 13,5 ± 0,7. The study was carried out in 2008. The spinal range of motion was measured with the use of the SFTR method. Also, body height, body mass as well as chest inspiratory and expiratory volume were measured. Results. Smaller ranges of motion of the spine were observed in boys with pectus excavatum. Significant differences concerned lateral flexions of thoracolumbar spine, the flexion of the lumbar spine, as well as the flexion of the whole spine. Significant differences between the groups were found in the chest circumference. Conclusions. Significant differences in some ranges of motion of the spine between the groups are caused by rachitis. Statistically significant differences in chest circumference indicate that rachitis exerts negative influence on the range of motion of the chest and on the respiratory system.
Dymorfizm płciowy w wybranych cechach budowy stóp kobiet i mężczyzn w wieku 20-28 lat
(AWF Katowice, 2011) Puszczałowska-Lizis, Ewa; Kwolek, Andrzej
In spite of a large number of scientific works devoted to feet, in the writing we aren’t finding the fill of comparative notifications of the feet structure in adult women and men. In scientific studies a sexual dimorphism of transverse arch and front area of support is poorly known and rarely discussed. In this work we would like to comparison of feet structure in women and men 20-28 years old. Comparatives studies of plantographic features showed, that the most important plantographic features which differentiate feet structure in women and men are Clark's angle, KY index (the longitudinal arch) and the V toe varus deformity angle. Women have better shape of longitudinal arches while men have tendency to varus deformity of the V toe. These differences show sexual dimorphism.
Assessment of the effects of body posture correction in the sagittal plane in rural girls aged 7-12 with Io scoliosis.
(AWF Biała Podlaska, 2012) Szurmik, Tomasz; Lizis, Paweł; Puszczałowska-Lizis, Ewa
Postural defects of children and youth constitute a serious social problem. It indicates the need for taking up efficient diagnostic and rehabilitation activities with regard to all children and youth in Poland with a particular focus on children from small towns and rural areas. The aim of the work was to assess the efficiency of corrective exercises done by girls with I° scoliosis and concurrent spinal defects in the sagittal plane. Additionally, an attempt was made to assess whether the level of anterior-posterior curvatures of the spine determines the quality of the body posture and whether there exists a relation between selected morphological features and the body posture of the examined girls. Two tests carried out 10 months apart included a group of 22 girls with spinal defects in the sagittal plane aged 7 to 12. Girls lived in the rural area of ¯ywiec commune. They participated in the authors' programme of corrective exercises conducted in the Specialist Centre for Postural Defects Correction Orto-Med in ¯ywiec. The levels of anteriorposterior curvatures of the spine were measured with the use of photogrammetric method. The types of body posture were defined on the basis of Wolanski's silhouette method modified by Zeyland-Malawka. The quantitative and percentage distribution of body posture types was calculated before and after the applied correction. In order to assess the dependencies between the level of anterior-posterior curvatures of the spine and the quality of the body posture, a non-parametric Chi² (÷²) test was used. To assess the relations of body posture with morphological features, Pearson's linear correlation was used. A beneficial influence of the applied corrective exercises on the shape of the anterior- posterior curvatures of the spine of the examined girls was noted. A body mass and height correlate with the body posture of the examined girls. A 10-month programme of corrective exercises improves the shape of anterior-posterior curvatures of the spine and the posture of girls aged 7-12 with I° scoliosis. The shape of the curvatures of the spine determines the quality of the body posture of the examined girls.
Jałowe martwice kości po leczeniu chemioterapią i radioterapią – napotykane problemy w rehabilitacji. Studium przypadku
(Bydgoska Szkoła Wyższa, 2012) Szczygielska-Babiuch, Anna; Hagner-Derengowska, Magdalena; Lipińska Stańczak, Magdalena; Kalisz, Zdzisława; Puszczałowska-Lizis, Ewa
Роль sacrum (духовності) в житті особи з набутою неповноцінністю
(Uniwersytet Rzeszowski, 2016) Dubiel-Zielińska, Paulina
Стаття виявляє суть неповноцінності відповідно до юридичних та звичаєвих норм. Характеризує суспільну пропозицію вирішення проблеми життєвої активності особи, якої торкнулася неповноцінність: роль хворого, роль пацієнта. Описує специфіку явища неповносправності, а також аспекти функціонування, що зазнають обмежень через хворобу. Пояснює чим є sacrum порівняно з profanum. Описує теїстичне і атеїстичне, предметне та суб'єктне трактування святості. Зрештою, показує роль sacrum в житті особи з обмеженою працездатністю. Показує, як ця особа сприймає свою ситуацію і чому звертається до sacrum. У результаті посилається на „теорію доповнень” та її основні цінності, які мають найбільше значення в житті особи з набутою обмеженою працездатністю: свободу, мудрість і радість.
