Przeglądanie według Autor "Bolonek, Ryszarda"

Aktualnie wyświetlane 1 - 13 z 13

Dywergencja rozwoju regionalnego Polski jako uwarunkowanie technologicznej modernizacji gospodarki
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Bolonek, Ryszarda
Rozwój regionalny w Polsce charakteryzuje się rozbieżnością dochodów, wartości produkcji sprzedanej, nakładów na środki trwałe. Dochody województw są silnie uwarunkowane wartością sprzedanej produkcji i rozwojem przemysłu. Z tego powodu technologiczna modernizacja produkcji jest konieczna ze względu na jej niski poziom zaawansowania technologicznego. Zatem konwergencja jest możliwa, wszakże pod warunkiem połączenia specjalizacji produkcji w województwie ze specjalizacją badawczo-rozwojową. Z tego powodu reforma instytucjonalna winna łączyć instytucje nowo organizowanego Narodowego Systemu Innowacyjnego w sposób sprzyjający współpracy przedsiębiorstw i jednostek naukowych.
Kierunki modernizacji gospodarki Polski w świetle doświadczeń wynikających z okresu kryzysu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Bolonek, Ryszarda
Celem artykułu jest wskazanie kierunków modernizacji gospodarki Polski, które wynikają z podstawowych problemów makroekonomicznych, wyłonionych na podstawie porównania wskaźników makroekonomicznych Polski z pozostałymi krajami UE-27. Okazuje się, iż mimo, że wzrost gospodarczy w Polsce pozostaje na relatywnie wysokim poziomie na tle krajów UE-27, to ujawnił się problem zbyt wysokiego poziomu długu publicznego na przewidywanym w 2012 roku poziomie przekraczającym uregulowania z Maastricht. Wprawdzie są kraje, które mają wyższe poziomy długu, jednak żaden z tych krajów nie był dotychczas zmuszony, tak jak Polska, renegocjować długów z Klubem Paryskim i Klubem Londyńskim oraz wprowadzać narzucone przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy reformy. Zatem najpilniejszym zadaniem modernizacyjnym wydaje się być reforma finansów publicznych, jednak zadaniem ważnym jest zmiana struktury produkcji w Polsce pod kątem opracowania atrakcyjnej oferty towarowo-usługowej w handlu zagranicznym. Niski poziom eksportu zapewne wynika z braku zaawansowanych technologicznie produktów, które można zaoferować na rynkach globalnych. Mimo pewnych sukcesów za mała jest dbałość o dywersyfikację rynków zbytu dla przemysłu przetwórczego i rolno-spożywczego. Być może właśnie należałoby powiązać innowacje i zaawansowane technologicznie rozwiązania dla zwiększenia dystrybucji polskich towarów przemysłu rolno-spożywczego w sposób, który dawałby przewagę konkurencyjną. Być może także należałoby zadbać o atesty dla zdrowej i pracochłonnej polskiej żywności, ponieważ za takim rozwiązaniem przemawiają względy ekonomiczne, a mianowicie, wysoka stopa bezrobocia strukturalnego. A zatem należy określić przewagę oferty polskiej produkcji artykułów żywnościowo-spożywczych w UE-27, bowiem unijny rynek dla tego typu artykułów wynosi aż 10 procent.
Kierunki zmian w regionalnych i wojewódzkich strukturach zatrudnienia jako podłoże technologicznej modernizacji polskiej gospodarki
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011) Bolonek, Ryszarda
Celem artykułu jest wskazanie kierunków zmian w regionalnych i wojewódzkich strukturach zatrudnienia jako podłoża modernizacji polskiej gospodarki. Z analizy wojewódzkich struktur zatrudnienia wynika, że niektóre z nich specjalizują się w: handlu, przemyśle bądź rolnictwie. Jednak z podziału publicznych nakładów na badania i rozwój w województwach wynika, że koncentrują się one głównie w najbardziej dochodowych regionach przemysłowych Polski. Zatem modernizacja województw o profilu rolniczym, usługowym jest utrudniona ze względu na brak odpowiednich nakładów na B+R w województwach o pozaprzemysłowej specjalizacji. Efektywność wydatkowania ograniczonych funduszy badawczo-rozwojowych wymaga połączenia lokalnych nakładów na B+R ze specjalizacją regionalną. Poza tym potrzebny jest ściślejszy związek lokalnych uczelni i przedsiębiorstw w celu stymulowania prywatnych wydatków na B+R.
