UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 2(7)/2018

URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/4169

Przeglądaj

Ostatnio nadesłane materiały

Aktualnie wyświetlane 1 - 12 z 12
  • Pozycja
    Sprawozdanie z konferencji „Komunikowanie i media w dialogu obywatelskim”, 17–18 maja 2018 r., Kraków
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Kinal, Jarosław
  • Pozycja
    Andrzej Niemczuk, „Filozofia praktyczna. Studia i szkice”, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2016, ss. 342
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Krzych, Bartłomiej K.
  • Pozycja
    Bibliografia publikacji pracowników Wydziału Socjologiczno-Historycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego za rok 2017
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Flisak, Katarzyna
  • Pozycja
    Problems of information space protection and national information security in the conditions of the information democracy
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Mytko, Antonina
    The article analyzes the legal and regulatory framework of Ukraine, which confirms the existence in the state of a number of legislative and other normative legal acts aimed at the regulation, protection and development of the domestic information space. At the same time, it is noted that some unsystematic domestic legal policy in the information sphere remains as an important problem, in particular, in view of the fact that some legislative acts are adopted in order to solve tactical tasks, without taking into account strategic orientations and objective Ukrainian conditions. The information sovereignty and security of Ukraine as an internal state aspect of the country’s development are analyzed. It has been explored how the use of manipulative technologies, such as spin doctoring, threatens information security and prompts the protection of the information space from interference by foreign countries and the distortion of information. The factors that hinder the development of the information space are distinguished and characterized and the recommendations for the improvement of the information society in condition of information democracy formation are provided.
  • Pozycja
    The essence of interdisciplinary research
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Palczewska, Milena
    The categories of interdisciplinarity, as well as the similar categories of multidisciplinarity and transdisciplinarity, are relatively young language resources, although in many scientific disciplines are already quite weak (especially in the humanities), in the other, however, (in the social sciences), it seems that is only just emerging. This article will be devoted to this issue, with particular focus on the analysis of interdisciplinarity as a key to broad, multi-faceted research. The postulate of interdisciplinarity is, in a sense, a response to the challenges arising in the process of the development of science. First, as a response to the internal discourse on science – the crisis expressed in the progressive professionalization, specialization and institutionalisation of research. Secondly, as a response to the challenges faced in learning, in view of the fact that reality, its nature and structure, are becoming more complex and thus more difficult for scientific exploration. Interdisciplinarity means to focus attention on issues that are located at the intersection of the different disciplines. In this way, an attempt is made to break free from the narrow, deep single-discipline approach to complex issues and the many ensuing restrictions. Generally, interdisciplinarity, as demands reality across scientific disciplines, is, in a sense, added value. This is due to the fact that an overview of the test of reality from the perspective of the various branches of scientific broadens, deepens, modifies and clarifies the research results, which science is certainly beneficial.
  • Pozycja
    Kondycja gospodarcza Polski na tle europejskim w latach 1990–2004 w aspekcie wykorzystania czynników produkcji
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Grala, Dariusz
