Przeglądanie według Autor "Kowalewski, Tadeusz"

Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7

Kultura organizacyjna uczelni jako wyzwanie dla polityki spójności w procesie modernizacji społeczeństwa
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Kowalewski, Tadeusz
Autor artykułu stara się ukazać znaczenie kultury organizacyjnej uczelni w procesie modernizacji społeczeństwa. Istotnym elementem modernizacji społeczeństwa jest polityka spójności. Wybrane założenia tej polityki są analizowane w całym artykule. W celu właściwego zrozumienia procesu modernizacji autor analizuje przyczyny tego procesu. Wychodzi z założenia, że kryzys społeczeństwa industrialnego przyczynił się do modernizacji społeczeństwa. Z kryzysem społeczeństwa industrialnego wiąże się kryzys społeczeństwa pracy, który określa kierunki przebiegu procesu modernizacji. Autor ukazuje szeroki kontekst uwarunkowań tych zjawisk. W artykule zostały zarysowane różne podejścia do nowoczesnego społeczeństwa, aby na ich tle ukazać potrzebę spójności społecznej. Autor podejmuje się zbudowania paradygmatu kultury organizacyjnej uczelni. Ten paradygmat służyć może głębszej analizie w tej mierze i może stać się przyczynkiem do badań empirycznych w przyszłości.
Potrzeba zmiany paradygmatu kształcenia wobec kryzysu edukacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2012) Kowalewski, Tadeusz
Zrozumienie zjawiska kryzysu edukacji wymaga analizy istoty kryzysu. Kryzys jest interpretowany przez różne dziedziny nauki. Zarówno filozofia, jak i zarządzanie próbują wyjaśnić istotę kryzysu. Ze względu na złożoność pojęcia „kryzys” definicje są różnorodne. W zależności od sytuacji jakiej dotyczą definiowane są odmiennie. Kryzys odnosi się do prawie wszystkich aspektów życia człowieka i społeczeństwa. Szczególnie dotkliwy jest w edukacji. Najbardziej uciążliwe skutki kryzysu edukacji odczuwało amerykańskie szkolnictwo wyższe. Analizą kryzysu szkolnictwa amerykańskiego zajmowali się m.in. A. Bloom, T. Sowell, T.S. Eliot. Ich wnioski można zastosować także przy analizie szkolnictwa europejskiego i polskiego. Wobec kryzysu edukacji należy podejmować próby wyjścia z niego. Przykładem nieudanej próby wyjścia z kryzysu edukacji w Europie była strategia lizbońska. Natomiast obecnie nadzieję pokładamy w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego i Europejskim Obszarze Badawczym. Na bazie krytycznej analizy kryzysu edukacji w amerykańskiej, europejskiej i polskiej przestrzeni edukacyjnej autor w swoim opracowaniu dochodzi do przedstawienia nowego rozwiązania Th. Zeldina – mogącego wyznaczać potrzebę zmiany paradygmatu kształcenia.
Proces kształcenia ustawicznego w przeciwdziałaniu nierównościom społecznym w gospodarce opartej na wiedzy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2007-06) Kowalewski, Tadeusz
Podmiotem gospodarki opartej na wiedzy jest człowiek szukający nauki. Współczesny człowiek wiedzy musi być silnie motywowany w swoich dążeniach. Brak wiedzy skutkuje nierównościami społecznymi i prowadzi do społecznej i ekonomicznej marginalizacji. Jest ona możliwa do uniknięcia dzięki silnemu umiejscowieniu we współczesnym społeczeństwie jednostki, która obawia się edukacji ustawicznej. Pomimo wielu różnic odnoszących się do rozumienia procesu edukacji ustawicznej, wszyscy zgadzają się co do tego, że jest to proces trwający całe życie. Szczególne miejsce w tym procesie zajmuje uniwersytet. Jednakże w klasycznym rozumieniu uniwersytet opiera się na nauczycielu. Na poziomie jednostkowym istnieje także zagrożenie jakim jest analfabetyzm, którego uwarunkowania ukazują międzynarodowe badania prowadzone w ramach Programu Międzynarodowej Oceny Studenckiej (OECD/PISA). Niektóre z najnowszych danych budzą entuzjazm i dają nadzieję na kompetentne kształtowanie rozwiązań korzystnych dla kształcenia ustawicznego.
Szanse i zagrożenia kształcenia permanentnego w obliczu regionalizacji i globalizacji
(MITEL, 2006-12) Kowalewski, Tadeusz
Rozwój społeczno-gospodarczy uzależniony jest od wielu procesów. Jeden z nich – globalizacja – rozwija czołgi do postępu technologicznego. Internet, element postępu technologicznego, wzmacnia proces globalizacji. Szybkość wzrostu gospodarczego wynika z tego powiększona poziom edukacji. Pojawia się zapotrzebowanie na różne formy uczenia się przez długi czas. Globalizacja jest szansą na rozwój uczenia się przez długi czas. Regionalizacja stwarza zagrożenie dla rozwoju uczenia się przez długi czas. Autor artykułu stara się pokazać szanse i zagrożenia długiego życia uczenie się. Założenia badawcze mówiące, że uczenie się przez długi czas jako podstawowy warunek rozwoju społeczno-gospodarczego, zostało przeanalizowane w kontekście wybranych aspektów globalizacji i regionalizacji.