Kontrowersje wokół metod pomiaru instytucji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Bolonek, Ryszarda
Celem artykułu jest prezentacja kontrowersji wokół metod pomiarowych instytucji. Podejście instytucjonalne wiąże się z głównymi nurtami teoretycznymi, jakimi są instytucjonalizm i neoinstytucjonalizm, w ramach których pojawiły się kolejne nurty. Obecnie w ramach nurtu nowej ekonomii instytucjonalnej możemy wyróżnić cztery nurty szczegółowe, do których zalicza się: teorię neoinstytucjonalną, ekonomiczną teorię państwa i polityki, neoklasyczną teorię zmian i ewolucji ładu społeczno-ekonomicznego, nową ekonomię polityczną. Zatem podejście instytucjonalne do teorii ekonomii wzbogaciło ją o elementy różnych nauk: socjologii, psychologii, zarządzania, prawa, politologii itd. Każda z tych nauk proponuje odmienną definicję instytucji i stosowną do niej metodę pomiaru. Można zatem sformułować hipotezę, że interdyscyplinarność podstaw teoretycznych instytucji determinuje różnorodność metod pomiarowych instytucji. W związku z tym różnorodne klasyfikacje kryteriów konkurencyjności, przy pomocy których ocenia się instytucje obarczone są błędem. Odmienne teorie dysponują odmiennymi definicjami i stosownymi do nich narzędziami pomiarowymi. Zatem nie można porównywać między sobą mierników socjologicznych z psychologicznymi, politologicznymi, ekonomicznymi, które leżą u podstaw nurtów instytucjonalnych. Z tego wniosek, że kryteria konkurencyjności nie są porównywalne między sobą, choć dana metoda pomiarowa, wywiedziona z konkretnej nauki, daje wyniki porównywalne w skali międzynarodowej.
Nierówności rozwoju kapitału ludzkiego i intelektualnego barierą wzrostu gospodarczego Polski w ramach UE
(MITEL, 2006-06) Bolonek, Ryszarda
Problem nierówności społecznych jest mierzony nierównością dochodową oraz nierównością w rozwój zasobów ludzkich i edukacji. Ten ostatni rodzaj nierówności mógł się stać bariera stałego wzrostu. W związku z tym istnieje potrzeba sektora badawczo-rozwojowego w Polsce w celu uwzględnienia nierówności w tym obszarze między Polską a UE. Konkluzja to rozwój prywatnej strony sektora B+R w obliczu relatywnie dobrego ustrukturyzował swoją publiczną stronę w Polsce i lepiej powiązał między nimi, np. komercjalizację wyników badań naukowych. Motywowanie przedsiębiorstw do inwestowania w obszar B+R oznacza rozwijanie strony podażowej Rynek B+R. Może być przypisany przez: – ulgi podatkowe na działalność B+R przedsiębiorstw, niefinansowaną przez rząd; – częściowe dofinansowanie procesu tworzenia miejsc pracy w działach B+R firm. Istnieje również potrzeba skoordynowanej strategii rozwoju prywatnego B+R z źródła finansowania i instrumenty ekonomiczne.
Ocena stanu instytucji w Polsce w latach 2012–2016 we wskaźnikach konkurencyjności
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Bolonek, Ryszarda
Celem artykułu jest zaprezentowanie stanu instytucji w Polsce w latach 2012–2016. Problem z zagadnieniem instytucji w teorii ekonomii polega na różnorodności definicyjnej instytucji w ramach kilku podstawowych nurtów teoretycznych. Nurty instytucjonalne wywodzą się z różnych nauk: psychologicznych, socjologicznych, prawnych, ekonomicznych, politologicznych, reprezentujących odmienne sposoby definicji instytucji i odmienne sposoby ich pomiaru. Podobna sytuacja występuje w odniesieniu do zjawiska konkurencyjności. Różnorodność definicyjna konkurencyjności uzależniona jest od wielu dyscyplin naukowych, które próbuje objąć to zjawisko. W dorobku literaturowym na ten temat brakuje definicji konkurencyjności, która spełniałaby naukowe wymagania w postaci differentia specifica. W związku z tym zaprezentowane przez World Competitiveness Yearbook wyniki badań konkurencyjności w zakresie oceny instytucji w Polsce w latach 2012–2016 dość łatwo można podważyć.
