Przeglądanie według Autor "Piontek, Franciszek"

Aktualnie wyświetlane 1 - 12 z 12

Aksjologia, niezrelatywizowane wartości i paradygmaty a kształtowanie nierówności społecznych i ładu strukturalnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Piontek, Franciszek; Piontek, Barbara
Celem artykułu jest: refleksja nad teorią i praktyką, dotyczącą likwidowania i ograniczania nierówności społecznych i zapewnienia ładu strukturalnego oraz przedstawienie mechanizmów utrwalających takie nierówności w teorii i w praktyce; omówienie roli i znaczenia aksjomatów i niezrelatywizowanych wartości w likwidowaniu nierówności i pokazanie, jakie skutki wywołuje praktyka zastępowania ich przez paradygmaty. Wniosek podstawowy: we współczesnym świecie nierówności społeczne są faktem i trzeba odpowiedzieć na pytanie, czy będziemy je likwidować jako efekt końca rury, czy też podejmujemy próbę usuwania ich źródeł i przyczyn?
Aksjomat „Człowiek najwyższą wartością w świecie przyrody” podstawą ładu strukturalnego i ładu w nauce
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2009-06) Piontek, Franciszek
Alternatywne koncepcje wdrażania rozwoju i ich skutki dla kategorii kapitał
(MITEL, 2005-06) Piontek, Franciszek; Piontek, Barbara
Specyfiką artykułu jest zagadnienie powiązań: kapitał ludzki – wzrost gospodarczy – nierówności społeczne na poziomie kategorii rozwoju, zwłaszcza w zakresie alternatywnych i wzajemnie wykluczających się koncepcji jego realizacji. Celem artykułu jest pokazanie, że sposobem na rozwiązanie sprzeczności między wzrostem gospodarczym a ograniczaniem nierówności społecznych jest przyjęcie koncepcji rozwoju. Wysuwaną tu podstawową hipotezą jest stwierdzenie, że kapitał ludzki, a nie technologie nakierowane na wzrost (w tym wiedza – ich komponent) odgrywa kluczową rolę w realizacji prawidłowo zdefiniowanego rozwoju. Kolejne etapy działania to: – Analiza kategorii: rozwój, kapitał, społeczeństwo informacyjne i procesy globalizacji, technologie (standaryzowane i niestandaryzowane) stabilny i zrównoważony rozwój oraz depozyt wartości – podstawowe kwestie i kontrowersje; – Model współzależności między postępem technologicznym, procesem globalizacji a stabilnym i zrównoważonym rozwojem (rysunek 1) – generowanie dysproporcji w uwzględnianiu nierówności społecznych; – Konsekwencje wprowadzenia aksjologii technologicznej dla kategorii kapitału; – Kapitał ludzki i ograniczanie nierówności społecznych w stabilnym i zrównoważonym rozwoju. Refleksja końcowa: liczni autorzy podkreślają, że rozwiązań kluczowych problemów gospodarczych należy szukać poza ekonomią, ale jednocześnie w przekonaniu, że wiedza stanie się źródłem generującym proporcje, które zapewnią ład społeczno-gospodarczy – podobnie jak niewidzialna ręka – nie ma podstaw merytorycznych.
„Integracja” i jej znaczenie dla zarządzania kapitałem ludzkim
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Piontek, Franciszek
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie: Jakie kryteria powinna spełniać kategoria integracja, aby mogła stanowić bazę dla zarządzania kapitałem ludzkim? Wykazano, że przedmiot zadany „jak” („obiectum formale sub quo”) i „Konstytucja Świata” pełnią funkcje kluczowe w powiązaniu trzech kategorii: „integracja – zarządzanie – kapitał ludzki”. Wskazano na przykład praktyczny integracji zastosowanej do kapitału ludzkiego, a budowanej w oparciu o „Konstytucję Świata”. Rozważania zawarto w trzech blokach tematycznych: I. Przedmiot kategorii „integracja” i „zarządzanie”, stosowanych do kapitału ludzkiego. II. „Konstytucja Świata” podstawą dla kształtowania przedmiotu zadanego „integracji” i „zarządzania” kapitałem ludzkim. III. Wybrane „integracje” i koncepcje „zarządzania” w aspekcie realizacji ich przedmiotu zadanego (formalnego).
