Ius et Administratio 4/2018
URI dla tej Kolekcjihttps://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/10814
Przeglądaj
Przeglądanie Ius et Administratio 4/2018 według Tytuł
Aktualnie wyświetlane 1 - 9 z 9
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 22.05.2013 r., III CZP 18/13(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Banasik, MarcinNiniejsza glosa krytycznie omawia uchwałę Sądu Najwyższego, w której przesądzono możliwość zasiedzenia służebności przesyłu oraz możliwość doliczenia do okresu posiadania koniecznego do nabycia służebności przesyłu w drodze zasiedzenia posiadania służebności gruntowej w okresie przed 3 sierpnia 2008 r. Podjęto w niej próbę przedstawienia kompleksowej argumentacji przeciwko zaprezentowanej przez Sąd Najwyższy wykładni przepisów prawa. Argumentacja odwołuje się do rozumienia podstawowych instytucji prawnych oraz zasad prawa rzeczowego.Pozycja Instytucja milczącego załatwienia sprawy a zagadnienie bezczynności organu w postępowaniu administracyjnym(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Gajda – Durlik, MałgorzataPodstawowym problemem funkcjonowania administracji w codziennej praktyce stosowania prawa - jest jej bezczynność przejawiająca się w różnych dziedzinach działalności. Zagadnienie bezczynności, jako palący problem współczesnej administracji, było jedną z przyczyn interwencji legislacyjnej ustawodawcy w związku z kolejnymi nowelizacjami Kodeksu postępowania administracyjnego. Pomimo podejmowanych wysiłków na drodze określania coraz bardziej restrykcyjnych mechanizmów dyscyplinowania organu, bezczynność administracji publicznej stanowiła i nadal stanowi istotny problem w działaniu administracji, o pejoratywnym wydźwięku społecznym. Wprowadzenie do k.p.a., na mocy nowelizacji z dnia 7 kwietnia 2017 r., instytucji milczącego załatwienia sprawy, która z istoty służy całkowitemu wyeliminowaniu zjawiska zwłoki w działaniu administracji, ma być jednym z tych środków, które będą w sposób bezpośredni gwarantować wywiązywanie się przez administrację z powierzonych jej zadań załatwiania spraw administracyjnych w ustawowym terminie. Należy jednak zauważyć, że wprowadzenie instytucji do k.p.a. wywołało kwestię postrzegania bezczynności, jako zjawiska nie tylko prawnego, podlegającego kwalifikacji na mocy art. 37 k.p.a., ale również zjawiska faktycznego w funkcjonowaniu administracji, które nie wyczerpuje wprawdzie znamion prawnej bezczynności, ale może powodować niepożądane konsekwencji natury faktycznej i prawnej.Pozycja Niewykonalność decyzji administracyjnych wydawanych przez organy nadzoru budowlanego w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Rydzewska, MałgorzataNiniejszy artykuł dotyczy problematyki związanej z niewykonalnością decyzji organów nadzoru budowlanego, która powoduje wystąpienie wady skutkującej koniecznością stwierdzenia jej nieważności. Niewykonalność natomiast obowiązku o charakterze niepieniężnym, który nałożony został decyzją administracyjną w postępowaniu egzekucyjnym w administracji powoduje umorzenie tego postępowania. W ocenie Autora z analizy orzeczeń sądów administracyjnych wynika, że najczęstszą przyczyną niewykonalności decyzji wydawanych przez organy nadzoru budowlanego jest źle określony zakres obowiązków przewidzianych w ustawie prawo budowlane. Niejednolicie w orzecznictwie odnoszono się do niewykonalności obowiązku opróżnienia lub wyłączenia z użytkowania budynku przeznaczonego na pobyt ludzi, bezpośrednio grożącego zawaleniem. Problem niewykonalności obowiązku o charakterze niepieniężnym w orzecznictwie dotyczył również adresatów nakazów nakładanych z tytułu samowoli budowlanych. Aktualna linia orzecznicza wskazuje również że nie jest wykonalny nakaz rozbiórki dotyczący nadbudowy lub dobudowy bez pozwolenia w sytuacji wystąpienia przeszkód technicznych.Pozycja Organizacja