Przekształcenia instytucjonalne w Polsce metodą pokonywania nierówności gospodarczych w ramach UE
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2009-12) Bolonek, Ryszarda
Nierówności gospodarcze między rozwiniętymi krajami UE a Polską można pokonać poprzez zapewnienie trwałego wzrostu, opartego także na źródłach endogenicznych. Jednym z nich są przemiany instytucjonalne stymulujące wzrost oszczędności wewnętrznych oraz dopasowanie instytucji do potrzeb gospodarki rynkowej. Obecnie w Polsce można zauważyć dychotomię między gospodarką rynkową a instytucjami kształtowanymi w okresie gospodarki nakazowo-rozdzielczej, które wciąż traktują informację jako dobro reglamentowane. Postęp polega na tym, że urzędnicy uprzejmie i często fachowo odpowiadają na pytania petenta, ale to petent wciąż musi zabiegać o informację. Przy załatwianiu wielu spraw urzędowych brakuje ulotek informacyjnych, co sprzyja utrwalaniu szarej strefy. Instytucjom w Polsce i urzędnikom brakuje zachęty finansowej, która sprzyjałaby ich zainteresowaniu dobrobytem przedsiębiorstw i działalności gospodarczej. Dla ustalenia systemu zachęt finansowych potrzebne jest określenie docelowego modelu instytucjonalnego, co wymaga poważniejszych badań. Ze względu na bieżące ograniczenia, polegające na konieczności dostosowania instytucji w Polsce do możliwości wykorzystania funduszy unijnych, wydaje się, iż dobrym pozwiązaniem będzie utworzenie instytucji przejściowych od modelu unijnego do docelowego.
Przyczyny i implikacje wzrostu bezzatrudnieniowego w Polsce w latach 1995-2005 w kontekście spójności społeczno-ekonomicznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2008-06) Bolonek, Ryszarda
Przyczyny wzrostu bezzatrudnieniowego w Polsce mają swoje historyczne przyczyny w gospodarce nakazowo-rozdzielczej i wynikającej z niej niskiej wydajności pracy. Procesy konwergencji powodują przyspieszone tempo dostosowawcze naszej gospodarki do unijnej, czego wyrazem jest wysoki, bo blisko 10% wzrost wydajności pracy w przemyśle. Jednak wciąż przeciętny poziom wydajności pracy w naszej gospodarce odbiega od wysokich wskaźników wydajności pracy w wysoko rozwiniętych krajach Europy i Stanów Zjednoczonych. Sytuację utrudnia ubytek miejsc pracy jaki ma miejsce od początku okresu transformacji, przy czym w kolejnych latach 1995-2005 nie został on wyhamowany. W tej sytuacji wzrost wydajności pracy przyczynia się do bezzatrudnieniowego wzrostu gospodarczego. W związku z tym potrzebna jest aktywna polityka strukturalna w przemyśle, której celem byłoby tworzenie nowych dziedzin wytwarzania w przemyśle oraz rozwój usług na potrzeby tych przemysłów: badawczo-rozwojowych, wdrożeniowych, projektowych, marketingowych, ubezpieczeniowych etc. Potrzebny jest także rozwój rynków finansowych i polityka NBP ukierunkowana na niskie stopy procentowe od kredytów inwestycyjnych. Wskazana byłaby także zmiana struktury napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych na korzyść przedsięwzięć nowych, tworzących miejsca pracy.
Rola przewag konkurencyjnych w postaci kapitału ludzkiego i intelektualnego jako podstaw trwałego wzrostu gospodarczego
(MITEL, 2005-06) Bolonek, Ryszarda
Kapitał ludzki i intelektualny charakteryzuje się silnie pozytywnymi efektami zewnętrznymi. Prywatne korzyści są poza dyskusją w krajach rozwiniętych. Problem polega na tym, jak zmierzyć świadczenia społeczne. Istniejące metody pomiaru w wielu przypadkach nie mają charakteru pieniężnego. Niektóre z nich, oparte na tablicach wyników, podają przybliżony stosunek input-output. Dlatego nie możemy odrzucić tezy o ekonomii kapitału ludzkiego. Jednak brak dokładnej liczby sprawia, że wynik jest wątpliwy. Z tego powodu nie możemy w pełni przyjąć tezy o ekonomii kapitału ludzkiego i intelektualnego. Problem jest szerszy, niż się wydaje, bo dotyczy wszystkich wartości niematerialnych. Księgowy B. Lev próbuje rozwiązać problem, kapitalizując niektóre wartości niematerialne, ale nie jest możliwe kapitalizowanie innych. Wydaje się, że najlepszym rozwiązaniem jest stworzenie warunków do wzrostu rynków nowych czynników produkcji, takich jak: rynek dóbr sieciowych, rynek badawczo-rozwojowy, kapitał ludzki, intelektualny i tak dalej. Pomogłoby to mierzyć transakcje na nowych rynkach. Tymczasem wydaje się, że najlepszym rozwiązaniem jest podejście systemowe oparte na analizie input-output dające ogólnie widoczne korzyści, jednak w szczególnych sytuacjach zyski są trudne do wyrażenia w dokładnych liczbach.
