Spojrzeć w twarz Meduzie: Jerzy Grotowski wobec romantyzmu i mitu Fausta cz. 1. „Farsa-misterium”: „Faust” według J.W. Goethego, Teatr Polski, Poznań, 1960

Ładowanie...
Obrazek miniatury

Data

2021

Tytuł czasopisma

ISSN

Tytuł tomu

Wydawnictwo

Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Abstrakt

The subject of this paper is the first of the two re-interpretations of the myth of Faust by Jerzy Grotowski – the performance of “Faust” by J.W. Goethe in the Polish Theatre in Poznań (1960), in which Grotowski enters into polemics with Goethe’s romantic and metaphysical vision. The spectacle shows Grotowski’s early aesthetics called as “farce-mystery”, displaying his fascination with ritual as a performative secular alternative to religious experience. The myth of Faust shows his creative confrontation with the archetype, which aims to liberate the spiritual energy beyond religion and myth to renew the community’s sense of the sacred. The author sets out to prove that the story of Faust is of crucial significance to Grotowski as an incarnation of myth that helps him to cope with the trauma of death and transgress the limits of human condition, which reveals his romantic sensibility.

Opis

Tekst artykułu powstał na podstawie referatu: „Spojrzeć w twarz Meduzie. Jerzy Grotowski wobec romantyzmu i mitu Fausta” wygłoszonego na VIII edycji festiwalu „Źródła pamięci: Szajna – Grotowski – Kantor”, w ramach panelu dyskusyjnego „Szajna, Grotowski, Kantor wobec romantyzmu”, Muzeum Okręgowe, Rzeszów, 28.09.2018, organizator: Teatr Maska, partner: Teatr Przedmieście, Rzeszów.

Cytowanie

Tematy i Konteksty 11(16) 2021, s. 609–630