Ius et Administratio 3/2013
URI dla tej Kolekcji
Przeglądaj
Ostatnio nadesłane materiały
- PozycjaStanisław Sagan, Viktoriya Serzhanova, Nauka o państwie współczesnym, wydanie III rozszerzone, Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2013, ss. 298(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Niemczyk, Marcin
- PozycjaRozdział kompetencji i zadań organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Zwolak, SławomirNiniejszy artykuł dotyka problematyki rozdziału zadań i kompetencji organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. Istniejące uregulowanie zadań i kompetencji tych organów administracyjnych może powodować trudności w określeniu właściwości danego organu. Problem w znacznej mierze odnosi się do przewidywanego charakteru czynności dla tych organów, co może stanowić trudność w rozgraniczeniu uprawnień nadzorczych i kontrolnych. Wprowadzony podział organów administracji budowlanej wynika przede wszystkim z oddzielenia funkcji administracyjno-prawnych od funkcji inspekcyjno-kontrolnych. W tej koncepcji dostrzec można, że organy administracji architektoniczno-budowlanej są właściwe w sprawach uprawnień do wykonywania robót budowlanych, a właściwość organów nadzoru budowlanego została przyznana w sprawach nadzoru nad wykonywaniem robót budowlanych. Ważną kwestią dla problematyki podjętej w opracowaniu jest istniejący styk kompetencji organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego na polu czynności kontrolnych. Uprawnienia kontrolne obu organów wykonywane są w ramach odmienności ich charakteru zadań. Wydaje się zatem, że rozdział organów w obecnym uregulowaniu jest wyrazem rozdzielności funkcji tych dwóch organów.
- PozycjaOprávnenia osamelých zamestnancov súvisiacich s rodičovstvom v Slovenskej republike(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Žuľová, JanaSocio-cultural changes have eroded a two-parent family model and the notion of parenthood only after marriage. Living and working conditions of lone parents can make them vulnerable. Therefore, the European Union member states are responsible for ensuring reasonable conditions for lone parents and their children. Often lone parents are still socially and economically disadvantaged and they are confronting twice the difficulties of dual-parent families since they cannot share daily care responsibilities. It is very important for them to remain on the labour market. Slovak Labour Code defines a lone employee as an employee who lives alone and is a single, widowed or divorced man or a single, widowed or divorced woman. A lone employee shall also be understood as a lone man or woman for other substantive reasons. Slovak labour law protects lone employees in several situations. In this paper the Author tries to provide of reader with a comprehensive view of the problem. In order to facilitate work-life balance for lone parents (employees), the Author considers to involve fathers by join custody of a child after the parents’ divorce.
- PozycjaPrávna komparácia nelegálnej práce a zamestnávania v podmienkach Slovenskej republiky, Poľska a Českej republiky(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Seilerová, MonikaThe undeclared work is an enhanced phenomenon of the labour market. It is considered as a negative factor, which has significant impact on economy, labour market and social protection in each state. In the article the Author deals with the comparison of legal regulations of three adjoining states (Poland, the Slovak Republic and the Czech Republic) and points out their common and different elements. The Author provides the legal definitions of the fundamental terminology, the sanctions imposed by the control authorities on the employers and employees and emphasizes the most substantial problems resulted from the legislation of the undeclared work.
- PozycjaBezpieczeństwo jako kategoria analizy socjologicznej(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Moczuk, EugeniuszCelem opracowania jest wskazanie, że pojęcie „bezpieczeństwo”, mimo obecności w wielu przepisach polskiego prawa od roku 1989, nie zostało dotychczas szczegółowo zdefiniowane. Brak definicji bezpieczeństwa w polskim prawie wprowadza chaos pojęciowy w rozumieniu tego zagadnienia. Tym samym bezpieczeństwo może być definiowane w różny sposób, w zależności od dziedziny wiedzy, w jakiej jest rozpatrywane, a więc sekuritologii, prawa, socjologii, psychologii, historii, itp. A zatem socjologia, wraz ze swym aparatem pojęciowym, może zaproponować taką definicję bezpieczeństwa, która wykorzystana będzie w przyszłej ustawie o bezpieczeństwie narodowym.