Kategoria „integracja” bazą dla zarządzania na rzecz rozwoju
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Piontek, Franciszek
Celem artykułu jest: • refleksja nad kategorią „integracja” i próba uściślenia definicji integracja na rzecz rozwoju; • przedstawienie wybranych rodzajów integracji, występujących – na obecnym etapie – w otaczającej nas rzeczywistości i ich ocena w aspekcie możliwości urzeczywistniania rozwoju; Hipoteza jest następująca: integracja na rzecz rozwoju jest organizacją, która rzeczowo i funkcjonalnie rozumiana powinna być podporządkowana zasadzie zrównoważonego rozwoju i zapewniać efekt synergiczny współdziałania zintegrowanym podmiotom. Taka „integracja” stanowi bazę dla zarządzania na rzecz rozwoju.
„Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju 2030” w aspekcie spójności społeczno-gospodarczej i rozwiązań kryzysogennych. Część I: Założenia i zakres przedmiotowy dokumentu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Piontek, Franciszek
Zakres przedmiotowy niniejszego artykułu dotyczy kategorii spójność społeczno-ekonomiczna uzupełnionej o wymiar strategiczny i przestrzenny. Rozważania przeprowadzono na bazie dokumentu rządowego KPZK 2030, w szczególności (w części I) na bazie przyjętych założeń, nadrzędnego priorytetu oraz struktury i zakresu przedmiotowego – przyjętych w dokumencie. W rozważaniach przyjęto hipotezę: dokument KPZK 2030 w ograniczonym zakresie podejmuje wyzwania związane z zapewnieniem wewnętrznej spójności społeczno-gospodarczej Polski – i to w okresie perspektywicznym – a równocześnie spójność w wymiarze egzogenicznym przedkłada on ponad spójność o charakterze endogenicznym. Przeprowadzona analiza o charakterze merytorycznym i metodologicznym pozwoliła sformułować dziesięć wniosków, a do najważniejszych należą: • w studiach nad nierównościami i równością społeczno-ekonomiczną kraju nie wolno pomijać dokumentów rządowych, • dokumenty te mogą zawierać rozwiązania kryzysogenne – w aspekcie spójności społeczno-ekonomicznej – o wymiarze strategicznym.
Kształtowanie ładu strukturalnego w oparciu o teoretyczne podstawy konsensusu społecznego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Piontek, Franciszek; Piontek, Barbara
Celem niniejszego artykułu jest wskazanie: istoty konsensusu społecznego, teoretycznych podstaw jego funkcjonowania i ich ewolucji, wybranych dziedzin życia społeczno-gospodarczego, w których konsensus znajduje zastosowanie, warunków niezbędnych dla sprawnego i efektywnego funkcjonowania konsensusu. Hipoteza (w ujęciu syntetycznym) przyjęta dla badań: efektywne i sprawne kształtowanie ładu strukturalnego w oparciu o konsensus społeczny uwarunkowane jest jego relacją do norm składowych Konstytucji Świata. Wnioski wynikające z rozważań: konsensus społeczny – ukształtowany w wyniku jego ewolucji jako paradygmat – jest nadal miernikiem godności człowieka, demokracji i wolności; wiarygodność w funkcjonowaniu konsensusu społecznego zapewniają normy, składowe Konstytucji Świata – tak po stronie jego podmiotów, pośredników i adresatów; strażnikiem konsensusu społecznego jest warstwa społeczna – inteligencja; za warunki funkcjonowania konsensusu społecznego – we wszystkich wymiarach – odpowiada państwo. Wolny rynek nie może wyręczać w tym zakresie państwa.
Transformacja a koncepcje rozwoju – skutki dla kapitału: ekonomicznego, ludzkiego i przyrodniczego
(MITEL, 2006-06) Piontek, Franciszek; Piontek, Barbara
W opracowaniu przedstawiono istotę dwóch modeli transformacji: globalnej, podporządkowana procesowi globalizacji i niszowej, czyli związanej z ideą zrównoważony rozwój i jest realizowany w wymiarze lokalnym. Autorzy zwracają uwagę na konieczność uwzględnienia w procesie modelowania rozwoju uwarunkowań oraz czynniki transformacji niszowej, m.in. konieczność odwoływania się do trzech wymiary kapitału: ludzki, ekonomiczny i przyrodniczy. Empirycznie weryfikująca transformację procesów w województwie śląskim stwierdzają, że model globalnej transformacji jest dominujący.