Przygotowanie do życia w świetle "teorii dopełnień"
(Uniwersytet Rzeszowski, 2016) Dubiel-Zielińska, Paulina
Wychowawczy sens teorii osoby ludzkiej według Karola Wojtyły a realia postmodernistyczne
(Uniwersytet Rzeszowski, 2016) Dubiel-Zielińska, Paulina
Kreatywna obecność osób niepełnosprawnych w rodzinie i jej wymiar etyczny
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017) Dubiel-Zielińska, Paulina
Kinesiotaping na tle innych metod wspomagania rozwoju dzieci z zespołem Downa
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017) Dubiel-Zielińska, Paulina
Artykuł na wstępie ukazuje czytelnikowi specyfikę zespołu Downa na poziomie komórkowym oraz wynikające z powstałych zaburzeń cztery znane rodzaje omawianego zespołu. W dalszej kolejności przedstawia cechy morfologiczne i wady wrodzone, które łącznie stają się uzasadnieniem do prowadzenia rehabilitacji. Najpopularniejszymi metodami rehabilitacji, na które autor zwraca uwagę, są: metoda Vojty, leczenie neurorozwojowe Bobath, integracja sensoryczna wg Jean Ayres i metoda masażu twarzy wg Rodolfo Castillo Moralesa. Nową możliwością staje się obecnie coraz bardziej popularny i powszechnie stosowany kinesiotaping. Może on służyć fizjoterapeutom oraz logopedom jako rozwiązanie wspomagające oraz podtrzymujące pracę i funkcję danego obszaru mięśniowego, poddanego oklejeniu specjalistyczną taśmą.
Turystyka kulinarna w województwie Podkarpackim
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019) Gabor, Tomasz; Ciuruś, Janusz; Kundera, Anastazja; Puchalska, Zuzanna; Herbert, Jarosław
Głównym celem było poznanie i analiza opinii społecznej na temat turystyki kulnarnej na Podkarpaciu.
Choroba i niepełnosprawność dziecka jako czynnik spajający rodzinę w kontekście doświadczeń rodzeństwa pełnosprawnego
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019) Dubiel-Zielińska, Paulina
W artykule ukazano rozwojowy charakter choroby i niepełnosprawności dziecka w wymiarze rodzinnym poprzez zwrócenie uwagi na odczucia i emocje rodzeństwa pełnosprawnego. Te odczucia mogą bowiem być kluczowe dla zaistnienia więzi rodzinnych gwarantujących poczucie jedności w odpowiedzialności. Choroba i niepełnosprawność dziecka mogą spajać podstawową komórkę społeczną pod warunkiem akceptacji tego zjawiska przez rodziców i ich pozytywnej postawy względem ułomności dziecka.
Charakterystyka spadku mocy kończyn dolnych po wysiłku anaerobowym w grupie studentów wychowania fizycznego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Dydek, Justyna; Przednowek, Krzysztof
Celem badań była ocena charakterystyki spadku mocy kończyn dolnych po wysiłku anaerobowym w grupie 19 studentów wychowania fizycznego. Wysiłek anaerobowy zrealizowano testem Wingate. Maksymalną moc (MPO) kończyn dolnych zmierzono za pomocą optycznego systemu pomiarowego OptoJump Next w 2 wyskokach pionowych: CMJ bez zamachu (CMJ BZ) oraz CMJ z zamachem (CMJ ZZ). Dodatkowo oznaczono stężenie kwasu mlekowego we krwi w spoczynku oraz w 4’, 8’ i 30’ po wysiłku. Analiza wykazała, że test Wingate wpłynął na obni-żenie poziomu MPO, co było zdeterminowane w głównej mierze powysiłkowym przyrostem stężenia mleczanu we krwi. Odnotowano również występowanie zależności pomiędzy spadkiem mocy kończyn dolnych a wybranymi wskaźnikami testu Wingate.
