Przeglądanie według Autor "Kasprzak, Krzysztof"

Aktualnie wyświetlane 1 - 16 z 16

Biblijne motywacje ekologiczne
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2021) Kasprzak, Krzysztof
Przygotowanie eseju poprzedziło postawienie tezy: Przyroda jest dla człowieka czymś ważnym, wręcz sacrum, na co liczne argumenty znaleźć można także w Biblii. Skompletowano materiał bibliograficzny; w tym przestudiowano Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Po sformułowaniu problemu badawczego, rozważono w nim; motywacje do działań związanych z ochroną Przyrody, biblijne pouczenia np. „Obóz Twoim sacrum” i bogactwo treści teologicznych wokół „ aby nic nie zginęło”.
Encyklika kryzysu i nadziei
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie, 2015) Kasprzak, Krzysztof; Kostecka, Joanna
Czy tego chcemy czy nie, czy jesteśmy tego świadomi albo uparcie odrzucamy to przekonanie, jesteśmy częścią przyrody. Korzystając z jej darów, szczególnie w okresie ostatnich pięćdziesięciu lat konsumpcyjnego życia zbliżyliśmy się i przekroczyliśmy zdolność planety do regeneracji jej zasobów. Dane naukowe na temat łączności człowieka z przyrodą a przede wszystkim zależności od różnorodności elementów biosfery oraz raporty i wyniki obrad licznych konferencji poświęconych problematyce zrównoważonego rozwoju cywilizacji wkraczają w życie przeciętnego obywatela Planety Ziemia bardzo powoli. Encyklika „Laudato si'. W trosce o wspólny dom”, Ojca Świętego Franciszka (2015), ma szanse dotrzeć do chrześcijan na całej Ziemi, poruszyć ich sumienia i wyzwolić prośrodowiskowe i prospołeczne działania w codziennym życiu. Papież zabrał głos w obronie przyrody, która jest wspólnym domem wszystkich istot żywych, ale zwrócił także uwagę, że ekologia ma sens wtedy, gdy widzimy wielkość człowieka i jego wyjątkowość, gdy chroniąc naturę nie zapominamy o naturze ludzkiej i jej prawach.
Inwestycje sportowe i turystyczno-rekreacyjne mogące potencjalnie pogorszyć stan środowiska
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie, 2015) Kasprzak, Krzysztof
W projektowanych przedsięwzięciach uznawanych za mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko wyróżnia się grupę przedsięwzięć bezpośrednio związanych ze sportem, rekreacją i turystyką. Ich realizacja oraz późniejsza eksploatacja mogą być – i najczęściej są - dla środowiska przyrodniczego nie mniej groźne jak typowe inwestycje przemysłowe lub transportowe. Wykonywanie procedury oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) dla inwestycji sportowych lub prognoz dla terenów, które będą wykorzystywane na cele sportowo-rekreacyjne po zakończeniu działalności gospodarczej jest zadaniem trudnym. Dotyczy bowiem nie tylko samej infrastruktury technicznej, ale także skutków bezpośrednich i pośrednich wynikających z eksploatacji, które mogą mieć bardzo szeroki zasięg terytorialny i występować w długim okresie czasu. Mogą one mieć, podobnie jak i innego rodzaju inwestycje, znaczny wpływ także na zasoby wizualne krajobrazu.
Las pamięci – ekologiczny minimalizm funeralny
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2023-06) Kasprzak, Krzysztof
Artykuł przedstawia refleksję na temat ekologicznych pochówków osób zmarłych, możliwych do realizacji w Polsce. Ceremonie pogrzebowe są wyrazem tradycji kulturowej oraz różnie definiowanych postaw osobowych, w tym wiary religijnej, a także nakazów prawno-administracyjnych. Także w tym zakresie społecznie oczekiwane są jednak nowe rozwiązania, które winny być prawnie dozwolone, zwłaszcza dotyczące możliwości rozsypywania prochów osób zmarłych. Praktykowane już obecnie pochówki w biodegradowalnych urnach, czy rozsypywanie prochów zmarłych, np. w Lasach Pamięci na cmentarzach-parkach, nie są w żadnym przypadku brakiem szacunku dla zmarłych. To pogłębienie, całkowite i już ostatnie oddanie się biosferze, której jesteśmy częścią i po śmierci nadal w niej w pewnym sensie przebywać będziemy.
