Celem badawczym artykułu jest ukazanie sytuacji demograficznej na tle kondycji gospodarki polskiej. Okazuje się, że Polska w świetle przytoczonych danych, które zawarto w wielu tabelach, znajduje się w silnym kryzysie gospodarczym i demograficznym. Wydajność pracy plasuje się znacznie poniżej przeciętnej UE. Kolejny czynnik niekorzystny dla gospodarki to wysokie bezrobocie, jedno z najwyższych w Unii Europejskiej. Bezrobocie utrzymuje się już ponad 10 lat i nie widać oznak dla jego znaczącego ograniczenia. Dalszy niekorzystny czynnik to wysoki poziom emigracji czasowej, ale też emigracji na pobyt stały – zwłaszcza młodzieży. Niska kultura rolna, niekorzystnie rysująca się struktura wiekowa ludności, wydłużenie wieku przejścia na emeryturę do pełnych 67 lat dla kobiet i mężczyzn, przy jednocześnie chronicznym braku miejsc pracy i to dla ludzi młodych (absolwentów szkół średnich i wyższych). Wysokie ujemne saldo funduszu emerytalnego stwarzające zagrożenie dla wypłaty emerytur. Ogólnie bardzo niskie przeciętne płace i niekorzystna z punktu widzenia przyszłości struktura wiekowa ludności. Ponad 8 lat krótsze przeciętnie życie Polaka od przeciętnie najdłużej żyjących w Andorze – to elementy, na podstawie których wnioskuje się o kondycji i potencjale społeczno-gospodarczym naszego państwa. Dotychczasowe działania naszego państwa w zasadzie ograniczają się do zabiegów biurokratycznych i marketingowych. W Polsce nie zauważa się produkcji czy usług, które można by uznać za naszą specjalność. Analizując wartość dodaną brutto dla poszczególnych sektorów gospodarki zauważa się wysoki udział usług – ok. 64,3%, przemysłu – 23,7% i budownictwa – 8,2%, co jest zgodne z trendami światowymi, natomiast czy jest to dobre dla naszego poziomu rozwoju, to pozostaje pytaniem otwartym. Wniosek końcowy: Polska będąc w kryzysie musi podjąć działania zmierzające do wyeliminowania negatywnych zjawisk, które winny równomiernie obciążyć mieszkańców i stworzyć zachęty wśród młodzieży do pozostawania w kraju.

The aim of the research is to show the demographic situation on the background of the Polish economy. It turns out that Poland in the light of presented data is in acute economic and demographic crisis. Labor productivity, which is shown in comparison to the other EU countries is well below the EU average. Another factor detrimental to the economy is high unemployment, one of the highest in the European Union. Unemployment has remained on a high level for over 10 years and is not showing any signs of its significant decrease. The next negative factors are: high level of temporary emigration, and also migration, particularly of young people, for permanent residence, low agricultural culture, very low average wages, unfavorable age structure of the population, the shift of the retirement age for 67 years for men and women, at the same time a chronic lack of jobs for young people (high school and university graduates). The high negative balance of the pension fund dangerous for its solvency. Over 8 years shorter life expectancy than in Andorra. All of above facts indicate the socio-economic condition and potential of our country. Previous actions of our state, in principle, are limited to bureaucratic and marketing procedures. There are no services nor production which can be regarded as our specialty. Analysing the gross value added for each sector of the economy one can see a high share of services (approximately 64,3%), industry (23,7%) and construction (8,2%), which is consistent with global trends. Whether that trend is good for our development remains an open question. Conclusion: Poland, struggling with crisis, must take an action to eliminate negative phenomena and to create incentives for young people to stay in the country. The cost of that actions should be equally taken by all residents.