    Polska występowała przez okres transformacji jako państwo o niskiej konkurencyjności i słabym wykorzystaniu czynników wytwórczych, w szczególności pracy. Niska efektywność czynnika pracy i niedostatki kapitału były wprost spuścizną po upadłym systemie nakazowo-rozdzielczym PRL. W pracy ukazano wykorzystanie czynników produkcji w Polsce w latach 1990–2004 na tle Unii Europejskiej (z uwzględnieniem jej rozszerzenia w 1995 r.) i 10 krajów kandydujących z Europy Środkowo-Wschodniej oraz zmiany cen analizowanych czynników. Pomimo ciągle ogromnego dystansu w poziomie rozwoju, wyrażonego chociażby wskaźnikiem PKB na mieszkańca, w stosunku do państw Europy Zachodniej Polska u progu wstąpienia do Unii Europejskiej niezwykle zwolniła swoje tempo wzrostu (1% r/r). Klasyczne czynniki produkcji: kapitał, praca i ziemia były w różny sposób wykorzystywane, co wynikało z dziedzictwa PRL i zróżnicowanego wyposażenia w zasoby. Przez cały okres transformacji występowało bardzo wysokie zapotrzebowanie na kapitał fizyczny i finansowy. Koszt kapitału w Polsce był bardzo wysoki z powodu deficytu tego czynnika. Zatem gospodarka rozwijała się od 1989 r. w oparciu o import środków produkcyjnych oraz na kredyt zaciągany w zagranicznych instytucjach finansowych. Podobnie działo się w innych krajach postkomunistycznych. Obfitość zasobów pracy z powodu restrukturyzacji dawnych zakładów państwowych oraz wyżu demograficznego z lat 80. przy złej polityce rynku pracy i złej polityce socjalnej sprawiała, że zatrudnianie pracownika na etat w Polsce było nieopłacalne ze względu na koszty okołopłacowe. Występował wzrost bezzatrudnieniowy oraz zastępowanie człowieka technologią, nawet starej generacji technicznej, czyli przy zastosowaniu zużytych środków trwałych. W latach 1992–1999 bardziej produktywnie wykorzystywano czynnik kapitału, zaś od 2000 r. wyższą produktywność uzyskiwała praca niż kapitał. Ten proces był następstwem wielu doniosłych zmian makroekonomicznych w całej gospodarce.
  • Pozycja
    Kredytowanie gospodarstw rolnych w województwie krakowskim w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Janicka, Anna
    Położenie rolnictwa w pierwszych latach po II wojnie światowej było niezwykle trudne. Niestabilna sytuacja polityczna nie sprzyjała budowaniu atmosfery zaufania i pewności, na której można było oprzeć odradzanie się życia gospodarczego. Brak równowagi gospodarczej zakłócał normalny tok życia gospodarczego i hamował jego reanimację po wojnie. Jednym z priorytetów decydujących o losach narodu było szybkie zwiększenie produkcji żywności. Województwo krakowskie musiało zmierzyć się z odbudową gospodarstw zarówno w dziedzinie produkcji roślinnej, jak i zwierzęcej. Szansę na zwiększenie produkcji rolniczej dawały inwestycje, jednak zubożali rolnicy nie posiadali wystarczających środków finansowych, aby je zrealizować. W związku z tym popyt na kapitał w rolnictwie był ogromny i często przewyższał możliwości instytucji kredytowych. W omawianym okresie kredytowanie rolnictwa było prawie całkowicie sterowane przez Państwowy Bank Rolny, a jego oddziały odegrały decydującą rolę w rozprowadzaniu pożyczek na terenie swojej działalności. Państwowy Bank Rolny finansował głównie odbudowę, przebudowę i zabudowę wsi, państwowy i znajdujący się pod zarządem państwowym przemysł rolny, potrzeby obrotowe i inwestycyjne gospodarstw rolnych, ogrodniczych i hodowlanych oraz ośrodków i stacji doświadczalnych. Kredytowanie rolnictwa i wsi w województwie krakowskim w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej było zbieżne z trendami ogólnopolskimi. Pośrednie oraz bezpośrednie rozprowadzanie pożyczek zdominował tutaj oddział Państwowego Banku Rolnego w Krakowie. Akcja kredytowa przeprowadzona w województwie krakowskim dawała szansę na odbudowę ze zniszczeń wojennych oraz rozwój rolnictwa na tym terenie.
  • Pozycja
    Wynagrodzenia personelu zarządzającego przedsiębiorstw w województwie lwowskim w latach 30. XX wieku w świetle źródeł Ministerstwa Skarbu
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Majcher-Ociesa, Edyta
    Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 21 czerwca 1932 r. o nadmiernych wynagrodzeniach w przedsiębiorstwach dotyczyło wyższego personelu administracji zarabiającej 2,5 tys. zł miesięcznie lub 30 tys. zł rocznie i więcej. Rozporządzeniu podlegały przedsiębiorstwa, które ociągały się z płaceniem na rzecz Skarbu Państwa nałożonych zobowiązań oraz z regulowaniem wynagrodzeń zatrudnionym pracownikom. W województwie lwowskim w 1932 r. wytypowano 11 przedsiębiorstw, których pracownicy zarabiali miesięcznie ponad 5 tys. i rocznie ponad 60 tys. zł w 1931 r. W 1936 r. w 21 analizowanych przedsiębiorstwach zatrudniano 36 osób, których wynagrodzenie wynosiło minimum 2,5 tys. miesięcznie lub 30 tys. rocznie. W 1936 r. wygenerowano również wysokość obrotów przedsiębiorstw. Celem wydania rozporządzenia było zachęcenie przedsiębiorstw do systematycznego regulowania zobowiązań względem Skarbu Państwa. W ten sposób utrudniano również legalne wywożenie dewiz za granicę. W roku 1932 nastąpił kryzys gospodarczy, pensje robotników i urzędników państwowych zostały obniżone, w tym kontekście zmniejszenie wygórowanych wynagrodzeń przedsiębiorców mogło mieć cele propagandowe.