Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy z. 37(1)/2014

URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/6496

Przeglądaj

Przeglądanie Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy z. 37(1)/2014 według Temat "branże wiedzochłonne"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk Przeglądaj
Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Obrazek miniatury
    Pozycja
    Sektorowe charakterystyki państw UE wobec alternatywy konkurencyjność – spójność społeczna
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Cyrek, Magdalena
    Procesy modernizacji gospodarek obejmują zmiany relacji sektorowo-branżowych, które współcześnie ukierunkowane są na rozwój dziedzin związanych z modelem usługowej gospodarki opartej na wiedzy. Dynamiczne przekształcenia strukturalne wspierane są w ramach prowadzonej przez państwo polityki społeczno-gospodarczej. Jej realizacja wymaga jednak ustalenia hierarchii celów rozwojowych, które w praktyce mają często charakter alternatywny. Takie cechy wydają się przejawiać cele stymulowania konkurencyjności oraz zapewniania spójności społecznej. Ich godzenie na gruncie polityki sektorowej jest jednak, zdaniem autorki, zadaniem możliwym pod warunkiem właściwej identyfikacji tych branży, które łączą pozytywne oddziaływania w sferze produkcji oraz w sferze stosunków społecznych. Wobec powyższego w opracowaniu dokonano charakterystyki cech strukturalnych państw UE z punktu widzenia ich współzależności z poziomem wypracowywanej produkcji oraz dystrybucją dochodów. Zidentyfikowane zostały branże o najsilniejszych związkach z tak rozumianą konkurencyjnością i spójnością społeczną. Są to przede wszystkim dziedziny wiedzochłonne i usługowe. Negatywne relacje z punktu widzenia możliwości łączenia celów konkurencyjności i spójności odznaczają zaś sektor rolnictwa oraz przemysły nisko zaawansowane technologicznie. W opracowaniu zaprezentowano także syntetyczną ocenę zaawansowania sektorowego porównywanych gospodarek zakładając możliwość harmonizowania efektywności i sprawiedliwości społecznej. W tym celu zastosowano taksonomiczną metodę wzorca rozwoju, w której zagregowano zmienne wykazujące się istotną korelacją zarówno z poziomem PKB per capita, jak i współczynnikiem Giniego dla rozkładu dochodów. Najlepsze wyniki w ramach otrzymanego rankingu państw UE osiąga Szwecja, a także Wielka Brytania i Luksemburg. Ranking zamykają Rumunia, Bułgaria i Polska.