Przeglądanie według Autor "Tuziak, Arkadiusz"

Aktualnie wyświetlane 1 - 10 z 10

Innowacje jako instrument pobudzania wzrostu gospodarczego i ograniczania nierówności w regionie Podkarpacia
(MITEL, 2004-12) Tuziak, Arkadiusz
Artykuł porusza tematykę roli innowacji w stymulowaniu rozwoju i wzrostu gospodarczego oraz ograniczaniu nierówności. Zawiera krótki opis sytuacji społeczno-gospodarczej województwa podkarpackiego w kontekście działalności innowacyjnej i jej znaczenia dla rozwoju regionalnego. Przedstawia najważniejsze sfery działań prorozwojowych i innowacyjnych w regionie, które są niezbędne do podniesienia jego konkurencyjności i atrakcyjności inwestycyjnej, a jednocześnie niwelowania różnic dzielących Podkarpacie od innych w kraju. Przedstawia także – jako przykład inicjatywy władz samorządowych w zakresie stymulowania wzrostu i poprawy poziomu życia mieszkańców – główne cele i założenia tworzenia Regionalnej Strategii Innowacji oraz oczekiwane efekty jej osiągnięcia w sferze gospodarczej i społecznej.
Innowacyjność a rozwój regionu w percepcji rzeszowskich przedstawicieli regionalnego systemu innowacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Tuziak, Arkadiusz
The paper approaches the issue of innovation in the context of the development of the region. Innovation was shown as an endogenous resource development and the key elements of an innovative environment were characterized. Against this, the attitudes and opinions of regional actors – representatives of the Podkarpacie innovation system (entrepreneurs, representatives of science, public administration and business environment institutions) were presented in terms of perception and evaluation in regional development.
Innowacyjność i kapitał ludzki w rozwoju regionu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Tuziak, Arkadiusz
W artykule skupiono się na zagadnieniach innowacyjności i kapitału ludzkiego jako endogenicznych czynnikach rozwoju regionalnego. Ukazano znaczenie regionalnej innowacyjności i zasobów kapitału ludzkiego dla podnoszenia regionalnej konkurencyjności i zwiększania szans rozwojowych w sytuacji zaostrzającej się współcześnie rywalizacji układów społeczno-terytorialnych, w szczególności regionów. W pierwszej części artykułu przedstawiono skrótowo próby definicyjnego ujęcia rozwoju regionalnego, zwracając uwagę na wieloaspektowość tego procesu oraz znaczenie wewnętrznych, jakościowych czynników i zasobów rozwojowych. W drugiej części opracowania scharakteryzowano innowacyjność rozwoju regionu rozumianą jako zdolność wprowadzania reform, zmian i ulepszeń w sferze życia społeczno-gospodarczego, których celem jest podnoszenie efektywności mechanizmów wspierających rozwój regionalny. Prorozwojowe oddziaływanie innowacyjności w wymiarze terytorialnym ukazano w toku analizy struktury i funkcjonowania regionalnych sieci innowacyjnych, środowiska innowacyjnego oraz regionalnych strategii innowacji. W części trzeciej artykułu scharakteryzowano kapitał ludzki jako ważny czynnik warunkujący rozwój regionu. Znaczenie tego endogenicznego zasobu rozwojowego ukazano w kontekście teorii regionalnych systemów innowacji, koncepcji regionu uczącego się oraz koncepcji klasy kreatywnej. Zawarte w artykule analizy i charakterystyki prorozwojowego oddziaływania innowacyjności i kapitału ludzkiego w wymiarze regionalnym wskazują na znaczenie zjawisk społecznych i kulturowych jako miękkich, pozaekonomicznych czynników wzrostu i rozwoju gospodarczego.