prawna gospodarki wodnej na poziomie województwa w zakresie zarządzania kryzysowego – analiza prawna(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Płonka-Bielenin, KatarzynaOrganem właściwym w sprawach gospodarowania wodami na obszarze województwa zgodnie z ustawą z dnia 20 lipca 2017r. Prawo wodne - jest wojewoda. Wskazana ustawa powierzyła wojewodom szereg kompetencji związanych z gospodarowaniem wodami. Na gruncie ustawy PrWodU z 2017r. kompetencje wojewody można podzielić na dwie zasadnicze grupy. Do pierwszej grupy należy zaliczyć kompetencje wojewody związane z wydawaniem aktów prawa miejscowego, natomiast do drugiej grupy należą kompetencje o charakterze opiniodawczym. Pierwsza grupa kompetencji wojewody obejmuje wydawanie aktów prawa miejscowego w zakresie: w przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej, w celu zapobieżenia skutkom powodzi lub suszy – wprowadzanie czasowego ograniczenia w korzystaniu z wód, w szczególności w zakresie poboru wody lub wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi; ustanawianie stref ochronnych ujęć wód; ustanawianie obszarów ochronnych zbiorników wód śródlądowych; a w sytuacjach nadzwyczajnych określanie rozmiaru i czasu korzystania z każdej wody; przyjmowanie planów utrzymania wód. Do drugiej grupy kompetencji wojewody należy na przykład: opiniowanie projektu wstępnej oceny stanu środowiska wód morskich, czy uzgadnianie projektów planów przeciwdziałania skutkom suszy. Na mocy ustawy o zarządzaniu kryzysowym wojewoda został wyposażony w zakresie zarzadzania kryzysowego w szereg kompetencji i zadań polegających przede wszystkim na kierowaniu monitorowaniem, planowaniem oraz reagowaniem, a także usuwaniem skutków zagrożeń na obszarze województwa. Podejmowanie racjonalnych oraz adekwatnych do zaistniałej sytuacji działań, przez wojewodę, może przyczynić się do zmniejszenia negatywnych skutków sytuacji kryzysowej.Organizacja prawna gospodarki wodnej na obszarze województwa w zakresie zarzadzania kryzysowego została kompleksowo uregulowana. Przepisy regulacji ustawowych nakładają na organy administracji publicznej szereg zadań oraz przyznają im wiele kompetencji w celu minimalizacji wystąpienia sytuacji kryzysowych, a w przypadku ich wystąpienia minimalizowania ich ujemnych skutków.Pozycja Prawne aspekty funkcjonowania wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Wilczyński, KarolW artykule scharakteryzowana została geneza powołania oraz status prawny wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego, których podstawowym zadaniem jest organizowanie i przeprowadzanie egzaminów państwowych na prawo jazdy oraz podejmowanie działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego. Celem opracowania jest próba dokonania oceny uwarunkowań prawnych funkcjonowania ośrodków jako samorządowych osób prawnych, powiązanych z samorządem terytorialnym na szczeblu regionalnym, oraz możliwości skutecznej i efektywnej realizacji zadań publicznych, które zostały im powierzone.Pozycja Skutki reform dotyczących funkcji ustawodawczej Izby Lordów – meandry praktyki ustrojowej(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Pastuszko, GrzegorzThere has been done much to change the legal nature of the second chamber of the UK parliament in the XX century. A big part of the new rules, which were established for reforming this House, were provided by two essential acts – Act on Parliament of 1991 and 1949, both referring to participation of the Lords in parliamentary law making process. As is well known, the abovementioned legislation removed the absolute right to veto financial and public bills by the Lords, replacing it only in the latter case with suspensory veto formula. The main consequence here was weakening the legal power and decreasing the positon of the House within relationships with cabinet and ruling