Slamy poetyckie odbywają się w Polsce nieprzerwanie od dwudziestu lat. Możliwość wykorzystania elementów pozawerbalnych oraz potencjalna interakcja z publicznością, przyciąga twórców reprezentujących różne grupy społeczne. Slamerki i slamerzy przedstawiający podczas wydarzeń autorskie utwory, przygotowane z myślą o oralnej prezentacji, przybierają często osobliwe imiona (np. Smutny Tuńczyk, Wania Łania, Noicoztego, Wieszcz Leszcz, Raban). Slamerskie nazwy mają różnorodny charakter. Najczęściej ich przybranie jest umotywowane praktycznie lub artystycznie. Wykorzystywane antroponimy budzą zainteresowanie odbiorców, którzy próbują dociec, skąd wzięło się dane miano. Ten artykuł omówi funkcje nazw slamerów oraz przedstawi ich klasyfikację uwzględniającą ich pochodzenie, motywację autorów lub analizę slamerskich autoprezentacji.

Poetry slams have been taking place in Poland continuously for twenty years. The possibility of using non-verbal elements and interaction with the audience attracts artists representing various social groups. Slam poets who present original works prepared for oral presentation during the events often take on peculiar names (e.g. Sad Tuna, Wania Łania, Noicoztego, Wieszcz Leszcz, Raban). Slammers’ names present a plural diversity. Most often their incorporation is practically or artistically motivated. The anthroponyms used arouse the interest of the audience, who try to find out where the name came from. This article will discuss the function of slammers’ names and present their classification taking into account their origin, the motivation of the authors or the analysis of slammer self-presentations.