Wybrane sposoby wyrównywania szans edukacyjnych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2009-06) Kowalewski, Tadeusz
Wyrównywanie szans edukacyjnych jest ważnym problemem społecznym. Istota tego problemu opiera się na nauczaniu zróżnicowanym i pełnej indywidualizacji treści kształcenia. Treści kształcenia powinny uwzględniać tempo pracy ucznia i jego styl uczenia się. Autor artykułu zwraca uwagę czytelnika na pierwszy okres edukacji dziecka. Jest to edukacja przedszkolna. Wyrównywanie szans dostępu dziecka do edukacji od przedszkola może zapobiec dalszym negatywnym skutkom. Tym skutkiem może być pogłębianie nierówności społecznych. Sposobami wyrównywania szans edukacyjnych już od przedszkola są: ogniska przedszkolne i klasy przedszkolne. Ważne jest także ustawodawstwo międzynarodowe i polskie. Ma ono wspomagać funkcjonowanie różnych form wyrównywania szans edukacyjnych. Autor odwołuje się do doświadczeń przedwojennych H. Radlińskiej, która zmierzała do udzielania dzieciom konkretnej pomocy. W zakończeniu artykułu autor ukazuje warunki wyrównywania szans edukacyjnych. Jednym z kluczowych warunków jest wzmocnienie atrakcyjności i podniesienie jakości oferty edukacyjnej instytucji systemu oświaty realizujących kształcenie w formach szkolnych ukierunkowanych na rozwój kluczowych kompetencji oraz wzmocnienie zdolności uczniów do przyszłego zatrudnienia.
Zagadnienie kapitału ludzkiego w kontekście funkcjonowaniu banku
(MITEL, 2005-12) Kowalewski, Tadeusz
Obecnie kapitol ludzki jest jednym z podstawowych faktorsot develpoment. Inwestycje w kapitał ludzki są pierwszym warunkiem i prowadzą do rozwoju gospodarczego permamentu. Istnieje jednak wybór abaut definicji w skapitalu ludzkim. Pomimo różnic w pojęciu, poziom wykształcenia kapitału ludzkiego decyduje o zdolności powiatu certam i narodowości do kierowania kapitału finansowego i przekształcania go w towary i usługi. W każdej firmie, na emigrancie w banku, najcenniejszy kapitał, jaki posiada, pracownicy są współtwórcami kultury campingów. Tworzą one wizerunek banku i są przedmiotem działalności gospodarczej artykuł powyżej tvies wyjaśnić problemy z pokazem.
Znaczenie kształcenia ustawicznego w ograniczaniu nierówności społecznych
(MITEL, 2004-06) Kowalewski, Tadeusz
Przyszłość jest nieprzewidywalne ze względu na zmiany, które są wprowadzane codziennie. W Polsce zmiany są charakterystyczne dla ostatniej dekady. Pomimo licznych pozytywnych zmian prowadzących do demokratyzacji życia, transformacja społeczno-gospodarcza spowodowała wiele reform, które nie zawsze przyniosły oczekiwane rezultaty. Trzy miliony niezatrudnionych i siedem milionów ludzi żyjących w ubóstwie pokazują skalę nierówności społecznych. Dynamiczny wzrost popytu na szkolnictwo wyższe spowodował wzrost liczby szkół pomaturalnego i liczby uczniów (1.8 mln). To z kolei stworzyło potrzebę nie tylko poprawy edukacji, ale przede wszystkim potrzeby ciągłego kształcenia. Kształcenie ustawiczne samo w sobie jest zjawiskiem w świecie nowoczesnych technologii. It jest konsekwencją rewolucji w nauce i technologii oraz w procesie globalizacji. Zmiany technologiczne wymagają wysoce specjalistycznych ekspertów, którzy charakteryzują się wiedzą i odpowiedzialnością oraz są w stanie tworzyć elity społeczne. Edukacja ma wiele funkcji. Poza funkcjami edukacyjnymi realizowanymi przez system kształcenia dorosłych, edukacja tych osób pełni również funkcje kulturowe i rekreacyjne. Kształcenie ustawiczne, zwłaszcza wśród dorosłych, powinno wykluczać wszelkie bariery. Przyjęcie przez rząd strategii na rzecz wzrostu kształcenia ustawicznego do 2010 r. jest próbą rozwiązania tej sytuacji. Odrzucenie tej strategii może doprowadzić do wzmocnienia bodźców do nierówności społecznych, takich jak nielteracja, deindywiduacja i brak elit życia społeczno-gospodarczego, pogłębiające ubóstwo. Tylko społeczeństwo, które nieustannie kształcuje się, może wprowadzić prawdziwą demokratyzację życia i skuteczną walkę z fenomenem ograniczającym nierówności społeczne.