Syntetyczna ocena poziomu zagrożenia czynnikami ryzyka, ocena rozwoju fizycznego i psychomotorycznego u niemowląt diagnozowanych metodą Vojty
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Bejster, Anna; Przysada, Grzegorz
Wprowadzenie: Cele pracy: 1. Ocena poziomu zagrożenia czynnikami ryzyka, mierzona syntetyczną funkcją diagnostyczną Z PZCPN u niemowląt z grupy badanej (GB), diagnozowanych metodą Vojty, w porównaniu z grupą kontrolną (GK). 2. Ocena siły wpływu poszczególnych cech diagnostycznych na poziom Z PZCPN . 3. Syntetyczna ocena rozwoju fizycznego Z PRF oraz rozwoju psychomotorycznego Z PRPM . Materiał i metody: Grupę badaną stanowiły 104 niemowlęta z obciążonym wywiadem ciążowo-okołoporodowym (GB), grupę kontrolną stanowiło 50 dzieci zdrowych (GK). Do oceny funkcji Z PZCPN zastosowano metodę A. Krefft. Rozwój psychomotoryczny testami Monachijskiej Diagnostyki Rozwojowej (MFDR) został scharakteryzowany w sposób syntetyczny za pomocą funkcji Z PRPM , rozwój fizyczny – funkcją Z PRF. Wyniki: Istotnie wyższy poziom zagrożenia Z PZCPN odnotowano u dzieci z GB w porównaniu z GK (p≤0,001) oraz u wcześniaków i niemowląt ze średniociężkimi i ciężkimi zaburzeniami (p≤0,001, p≤0,01). W podgrupach tych odnotowano także istotnie niższy poziom rozwoju psychomotorycznego. Niedojrzałość noworodka, mniejsze wymiary ciała, niska wydolność w skali Apgar, powikłania okresu noworodkowego najsilniej wpływały na poziom zagrożenia. Wnioski: W grupie badanych dzieci stwierdzono istotnie wyższy poziom zagrożenia czynnikami ryzyka mierzony funkcją Z PZCPN oraz niższy poziom rozwoju fizycznego, w porównaniu z grupą kontrolną dzieci zdrowych. U niemowląt ryzyka z wyższym stopniem zaburzeń ośrodkowej koordynacji nerwowej i krótszym czasem trwania ciąży wykazano wyższy poziom zagrożenia oraz niższy poziom rozwoju psychomotorycznego. Występowanie czynników ryzyka, zaburzeń ośrodkowej koordynacji nerwowej i opóźnień w rozwoju psychomotorycznym wymaga wdrożenia działań terapeutycznych.
Specyfika szkodliwego działania czynników ryzyka w okresie prenatalnym, okołoporodowym, noworodkowym i niemowlęcym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Bejster, Anna; Przysada, Grzegorz
Rozwijający się układ nerwowy jest wrażliwy na działanie wielu czynników szkodliwych, które zostały nazwane czynnikami ryzyka. W każdym okresie rozwoju dziecka może dojść do jego uszkodzenia, objawy kliniczne pojawiają się stopniowo zgodnie z rytmem dojrzewania poszczególnych struktur ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Obszar uszkodzenia mózgu wyznacza zakres poszczególnych deficytów funkcjonalnych. Dziecko, którego rozwój może być zagrożony, nazwano dzieckiem ryzyka. Pojęcie to odnosi się najczęściej do niemowląt, u których prognozowano rozwój porażenia mózgowego. U dzieci ryzyka rozwój somatyczny i psychomotoryczny może być zaburzony w wyniku niedojrzałości lub zmian patologicznych OUN. Wszystkie noworodki po patologicznej ciąży, porodzie i okresie noworodkowym należą do tzw. grup ryzyka, ale nie wszystkie mają uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i objawy, które predysponują do rozwoju porażenia mózgowego. Samo występowanie czynników z wywiadu nie jest równoznaczne ze wskazaniem do terapii. Warunkiem usprawniania jest nieprawidłowy rozwój fizyczny i psychomotoryczny, potwierdzony badaniami diagnostycznymi. W pierwszej części pracy przedstawiono charakterystykę wybranych czynników predysponujących do rozwoju porażenia mózgowego. W opinii wielu autorów niedotlenienie płodu jest najczęstszą przyczyną uszkodzenia OUN, poważnym zagrożeniem są zakażenia, krwawienia wewnątrzczaszkowe, powikłania okołoporodowe, choroby płodu i noworodka i inne.