Park krajobrazowy - możliwości ochrony przestrzeni
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2017) Raszka, Beata; Kasprzak, Krzysztof
Podstawowe znaczenie dla istnienia i ochrony parków krajobrazowych ma specyfika ich przestrzeni. Wynika ona nie tylko z fizjonomii krajobrazu i zasobów przyrody ożywionej i nieożywionej, ale także z wartości zasobów kulturowych, istniejącego stanu zagospodarowania oraz świadomości społeczeństwa lokalnego. To całość tworząca nasze dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe. W celu prowadzenia działań ochronnych dla parków krajobrazowych sporządzane są plany ochrony z uwzględnieniem: charakterystyki i oceny stanu przyrody, identyfikacji i oceny istniejących oraz potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych, charakterystyki i oceny uwarunkowań społecznych i gospodarczych, analizy skuteczności dotychczasowych sposobów ochrony, charakterystyki i oceny stanu zagospodarowania przestrzennego, wyników audytu krajobrazowego. Do najważniejszych wskazań zawartych planach ochrony należą: przyjęcie podziału funkcjonalno-przestrzennego, wyodrębnienie stref funkcjonalnoprzestrzennych będących obszarami realizacji działań ochronnych oraz określenie sposobu ochrony, zagospodarowania i użytkowania w ramach każdej strefy funkcjonalno-przestrzennej. Podstawą wyodrębniania stref funkcjonalno-przestrzennych, dla których określa się zakres prac związanych z ochroną przyrody, jest ich spójność przestrzenno-przyrodnicza. Parki krajobrazowe, ze względu na zajmowaną powierzchnię (8,08% powierzchni kraju) oraz pełnioną rolę i funkcje, powinny stanowić ważny element systemu ochrony przyrody w Polsce. Są one wyodrębnioną organizacyjnie strukturą wykonującą zadania w zakresie ochrony przyrody i krajobrazu w warunkach prowadzenia działalności gospodarczej na ich terenie. W ocenie Najwyższej Izby Kontroli regulacje prawne dotyczące funkcjonowania parków krajobrazowych są niespójne i nieprecyzyjne. Nie dają one podstaw do właściwej organizacji działalności parków krajobrazowych, utrudniają lub całkowicie uniemożliwiają realizację podstawowego celu ich utworzenia, jakim jest zachowanie występujących na ich terenie wartości, zarówno przyrodniczych, jak i historycznych, kulturowych oraz krajobrazowych.
„Polish Journal for Sustainable Development” – 20 lat promowania zrównoważonego rozwoju
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2018) Kasprzak, Krzysztof; Kostecka, Joanna
W artykule zrelacjonowano historię powstania i działania czasopisma pod obecną nazwą „Polish Journal for Sustainable Development”. Podkreślono jego znaczenie w upowszechnianiu koncepcji zrównoważonego rozwoju. Dwadzieścia lat wydawania czasopisma naukowego jest okresem na tyle długim, że możliwe są już pewne podsumowania i refleksje. Informacje zawarte w artykule obejmują okres ponad 20 lat wydawania czasopisma w latach 1997-2018. Celem opracowania było nie tylko pokazanie trudu i sukcesu wszystkich autorów, redakcji, rady naukowej i wydawnictwa ale także wykorzystanie okazji do pozostawienia w pamięci kolejnych czytelników pojęcia zrównoważony rozwój, czyli koncepcji nadal dającej szanse na budowanie dobrostanu Homo sapiens w rzeczywistości XXI wieku.
Prywatny zbiór publikacji – autorefleksja pod koniec zawodowej działalności
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2020) Kasprzak, Krzysztof
Artykuł przedstawia problem wykorzystywania prywatnych zbiorów publikacji po zakończeniu działalności zawodowej. Wskazano na brak procedur umożliwiających przekazanie prywatnego księgozbioru do biblioteki uczelni po przejściu na emeryturę.