majority in the Commons. And this is exactly the case that the author of this paper tries to demonstrate to a reader. The general research aim is to present political evolution of the second chamber of the UK parliament after the reforms on the legislative process by means of examples from parliamentary practice. In this way it may be observed how strongly the nature of the Lord was being changed under the legislation of 1911 and 1949.Pozycja Sprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Bezpieczeństwo i porządek publiczny w jednostkach samorządu terytorialnego”, Łańcut, 15–17 kwietnia 2018 roku(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Kędzierski, KonradPozycja Wpływ organizacji pozarządowych na kształtowanie bezpieczeństwa(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Jaworski, BogdanBezpieczeństwo rozumiane jak określony stan pewności i braku zagrożeń jest jedną z podstawowych wartości, którą człowiek stara się chronić i dbać o nie. We współczesnym świecie jednostka nie jest w stanie sprostać i przeciwdziałać występującym licznym zagrożeniom, dlatego rolą państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa w skali globalnej oraz lokalnej. W tym celu powołano szereg podmiotów, których głównym lub jednym z wielu zadań jest czuwanie nad bezpieczeństwem. Do grona szeroko rozumianej administracji bezpieczeństwa generalnie zaliczane są podmioty administracji publicznej, jednak w tym obszarze ważną rolę zaczynają odgrywać podmioty prywatne i organizacje pozarządowe. Z tego powodu rozważania zostały skoncentrowane na działalności fundacji i stowarzyszeń, które podejmują się działalności społecznie użytecznej w zakresie bezpieczeństwa. Na przykładzie Polskiego Czerwonego Krzyża, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a także Ochotniczej Straży Pożarnej, w opracowaniu dokonano analizy roli organizacji pozarządowych w kształtowaniu różnych rodzajów bezpieczeństwa.Pozycja Zadania jednostek samorządy terytorialnego w zakresie bezpieczeństwa zdrowotnego – aspekty teoretyczne i praktyczne(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-12) Kusto, Barbara; Bonusiak, EwaArtykuł zawiera analizę wybranych regulacji prawa administracyjnego dotyczących zadań jednostek samorządu terytorialnego w sferze ochrony zdrowia, wpływających na poziom bezpieczeństwa zdrowotnego oraz ukazuje tzw. praktyczne aspekty realizacji tych zadań przez samorząd terytorialny. Praktyka wskazuje, że programy polityki zdrowotnej, realizowane przez samorządy terytorialne, powinny charakteryzować się dużą efektywnością. Okazuje się jednak, że wiedza o tym, w jaki sposób opracować poprawny i dobry program polityki zdrowotnej nie jest powszechna. Z danych statystycznych publikowanych przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji wynika, że wciąż duża liczba projektów programów zdrowotnych przekazywanych do zaopiniowania tejże Agencji nie uzyskuje opinii pozytywnej. Działania związane z opracowaniem i realizacją programów z tego zakresu są często chaotyczne i doraźne. Wskazuje to na potrzebę udzielania szerokiego i różnorakiego wsparcia dla osób przygotowujących programy polityki zdrowotnej w poszczególnych samorządach terytorialnych. Celem niniejszego opracowania jest analiza regulacji prawnych dotyczących zadań jednostek samorządu terytorialnego w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w ramach obowiązujących przepisów prawnych oraz ukazanie efektów praktycznych realizacji tych zadań przez samorząd terytorialny. Aby zrealizować założony cel dokonano analizy aktualnych regulacji prawnych dotyczących wyżej wymienionych zagadnień oraz zweryfikowano informacje udostępnione przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji dotyczące realizacji programów polityki zdrowotnej przez jednostki samorządu terytorialnego w Polsce w latach 2014 – 2015.