Doktoraty (KNM) / Doctoral Theses (CoMS)

URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/72

Przeglądaj

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Czynniki ryzyka i występowanie nadwagi i otyłości u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w wieku szkolnym w województwie podkarpackim
(2015-05-22) Podgórska-Bednarz, Justyna
Celem pracy było określenie częstości występowania nadmiernej masy ciała dzieci i młodzieży z orzeczoną niepełnosprawnością intelektualną w odniesieniu do grupy porównawczej, którą stanowiły dzieci bez takiego orzeczenia. Ważną składową badań była również weryfikacja czynników warunkujących występowanie nadwagi i otyłości w analizowanej grupie. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiły dzieci i młodzież (N=588) uczęszczająca do placówek kształcenia specjalnego na terenie województwa podkarpackiego. Grupę porównawczą stanowiły dzieci i młodzież dobrane na podstawie płci oraz wieku. Analizowany przedział wiekowy wynosił 7-18 lat. Podczas badania dokonano pomiaru masy ciała, wysokości oraz obwodu talii. Informacje na temat występowania czynników ryzyka były zbierane w formie badania ankietowego. W tym celu zastosowano kwestionariusz autorski oraz kwestionariusze: PAQ-C lub PAQ-A oraz 24-godziny wywiad żywieniowy. Wyniki i wnioski: 1. Nadwaga i otyłość znamiennie częściej występuje u dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną (31,6%), niż u ich zdrowych rówieśników (20,7%). 2. Starszy wiek, sztuczne karmienie noworodka/niemowlęcia, krótki okres karmienia naturalnego, starszy wiek matki w chwili porodu, nadmierna masa ciała rodziców, niski status ekonomiczny rodziny, jej duża liczebność, niższy poziom wykształcenia rodziców (wykształcenie na poziomie średnim oraz zawodowym), niska aktywność fizyczna, rzadkie spożywanie owoców i warzyw oraz nadmierna podaż soli w diecie stanowią czynniki ryzyka występowania nadwagi i otyłości w badanej grupie z niepełnosprawnością intelektualną.
Poziom aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 w zależności od metody stosowanej insulinoterapii
(Uniwersytet Rzeszowski, 2018-04-11) Czenczek- Lewandowska, Ewelina
Wstęp: Wysiłek fizyczny warunkuje prawidłowe funkcjonowanie organizmu oraz zachowanie zdrowia fizycznego i psychicznego w całym okresie życia. Obecnie obserwuje się ograniczenie aktywności fizycznej zarówno w populacji dorosłych, jak i dzieci i młodzieży. Obecność choroby przewlekłej, np. cukrzycy może stanowić dodatkowe obciążenie. Cele pracy: 1. Ocena aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 w zależności od stosowanej metody insulinoterapii, tj. z wykorzystaniem penów lub pompy insulinowej. 2. Porównanie aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 z grupą kontrolną dzieci zdrowych. 3. Ocena zależności pomiędzy aktywnością fizyczną dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 a stopniem wyrównania choroby (HbA1c). Materiał i metody: Badanie aktywności fizycznej przeprowadzono wśród 330 dzieci między 6 a 18 r.ż. Grupę badaną stanowiło 215 dzieci z cukrzycą typu 1, których wyniki porównano ze 115 zdrowymi rówieśnikami. Do oceny wykorzystano akcelerometr, noszony przez badanych na talii bioder w okresie 7 dni. Trzykrotnie dokonano pomiaru masy i wysokości ciała, z wykorzystaniem medycznej wagi elektronicznej. Wyznaczone wskaźniki uzupełniono o wyniki z badań ankietowych (Karta Informacyjna Opieki Pediatrycznej, kwestionariusze jakości życia tj. PedsQL 4,0, moduł cukrzycowy 3,2). Stopień wyrównania choroby określono średnią wartością HbA1c z roku poprzedzającego badanie. Wyniki: Analiza współczynników aktywności fizycznej w zależności od stosowanej metody insulinoterapii wykazała istotną różnicę w zakresie jednego parametru związanego z czasem spędzonym sedenteryjnie. Wyższe wartości mediany odnotowano dla średniej długości czasu przerw sedenteryjnych (SB) w grupie korzystającej z penów (p = 0,043). Zalecaną normę aktywności fizycznej od umiarkowanej do intensywnej (MVPA) spełniło 40,4 % vs. 36,8% dzieci z cukrzycą typu 1. Większość wskaźników aktywności fizycznej posiadała znacznie wyższą wartość mediany w grupie kontrolnej (p < 0,001), co świadczy o wyższej aktywności fizycznej dzieci zdrowych. Nie wykazano istotnego związku aktywności fizycznej i HbA1c. Wnioski: 1. Poziom aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 nie jest zależny od metody stosowanej insulinoterapii. 2. Poziom aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 jest niższy w porównaniu ze zdrowymi rówieśnikami. 3. Poziom aktywności fizycznej dzieci i młodzieży z cukrzycą typu 1 jest niezależny od stopnia wyrównania choroby (HbA1c).

Przeglądaj

Przeglądanie Doktoraty (KNM) / Doctoral Theses (CoMS) według Temat "adolescents"