Tożsamość regionalna w planowaniu przestrzennym – wielkopolska 2020+. Refleksje i komentarz
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2020) Kasprzak, Krzysztof
Wdrażanie strategii rozwoju regionu następuje poprzez plan zagospodarowania województwa. Jego uchwalenie należy do wyłącznej właściwości wojewódzkiego sejmiku samorządowego. W znacznym zakresie jest on wyznacznikiem tożsamości regionu, co widoczne jest zwłaszcza w przypadku ustaleń planistycznych dotyczących dziedzictwa kulturowego. Chociaż nie jest powszechnie wiążącym aktem prawa miejscowego, to jednak wiąże gminy przy sporządzaniu własnych dokumentów planistycznych. Stwarza szansę ochrony terenów i obiektów będących przedmiotem zainteresowania turystyki kulturowej przed degradacją ich wartości lub zupełnym zniszczeniem. Ważnym przesłaniem jest zobowiązanie do współodpowiedzialności samorządów lokalnych za wspólną przestrzeń i jej dziedzictwo kulturowe. Dla przeciwdziałania procesom destrukcji krajobrazów poprzez procesy suburbanizacji sprzyjające zmniejszaniu się terenów otwartych, w planach wojewódzkich podkreślana jest potrzeba ochrony i promocji krajobrazów przyrodniczo-kulturowych. Utrzymanie terenów otwartych jako niezabudowanych w sytuacji ogromnej presji inwestycyjnej może być przykładem retardacji utraty tożsamości regionalnej, co wymaga jednak dużej determinacji władz lokalnych.
Turystyka kulinarna w świetle koncepcji zrównoważonego rozwoju w Polsce
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2017) Jęczmyk, Anna; Kasprzak, Krzysztof
Podstawową i niezbywalną funkcją rolnictwa jest produkcja żywności, ale poza tym gospodarstwa rolne generują także liczne dobra i usługi innego typu. Z rolnictwem i obszarami wiejskimi jest związana turystyka kulinarna, która może rozwijać się na tych terenach zgodnie z koncepcją rozwoju zrównoważonego. Celem artykułu jest przybliżenie problematyki turystyki kulinarnej w koncepcji zrównoważonego rozwoju rolnictwa.
Turystyka kulturowa w wymiarze przyrodniczym
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2019) Kasprzak, Krzysztof
Turystyka stała się obecnie nie tylko masowym rytuałem o znacznym potencjale ekonomicznym, ale także ważnym przekazem kulturowym. Dotyczy różnych obszarów działalności człowieka i twórczości związanej z szeroko rozumianą kulturą, obejmując także aspekty dziedzictwa przyrodniczego. Na wzajemne zależności dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego oraz konieczność traktowania ich jako integralnej całości zwraca uwagę szereg międzynarodowych aktów prawnych. Powszechna Deklaracja o Różnorodności Kulturowej określa, że różnorodność kulturowa wyraża się w oryginalności i mnogości tożsamości, cechujących grupy i społeczeństwa tworzące ludzkość. Zgodnie z Konwencją o Różnorodności Biologicznej ochrony wymagają także różnorodność kulturowa i tradycyjne gospodarowanie, z którymi są nierozerwalnie związane zagrożone wartości przyrodnicze. Człowiek jest ukształtowany biologicznie i kulturowo w konkretnych warunkach środowiska przyrodniczego. Swoje antropocentryczne wartości przenosi jednak na przyrodę, ogląda ją głównie poprzez mity ukształtowane w kulturze, która je rozpowszechnia i utrwala. Wiele celów turystyki kulturowej łączy się ściśle ze stanem zasobów przyrody i środowiska przyrodniczego. Istnieje głęboko humanistyczny sens badań przyrodniczych i ochrony przyrody. Ma to bowiem istotne znaczenie dla trwałości i jakości ludzkiej egzystencji.
