Artykuł przedstawia relację między nakładem kapitału ludzkiego a wzrostem gospodarczym w Polsce w latach 1995–2002. Bazując na najnowszych endogenicznych modelach wzrostu gospodarczego z rozwiniętą funkcją produkcji Cobba-Douglasa i dekompozycji wzrostu gospodarczego w Polsce zgodnie z założeniami modelu Mankiwa-Romera-Weila oraz wynikami wielu badań empirycznych podkreśla się znaczenie inwestycji w kapitał ludzki jako determinanta wzrostu gospodarczego. Sugeruje się, jakie implikacje dla polityki gospodarczej promującej kapitał ludzki stymulują inne obszary polskiej gospodarki.