Porównanie nawyków żywieniowych studentów Uniwersytetu Rzeszowskiego na kierunkach wychowanie fizyczne oraz bezpieczeństwo wewnętrzne w świetle badań ankietowych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Janusz, Małgorzata; Wojdyło, Radosław
Prawidłowo zbilansowana dieta odgrywa istotne znaczenie w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Zdrowe odżywianie to sposób żywienia, który polega na przyjmowaniu substancji korzystnych dla zdrowia w celu zapewnienia lub poprawy zdrowia. Celem badań było porównanie nawyków żywieniowych studentów Uniwersytetu Rzeszowskiego na dwóch różnych kierunkach, tj. wychowanie fizyczne i bezpieczeństwo wewnętrzne. Przedmiot pracy stanowią nawyki żywieniowe. Przyjęto hipotezę, że studenci wychowania fizycznego, uprawiając różne dyscypliny sportowe i uczestnicząc w toku studiów w zajęciach dotyczących zasad zdrowego odżywiania, powinni mieć lepsze nawyki żywieniowe niż ich koledzy z bezpieczeństwa wewnętrznego. W pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, zaś jako narzędzie badań – kwestionariusz ankiety. Ankieta składa się z 15 pytań, badania przeprowadzone zostały w maju 2020 r. na 112 studentach Uniwersytetu Rzeszowskiego na kierunkach wychowanie fizyczne i bezpieczeństwo wewnętrzne.
Znaczenie metod neurofizjologicznych w diagnostyce zaburzeń rozwoju u niemowląt i małych dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Bejster, Anna; Przysada, Grzegorz
Diagnozowanie zaburzeń w rozwoju psychomotorycznym jest zadaniem trudnym z powodu niedojrzałości narządów i układów, wieku dziecka, podobieństwa objawów fizjologicznych, które ulegają zmianie w kierunku patologicznym. Kompleksowa diagnostyka obejmuje badanie pediatryczne, kliniczne badanie neurologiczne, kontrolę rozwoju fizycznego i psychomotorycznego. Pomocnicze są badania laboratoryjne i techniczne metody obrazowania OUN. Diagnostyka powinna być uzupełniona jak najwcześniejszą oceną fizjoterapeutyczną, logopedyczną i psychologiczną. Do usprawniania kwalifikowane są niemowlęta, u których w badaniu neurologicznym oraz w badaniach obrazowych stwierdzono wczesne uszkodzenie OUN i/lub diagnozowane metodami neurofizjologicznymi (metodą Vojty, NDT-Bobath, Prechtla) oraz w oparciu o tzw. kamienie milowe. Brak opanowania przez dziecko umiejętności opisanych jako „kamienie milowe” wskazuje najczęściej na opóźnienie rozwoju motorycznego i wymaga działań terapeutycznych. Ponadto stwierdza się zakłócenia w rozwoju reflektorycznym, zaburzenia napięcia posturalnego, zaburzenia integracji sensorycznej. W pracy szczegółowo omówiono neurokinezjologiczną diagnostykę opracowaną przez Vojtę, która pozwala wykryć zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej (ZOKN) w wieku wczesnonie-mowlęcym i określić stopień uszkodzenia OUN. Zastosowanie metod neurofizjologicznych pozwala na weryfikowanie indywidualnego postępowania usprawniającego w celu zapewnienia systematyczności i skuteczności działań terapeutycznych. Większość badaczy rekomenduje usprawnianie dzieci z ciężkimi uszkodzeniami OUN, w lżejszych przypadkach należy rozważyć, czy dziecko ma szansę na samoistną normalizację deficytów. W przeciwnym razie zaburzenia mogą mieć charakter tzw. minimalnych uszkodzeń mózgu, które w przyszłości manifestują się wadami postawy, zaburzeniami integracji sensorycznej czy nadruchliwością.