Turystyka w planie ochrony Wielkopolskiego Parku Narodowego - studium przypadku
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2016) Raszka, Beata; Kasprzak, Krzysztof
Działalność ochronna w Wielkopolskim Parku Narodowym następuje poprzez realizację ustaleń planu ochrony. Dokument ten przedstawia m.in. sposób udostępnienia terenów parku narodowego dla turystyki, rekreacji i sportu a jego projekt przedstawia dyrektor Parku. Plan ochrony sporządza się na 20 lat z uwzględnieniem charakterystyki i oceny stanu przyrody, identyfikacji i oceny istniejących oraz potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych, charakterystyki i oceny uwarunkowań społecznych i gospodarczych, analizy skuteczności dotychczasowych sposobów ochrony, charakterystyki i oceny stanu zagospodarowania. Prace przy sporządzaniu planu ochrony, polegają m. in. na: ocenie stanu zasobów, tworów i składników przyrody, walorów krajobrazowych, wartości kulturowych oraz istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych, opracowaniu koncepcji ochrony zasobów, tworów i składników przyrody oraz wartości kulturowych, a także eliminacji lub ograniczeniu istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych. Dokument ten zawiera m.in.: wskazanie obszarów i miejsc udostępnianych dla celów edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych, amatorskiego połowu ryb oraz określenie sposobów ich udostępniania. Dla parku narodowego do czasu ustanowienia planu ochrony, sprawujący nadzór (tj. minister właściwy do spraw środowiska) sporządza projekt zadań ochronnych. Uprawianie turystyki w każdym parku narodowym wymaga minimum kultury, niezależnie od obowiązujących przepisów prawnych i dokumentów planistycznych związanych z jego ochroną. Ochrona parku to także problem kwestii etyczno-estetycznych, związanych z poznawaniem przejawów życia w całym jego bogactwie oraz z chęcią poznania i lepszego zrozumienia świata.
Upraszczanie procesu budowlanego a ochrona zasobów przyrodniczych
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie; Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie, 2015) Kasprzak, Krzysztof
Proces budowlany charakteryzuje się zbyt wieloma rozbudowanymi procedurami i jest bardzo czasochłonny. Dostosowany do warunków gospodarczych winien, łącznie z planowaniem przestrzennym, zabezpieczać także ważne interesy publiczne jakimi są m.in. ład przestrzenny, ochrona dóbr kultury, środowiska i zasobów przyrody. Dlatego podstawowa znajomość procedury inwestycyjnej i związanych z nią przepisów prawnych ma bezpośrednie znaczenie nie tylko dla inwestorów, ale także dla wszystkich zajmujących się różnymi aspektami ochrony środowiska i zasobów przyrody nieożywionej i ożywionej. Zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę określone w prawie budowlanym dla wielu inwestycji nie zwalnia inwestorów od obowiązku stosowania przy ich wykonywaniu innych przepisów prawa budowlanego, a szczególnie przepisów techniczno-budowlanych, norm, przepisów bhp, a także przepisów: p.poż., sanitarnych, ochrony środowiska, ochrony dóbr kultury. Mimo uproszczeń w procedurach administracyjnych nadal zapewniona jest pełna kontrola oddziaływania inwestycji na środowisko przyrodnicze oraz obiekty dziedzictwa narodowego.
Wydawnictwa Oficyny ABRYS jako zadanie edukacyjne. Upowszechnianie idei retardacji jako element alternatywnej edukacji. Część I.
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2016) Kasprzak, Krzysztof
Wydawnictwo Komunalne ABRYS ma obecnie w dorobku dziesiątki tysięcy egzemplarzy czasopism ("Przegląd Komunalny", "Czysta Energia", "Zieleń Miejska", "Recykling", "Wodociągi - Kanalizacja", "Ecomanager") dostarczających zawodowych informacji, kształtujących opinię i przedstawiających polemiki. To także tysiące wejść na strony różnych aplikacji przygotowanych przez Abrys, uzupełniających, a nie zastępujących wymienione czasopisma. Wpisują się one w pełni we wdrażanie edukacji ekologicznej jako nauczania interdyscyplinarnego na jego wszystkich stopniach formalnych i nieformalnych. Jej celem jest kształtowanie pełnej świadomości i budzenie zainteresowania społeczeństwa wzajemnie powiązanymi kwestiami ekonomicznymi, społecznymi, politycznymi i ekologicznymi, umożliwienie wszystkim mieszkańcom zdobywania wiedzy i umiejętności niezbędnych dla poprawy stanu środowiska oraz tworzenie nowych wzorców zachowań, kształtowanie postaw, wartości i przekonań jednostek, grup i społeczeństw, uwzględniających troskę o jakość środowiska. Aby cele te mogły być zrealizowane, niezbędne jest m.in. wprowadzenie profesjonalnej edukacji ekologicznej do wszystkich sfer życia społecznego z uwzględnieniem i wykorzystaniem wartości kulturowych, etycznych i religijnych, zapewnienie dostępu społeczeństwa do informacji o stanie środowiska przyrodniczego, w tym także podejmowanie działań w zakresie retardacji. Najważniejsze jest jednak uznanie, że edukacja ekologiczna jest podstawowym warunkiem zmiany konsumpcyjnego modelu społeczeństwa. Jak dotąd cele te nie zostały zrealizowane. Instytucje naszego państwa nie dają alternatywy dla modelu społeczeństwa konsumpcyjnego, na którym głównie oparte jest obecnie jego funkcjonowanie.