Wartości w gospodarowaniu potencjałem rozwojowym w procesie transformacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Piontek, Franciszek
Celem artykułu jest zintegrowane ujęcie transformacji, procesu globalizacji i budowy nowej cywilizacji. Przyjęto hipotezę, że stosunek do szeroko rozumianych wartości (będących konstytucją świata) decydował i decyduje o integracji i dezintegracji procesów rozwojowych i o wykorzystaniu potencjału rozwojowego, także w procesie transformacji. Artykuł składa się z dwóch bloków tematycznych: • wartości – ich rozumienie i funkcje w kształtowaniu rozwoju; • wpływ deregulacji wartości na potencjał rozwojowy w procesie transformacji. Wpływ ten został omówiony na przykładzie wybranych składowych potencjału rozwojowego i zastosowanych do tych składowych – w procesie transformacji – paradygmatach. Refleksja o charakterze ogólnym: Za ochronę wartości (konstytucji świata) odpowiada wiele instytucji. Jeśli one zawodzą, odpowiedzialność spada na inteligencję jako warstwę społeczną. Czy inteligencja potrafi podjąć to wyzwanie? Czy otrzyma wsparcie społeczne?
Wybrane koncepcje i procedury zarządzania „integracją na rzecz rozwoju”
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Piontek, Franciszek
W artykule przyjęto definicję kategorii integracja na rzecz rozwoju i określono warunki, jakie winna spełniać tego rodzaju integracja. Dotyczą one: celów działania, potencjału i sposobu funkcjonowania integracji. Weryfikacją – w aspekcie definicji i sformułowanych warunków – objęto trzy współcześnie wdrażane integracje w skali globalnej: fundusze unijne, strumień bezpaństwowych pieniędzy i outsourcing. Wynikający z rozważań wniosek ogólny jest następujący: należy udowodnić, że wdrażane integracje globalne będą legitymować się wyższym efektem synergicznym dla integrowanych państw niż dotychczas suwerennie funkcjonujące państwa.
Zarządzanie nauką i edukacją a budowa nowej cywilizacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Piontek, Franciszek
W artykule prezentowane są rozważania aksjologiczne dotyczące zakresu zmian w zarządzaniu nauką i edukacją ukierunkowanych na zapewnienie kondycji Narodu dla pełnienia władzy zwierzchniej. Zagadnienie to rozpatrywane jest głównie w odniesieniu do Polski, jednak dyskusja ma charakter uniwersalny odwołujący się do wartości podstawowych. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie: Czy naukę i edukację można ograniczyć do jednej sfery cywilizacji? W szczególności: Czy można ją ograniczyć do sfery techné? Autor stawia hipotezę, że nauka i edukacja występują w obu sferach cywilizacji – zarówno w sferze sofia (gr. mądrość), jak i w sferze techné (gr. umiejętność) i powinny je integrować. W artykule wykorzystywane są metody dedukcji, analizy opisowo-krytycznej oraz koherencji. W pierwszej części opracowania omówione zostały teoretyczne podstawy zarządzania nauką i edukacją oraz ich ewolucja. W kolejnej zaś przedstawiono wybrane przykłady polskiej praktyki zarządzania nauką i edukacją w aspekcie obowiązującego ładu strukturalnego. Autor dowodzi, że deregulacja w zarządzaniu nauką i edukacją (ograniczenie ich do jednej sfery) powodowane jest łamaniem kodu cywilizacji (a jest nim zasada sprzeczności). W języku logiki to: TAK = NIE = BYĆ MOŻE. Jest to baza dla generowania rozwiązań instytucjonalnych wykluczających zintegrowane zarządzanie. Argumentuje, że przywrócenie atrybutu integralności w zarządzaniu nauką i edukacją wymaga: kształcenia w zakresie podstaw ładu strukturalnego w sferze sofia, co stanowi warunek konieczny, oraz woli decyzyjnej ograniczającej przyzwolenie na deregulację, jako warunku dostatecznego.
Zarządzanie rozwojem niszowym dla zapewnienia spójności społeczno-ekonomicznej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Piontek, Franciszek; Piontek, Barbara
W niniejszym artykule wykazano, że zapewnienie spójności społeczno-ekonomicznej w procesie rozwoju lokalnego jest możliwe, jeżeli jednoznacznie zostanie określony sens i cel działania, a to z kolei jest możliwe, jeśli proces zarządzania rozwojem oparty zostanie na rozwoju niszowym, który umocowany jest w integracji terytorialnej. Model niszy opisany jest przez 6P: Program, Przedsiębiorczość, Produkt, Popyt, Promocja, Prawo. Procedura rozważań obejmuje następujące zagadnienia: • kategorię zarządzanie rozwojem i kwestie z nią związane; • model niszy w aspekcie zapewnienia spójności społeczno-ekonomicznej; • spójność społeczno-ekonomiczna w Konstytucji RP; • procedury zarządzania rozwojem lokalnym, zapewniające spójność społeczno-ekonomiczną. Zarządzanie rozwojem niezgodne z rozwojem niszowym – w długim okresie – nie zapewnia spójności społeczno-ekonomicznej w procesie rozwoju – lokalnego.