Rola sfery badawczo-rozwojowej w zintegrowanym rozwoju Polski na lata 2014–2020
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Bolonek, Ryszarda
Celem artykułu jest skonfrontowanie nowych zintegrowanych strategii rozwojowych na lata 2014–2020 z analizą stanu obecnego w wybranych obszarach problemowych dla identyfikacji zagrożeń rozwojowych w tych obszarach. Możliwe jest zbudowanie podstaw nowoczesnej gospodarki opartej na sektorze badawczo-rozwojowym wspartym sieciami kooperacyjnymi przedsiębiorstw w oparciu o wykorzystanie nowych technologii komunikacyjno-informatycznych, pod pewnymi jednak warunkami. Działalność badawczo-rozwojową należy podporządkować mechanizmowi i procedurom transformacji innowacji we wdrożenia wraz z informacją zwrotną dla podmiotów tworzących innowacje o zyskach i wartościach niepieniężnych otrzymywanych z nowych zastosowań. Należy utworzyć podległą bezpośrednio wojewodzie organizację do spraw wdrożeń innowacji w każdym województwie. Jej celem byłoby doprowadzenie do wdrożeń innowacji w danym województwie poprzez obniżenie kosztów funkcjonowania pośredników finansowych i ich większą specjalizację pracy w zakresie wyceny ryzyka wdrożeń innowacji. Należy doprowadzić do ponownej centralizacji prywatnych małych i mikroprzedsiębiorstw dla realizacji celów badawczo-rozwojowych i innych inwestycyjnych.
Rozwój gospodarczy Polski w kontekście zmian instytucjonalnych sektora badawczo-rozwojowego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Bolonek, Ryszarda
Celem badań jest wykazanie teoretycznego związku między rozwojem gospodarki rynkowej i instytucjami oraz braku tego związku w praktyce gospodarczej, na przykładzie sektora badawczo-rozwojowego. Sformułowana teza, iż rozdźwięk między sferą badawczo-rozwojową finansowaną ze środków publicznych a potrzebami prywatnych przedsiębiorstw w Polsce w zakresie innowacji jest tak duży, iż nie przyniesie pożądanych efektów bez poważnego zaangażowania państwa (organizacyjnego, legislacyjnego, finansowego i koordynacyjnego) została zweryfikowana w części drugiej niniejszego opracowania. Zawarta w pierwszej części teoria ekonomii wskazuje na związek między instytucjami, a wzrostem gospodarczym, lecz nie określa stopnia dostosowań instytucjonalnych, ani dziedzin w których miałoby ono nastąpić. Modele teoretyczne prezentują jedynie różnorodność zmiennych dotyczących samych instytucji, zmiennych egzogenicznych wpływających na wzrost gospodarczy. Z tego powodu mnożą się mierniki oceny instytucjonalnej oferowane przez bardzo znane i mniej znane organizacje. W związku z powyższym bieżąca ocena instytucji, systemu instytucjonalnego, czy poszczególnych jego elementów winna być dokonana na podstawie odpowiedzi na pytanie, czy dana instytucja, bądź jej jednostki (w sensie organizacyjnym i prawnym) przyczyniają się do wzrostu gospodarczego, czy go hamują. Dokonana w części drugiej charakterystyka kierunków zmian instytucjonalnych sektora badawczo-rozwojowego na skutek transformacji ustrojowej i przystąpienia Polski do Unii Europejskiej wykazała wiele zmian instytucjonalnych sektora badawczo-rozwojowego, szczególnie w latach 2007–2009, przede wszystkim w aspekcie organizacyjnym, a także finansowym i w związku z tym legislacyjnym. Zmieniła się struktura zarządzania systemem badań w Polsce. Po pierwsze, z dniem 1.01.2009 roku zmieniona została struktura Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na korzyść jego większej decentralizacji i specjalizacji pracy. Została ona podporządkowana zasadniczej zmianie, jaka nastąpiła w 2007 roku w związku z wyodrębnieniem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz projekcie ustawy o Narodowym Centrum