Wydawnictwa oficyny Abrys jako zadanie edukacyjne. Upowszechnianie retardacji jako element alternatywnej edukacji. Część II.
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2017) Kasprzak, Krzysztof
W przeciwieństwie do formalnej edukacji szkolnej a zwłaszcza akademickiej - uznającej w naszym kraju cele edukacji ekologicznej, zwłaszcza popularyzowanie - za działalność niejako gorszego rodzaju - edukacja nieformalna dąży do realnego podniesienia wiedzy i świadomości obywateli. Ma ona przełożyć się na zaangażowanie możliwie dużej liczby mieszkańców w działania kreatywne. Działalność jednostek zaangażowanych w edukację nieformalną nie jest pochodną pozycji budżetowej instytucji państwa i samorządu. Obecnie edukacja ekologiczna prowadzona poza strukturami szkolnictwa średniego i wyższego, w której Wydawnictwo Komunalne ABRYS aktywnie uczestniczy, staje się coraz ważniejszą częścią edukacji obywatelskiej zmierzającej do rozwijania rozumnego społeczeństwa akceptującego zasady zrównoważonego rozwoju, umiejącego oceniać stan bezpieczeństwa ekologicznego oraz uczestniczącego w procesach decyzyjnych. Czasopisma wydawnictwa komunalnego ABRYS, a także działalność konferencyjno-szkoleniowa, portale edukacyjne, konkursy branżowe i e-wydania tworzą obecnie zwarty, logiczny, wzajemnie uzupełniający się element nauczania i wychowania o cechach nowoczesnej edukacji alternatywnej XXI wieku - formy swoistej opozycji wobec państwowego i sformalizowanego systemu nauczania różnych stopni. Edukacja alternatywna jest sprzeciwem wobec narzuconych wartości, jedynie słusznych rozwiązań, wobec szkolno-akademickich lęków i nudy, dzisiejszej roli nauczyciela, wykładowcy i stosowanej metodyki nauczania.
Zanieczyszczenie powietrza a turystyka
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2019) Jęczmyk, Anna; Uglis, Jarosław; Kasprzak, Krzysztof
Jakość środowiska ma duże znaczenie dla ruchu turystycznego. Wiele działań branży turystycznej i turystów może mieć na nie negatywny wpływ. Problemem który dotyka turystyki, jest jakość powietrza, a Światowa Organizacja Turystyki oraz Światowa Organizacja Zdrowia zamierzają dołączyć wskaźniki jakości powietrza do rekomendacji turystycznych poszczególnych miejsc. Może to być problemem dla wielu turystycznie atrakcyjnych miejsc, szczególnie miast, które mają zanieczyszczone powietrze. Celem artykułu była analiza dostępnych danych dotyczących jakości powietrza w poszczególnych województwach w Polsce oraz porównania ich ze wskaźnikami rozwoju funkcji turystycznej.
Zastosowanie środowiskowej oceny cyklu życia (LCA) w turystyce
(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2018) Jęczmyk, Anna; Kasprzak, Krzysztof
Ponieważ produkt turystyczny oddziałuje na środowisko, dlatego celowe jest podejmowanie efektywnych działań mających na celu zminimalizowania oddziaływania usług turystycznych na otoczenie we wszystkich fazach cyklu życia tego produktu. Środowiskowa ocena cyklu życia (LCA) zarządzania opiera się na dobrowolności i stanowi przejaw perspektywicznego myślenia. Wyrobem w technologii LCA może być zarówno konkretny przedmiot, jak i cały proces produkcji lub usługa, także usługa turystyczna. W artykule przedstawiono zasady środowiskowej oceny cyklu życia (LCA) oraz wskazano, jakie może mieć ona zastosowanie w turystyce.