E-technologie w terapii funkcji motorycznych osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Kałużny, Olga; Dawiduk, Paulina; Wieczorek, Marta
Osoby z ASD (Autism Spectrum Disorders) lubią korzystać z technologii. Nowoczesne urządzenia technologiczne działają przewidywalnie i nie wyrażają emocji, co stanowi duży atut dla osób z ASD. Postanowiono ustalić potencjał i gotowość do wykorzystania e-technologii przez nauczycieli, terapeutów oraz rodziców w usprawnianiu osób z ASD. Sondaż diagnostyczny, narzędzie: kwestionariusz ankiety w formie on-line, 15 pytań. Osoby badane to 15 rodziców dzieci z ASD, 15 nauczycieli i 15 terapeutów pracujących z dziećmi z ASD. Respondenci posiadają wiedzę na temat nowoczesnych technologii wykorzystywanych w usprawnianiu osób z ASD, jednak większość z nich nie miała możliwości korzystania z omawianych udogodnień. W wyniku analizy ANOVA otrzymano nieistotny statystycznie efekt główny F (2,42)=1,58; p=0,22, η2=0,07, który wskazuje, że średnie poziomy uznania potencjału wykorzystania e-technologii w pracy z osobami z ASD nie różnicują badanych w zależności od pełnionej roli. Otrzymano nieistotny statystycznie efekt główny F (2,42)=0,45; p=0,63, η2=0,02, który wskazuje, że średnia gotowość wykorzystania e-technologii w pracy z osobami z ASD nie różnicuje badanych w zależności od pełnionej roli. Nauczyciele, terapeuci i rodzice dostrzegają potencjał i wykazują gotowość wykorzystania e-technologii w usprawnianiu osób z ASD. E-technologie nie są jeszcze powszechnie wprowadzane do programów terapii osób z ASD.
Zachowania zdrowotne a samoocena w grupie młodych dorosłych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Soroń, Małgorzata; Dudziak, Jadwiga; Gancarz, Katarzyna; Lechoniewicz, Martyna; Ostrowska, Alicja; Skiba, Klaudia; Szajowska, Paulina; Szymbara, Kinga; Warchoł, Monika; Waszczuk, Bartosz; Więcek, Alicja; Wilk, Angelika; Woźniak, Sylwia; Zubel, Wioleta; Perenc, Lidia
Wprowadzenie: Zachowania prozdrowotne obejmują między innymi angażowanie się w aktywność fizyczną oraz stosowanie odpowiedniej diety. U młodych dorosłych zachodzi kształtowanie samooceny. Celem pracy było zbadanie wpływu wybranych zachowań zdrowotnych na samoocenę w grupie młodych dorosłych. Materiał i metoda: Badania przeprowadzono w 2020 r. wśród studentów kierunku fizjoterapia oraz osób zaprzyjaźnionych z nimi. Kryteria włączenia do badań to wiek od 18 do 35 lat oraz wyrażenie zgody na udział w badaniu. Ankieta zawierała pytania o wiek, płeć, miejsce zamieszkania, BMI, a także o zwyczaje żywieniowe (Kwestionariusz KomPAN), poziom aktywności fizycznej (Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej, IPAQ) i samoocenę (skala samoceny SES). Ankietę wypełniło 130 osób: 57 mężczyzn (44 proc.) oraz 73 kobiet (56 proc.). Średni wiek badanych to 24,9+/-2,7 lat. Wśród uczestników: 32 osoby mieszkały na wsi (24,6 proc.); 44 – w mieście poniżej 20 tys. mieszkańców (33,8 proc.); 23 – w mieście liczącym 20–100 tys. mieszkańców (7,7 proc.); 31 – w mieście powyżej 100 tys. (23,9 proc.). Rozważano, czy płeć, wiek, miejsce zamieszkania, BMI, zwyczaje żywieniowe, skala aktywności fizycznej różnicują poziom samooceny u młodych dorosłych. Posłuż ono