Nauki. W ten sposób oddzielono zarządzanie i finansowanie sferą badań stosowanych od sfery badań podstawowych. Fakt ten stał się jednym z czynników reorganizacji Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jednak nowe zasady finansowania nauki pozostają wciąż w formie projektu ustawy. Wsparcie modernizacji sektora badawczo-rozwojowego przewidziane jest w programach ramowych, strategii narodowej, szesnastu regionalnych programach operacyjnych. Wprawdzie w założeniach strategicznych wymienione są wskaźniki, jakie powinna osiągnąć polska gospodarka pod względem technologicznym i naukowym, to jednak można zauważyć, iż są to wskaźniki dość rozproszone. Wydaje się, iż dotychczas nierozwiązanym problemem pozostaje współpraca między państwowymi uczelniami i prywatnymi przedsiębiorstwami. Poddane w niniejszej analizie zmiany w sektorze badawczo-rozwojowym na pewno przyczynią się do poprawy sytuacji, jednak w obecnym jej kształcie, wydaje się, iż będą to zmiany zbyt długotrwałe.
Wpływ kryzysu finansów publicznych na koncepcję ukierunkowanej terytorialnie polityki spójności regionalnej w kontekście raportu Fabrizio Barca
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Bolonek, Ryszarda
Trudności wyodrębnienia definicji regionu jako poziomu mezoekonomicznego będącego szczeblem pośrednim między analizą makro- i mikroekonomiczną polegają na tym, że definiowanie mezoekonomii jako analizy procesów i branż bezpośrednio wkracza w analizę mikroekonomiczną, bowiem mikroekonomia zajmuje się analizą rynków poszczególnych dóbr i usług zwanych w produkcji branżą. Uszczuplenie mikroekonomii o analizę rynków poszczególnych dóbr i usług nie wchodzi w grę, ponieważ pozbawiłoby tę naukę metodologii. Wobec powyższego autorka niniejszego artykułu proponuje nową definicję regionu w oparciu o terytorialne podejście F. Barca, a mianowicie: region jako podmiot mezoekonomiczny dotyczy analizy procesów branżowych zachodzących na jego terytorium. Oczywiście podejście to ma pewien mankament polegający na tym, że rynki regionalne – mezoekonomiczne – mogą mieć mniejszy zasięg i wartość, aniżeli rynki mikroekonomiczne, na przykład rynek F-16, czy rynek produktów rafinacji ropy naftowej w USA. Wówczas nie można zakładać, że poziom mezoekonomiczny jest pośredni między makroekonomicznym i mikroekonomicznym.
Znaczenie wykorzystania sieci komputerowych w zintegrowanym rozwoju gospodarczym Polski
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Bolonek, Ryszarda
Celem artykułu jest skonfrontowanie nowych zintegrowanych strategii rozwojowych na lata 2014–2020 z analizą stanu obecnego w zakresie wybranego obszaru problemowego dotyczącego społeczeństwa informacyjnego dla identyfikacji zagrożeń rozwojowych w tym zakresie. Analiza została zawężona do problematyki rozwoju sieci w przedsiębiorstwach jako podstawy tworzenia nowych związków kooperacyjnych przedsiębiorstw. Możliwe jest zbudowanie podstaw nowoczesnej gospodarki wspartej nowymi powiązaniami kooperacyjnymi przedsiębiorstw w oparciu o wykorzystanie nowych technologii komunikacyjno-informatycznych, jednakże pod pewnymi warunkami. Jednym z nich jest ułatwienie procesu ponownej centralizacji prywatnych przedsiębiorstw dla realizacji określonych celów: marketingu globalnego, znaczących inwestycji, działalności badawczo-rozwojowej etc. Istotne jest także, aby inwestycje w spójną infrastrukturę informatyczno-telekomunikacyjną były bardziej znaczące, niż w tradycyjną infrastrukturę transportową. Rozwój powiązań przedsiębiorstw typu klastry winien być oparty na oddolnych powiązaniach przedsiębiorstw w sieci komputerowej, a rolą państwa jest aktywne wspieranie rozwoju rodzimych sieci komputerowych.