Znaczenie kształcenia ustawicznego w ograniczaniu nierówności społecznych

Przyszłość jest nieprzewidywalne ze względu na zmiany, które są wprowadzane codziennie. W Polsce zmiany są charakterystyczne dla ostatniej dekady. Pomimo licznych pozytywnych zmian prowadzących do demokratyzacji życia, transformacja społeczno-gospodarcza spowodowała wiele reform, które nie zawsze przyniosły oczekiwane rezultaty. Trzy miliony niezatrudnionych i siedem milionów ludzi żyjących w ubóstwie pokazują skalę nierówności społecznych. Dynamiczny wzrost popytu na szkolnictwo wyższe spowodował wzrost liczby szkół pomaturalnego i liczby uczniów (1.8 mln). To z kolei stworzyło potrzebę nie tylko poprawy edukacji, ale przede wszystkim potrzeby ciągłego kształcenia. Kształcenie ustawiczne samo w sobie jest zjawiskiem w świecie nowoczesnych technologii. It jest konsekwencją rewolucji w nauce i technologii oraz w procesie globalizacji. Zmiany technologiczne wymagają wysoce specjalistycznych ekspertów, którzy charakteryzują się wiedzą i odpowiedzialnością oraz są w stanie tworzyć elity społeczne. Edukacja ma wiele funkcji. Poza funkcjami edukacyjnymi realizowanymi przez system kształcenia dorosłych, edukacja tych osób pełni również funkcje kulturowe i rekreacyjne. Kształcenie ustawiczne, zwłaszcza wśród dorosłych, powinno wykluczać wszelkie bariery. Przyjęcie przez rząd strategii na rzecz wzrostu kształcenia ustawicznego do 2010 r. jest próbą rozwiązania tej sytuacji. Odrzucenie tej strategii może doprowadzić do wzmocnienia bodźców do nierówności społecznych, takich jak nielteracja, deindywiduacja i brak elit życia społeczno-gospodarczego, pogłębiające ubóstwo. Tylko społeczeństwo, które nieustannie kształcuje się, może wprowadzić prawdziwą demokratyzację życia i skuteczną walkę z fenomenem ograniczającym nierówności społeczne.

The future is unpredictable due to the changes which are brought about every day. In Poland changes are the characteristic feature of the last decade. Despite numerous positive changes leading to the democratization of life, the socio-economic transformation caused many reforms which have not always brought expected results. Three million of the unemployed and seven million people living in poverty show the scale of social inequality. The dynamic growth of demand for higher education resulted in increase in number of post secondary schools and in number of students (1.8 million). That, in turn created a need for not only impromptu education, but above all the need for the continuous education. The continuous education in itself is a phenomenon in the world of modern technology. It is a consequence of a revolution in science and technology and in the process of globalization. Technological changes require highly specialized experts, who are characterized by intelligence and responsibility and who are able to create social elites. Education has many functions. Apart from educational functions, realized by adult education system, the education of these people has also cultural and recreational functions. The continuous education, especially among the adults, should exclude all barriers. The government’s adoption of the Strategy for Growth of the Continuous Education until the year 2010 is an attempt to resolve this situation. Rejection of this strategy may result in strengthening of the social inequality stimulators such as illiteracy, deindividuation, and lack of elites of socio-economic life, widening poverty. Only society which is constantly educating itself can introduce a true democratization of life and an effective struggle against the phenomenon limiting social inequalities.