się testami: korelacji rang Spearmana, Manna-Whitneya i Kruskala-Wallisa. Jako test post-hoc do testu ANOVA wykorzystano test porównań wielokrotnych. Wyniki: Otrzymano następujące wyniki dla poszczególnych parametrów: BMI 23+/-3 kg/m 2, poziom aktywności fizycznej 1087,4+/-310 MET, indeks prozdrowotnej diety 19,6+/-9,6 pkt, indeks niezdrowej diety 17,8+/-6,9 pkt, poziom samooceny 23,3+/-2,9 pkt. (6,2+/-0,8 sten). Wykazano w wyniku punktowym (p=0,011) oraz stenowym (p=0,016) pozytywną korelację pomiędzy wynikiem skali SES a wiekiem badanych osób, wyższe wyniki w skali SES osiągali starsi badani. Wyniki skali SES zarówno punktowe (p=0,047), jak i stenowe (p=0,018) nie były równe wśród osób z różnych miejsc zamieszkania. Wyniki w skali SES osób pochodzących z miasta poniżej 20 tys. mieszkańców były średnio wyższe aniżeli wyniki osób mieszkających na wsi. Wniosek: Spośród rozważanych czynników miejsce zamieszkania oraz wiek różnicują poziom samooceny wśród młodych dorosłych.
Wprowadzenie
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Pop, Teresa; Baran, Joanna
Ocena wpływu krioterapii miejscowej na stan funkcjonalny rąk u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023) Przedborska, Agnieszka; Kilon, Małgorzata; Kikowski, Łukasz; Pomorska, Ewa; Raczkowski, Jan
Wprowadzenie: Reumatoidalne zapalenie stawów w 90 proc. przypadków powoduje zmiany chorobowe w obrębie stawów rąk. Wywołują one ból oraz wpływają na powstawanie deformacji i ograniczenie sprawności manualnej. Celem pracy była ocena wpływu krioterapii miejscowej na stan funkcjonalny rąk u kobiet z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Materiał i metody: Badaniami objęto 45 kobiet z rozpoznanym reumatoidalnym zapaleniem stawów, które poddano serii 10 zabiegów krioterapii miejscowej na okolicę obu rąk. Średni wiek w badanej grupie wynosił 58,7±9,2 lat. Ocenę skuteczności zastosowanej terapii przeprowadzono na podstawie: nasilenia dolegliwości bólowych według skali VAS, czasu trwania sztywności porannej i badania stanu funkcjonalnego rąk według skali FIHOA. Do pomiaru siły chwytu wykorzystano dynamometr hydrauliczny JAMAR. Dane poddano analizie statystycznej. Wyniki: Po terapii zaobserwowano istotne statystycznie (p<0,0001) skrócenie czasu trwania sztywności porannej [przed terapią i po niej – Me (IQR): 20 (10–60) minut vs. 10 (1–30) minut]; zmniejszenie dolegliwości bólowych według skali VAS [przed terapią i po niej – Me (IQR): 5 (4–7) pkt vs. 3 (1–4) pkt]. Istotnej poprawie (p<0,0001) uległ także stan funkcjonalny rąk według skali FIHOA [przed terapią i po niej – Me (IQR): 16 (11–22) pkt vs. 11 (10–16) pkt] oraz siła mięśniowa ręki prawej (przed terapią i po niej: 6,6±2,5 kg vs. 8,1±3,1 kg) i lewej (6,5±2,2 kg vs. 7,7±2,8 kg). Wnioski: Zastosowanie krioterapii miejscowej jako metody fizjoterapeutycznej jest skutecznym elementem kompleksowego leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Krioterapia miejscowa istotnie wpływa na poprawę stanu funkcjonalnego rąk, pozwala zwiększyć siłę mięśniową i zredukować dolegliwości bólowe, co zapewnia samodzielność w czynnościach dnia codziennego.

Przeglądaj

Przeglądanie Rozdziały (KNM) / Chapters (CoMS) według Data wydania