Innowacyjność jako element kapitału ludzkiego kadr samorządowych województwa podkarpackiego
(MITEL, 2005-12) Tuziak, Arkadiusz; Tuziak, Bożena
Artykuł podejmuje problematykę szeroko rozumianej zdolności innowacyjnej przedstawicieli władz samorządowych. Zdolność innowacyjna, stanowiąca istotny element kapitału ludzkiego, została sformułowana zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i instytucjonalnym. W artykule przedstawiono złożone uwarunkowania postaw innowacyjnych oraz różne obszary działalności innowacyjnej administracji samorządowej, określające jej poziom otwartości na zmiany i gotowość w zakresie twórczej adaptacji do współczesnych wyzwań rozwojowych. Podstawą analiz zawartych w artykule są wyniki badań empirycznych (przedstawionych w formie syntetycznej) przeprowadzonych w ramach realizacji projektu celowego Ministerstwa Edukacji i Informatyki Wdrożenie Nr 6 RSI2003C/5997 „Regionalne Strategia Innowacji Województwa Podkarpackiego.
Klastry jako stymulatory rozwoju regionalnego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Tuziak, Arkadiusz
Celem artykułu jest ukazanie roli klastrów w rozwoju regionu. Odwołując się do literatury przedmiotu analizie poddano trzy aspekty problematyki regionalnego wymiaru prorozwojowych funkcji klastrów. W pierwszej części artykułu scharakteryzowano czynniki i mechanizmy powstawania klastrów. Skupiono się zarówno na endo-, jak i egzogenicznych czynnikach warunkujących ten proces, akcentując zarazem ich wzajemne przenikanie się i uzupełnianie prowadzące do powstania zintegrowanej kooperacyjno-konkurencyjnej struktury klastrowej na poziomie regionu. W drugiej części przedstawiono warunki sprawnego funkcjonowania klastrów, podkreślając decydujące znaczenie relacji między głównymi regionalnymi aktorami gospodarczego układu sieciowego, tj. sektorem prywatnym a publicznym. W trzeciej części artykułu analizie poddano prorozwojowe oddziaływanie klastrów na poziomie regionalnym. Przedstawiono korzyści w zakresie zwiększania wydajności i zdolności do innowacji firm lub sektorów należących do grona, a także w zakresie generowania impulsów motywujących do tworzenia nowych form w regionie. W zakończeniu artykułu – odwołując się do klasycznego ujęcia przedsiębiorczości – ukazano stymulujący wpływ klastrów na rozwój regionu przez zwięzłą analizę ich roli w realizacji funkcji regionalnej przedsiębiorczości. W wymiarze praktycznych implikacji przeprowadzonych charakterystyk i analiz wskazano główne kierunki i sfery działań władz publicznych odnośnie realizacji polityki regionalnej wspierającej powstawanie i rozwój klastrów.
Peryferyjność a nierówności i dysproporcje rozwojowe na poziomie regionalnym
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Tuziak, Arkadiusz
W artykule podjęto zagadnienie peryferyjności w kontekście problematyki rozwoju społeczno-gospodarczego regionu, ze szczególnym uwzględnieniem jej skutków w postaci nierówności i asymetrii w układzie relacji i zależności między centrum a peryferiami. W pierwszej części opracowania ukazano złożoność i wielowymiarowość zjawiska peryferyjności regionalnej, analizując jego najważniejsze kryteria i przyczyny. Następnie przedstawiono różnorodność koncepcji teoretycznych rozwoju regionów peryferyjnych, wychodząc od dychotomicznego podziału na teorie rozwoju egzogenicznego i endogenicznego. W drugiej części artykułu ukazano zmianę w podejściu do rozwoju regionów peryferyjnych, której istota polega na ewolucji myślenia (i działania w ramach polityki regionalnej) w kierunku uznania nadrzędności potencjałów i zasobów endogenicznych. Przedstawiono także wybrane aspekty peryferyjności polskich i europejskich regionów.
Regionalny kontekst procesów globalizacyjnych
(MITEL, 2006-12) Tuziak, Arkadiusz
Kwestia regionalnego wymiaru procesów globalizacji została uwzględniona w: badanie. Przedstawiono zmianę sytuacji kraju i rozważanego regionu jako układ terytorialny o zasadniczym znaczeniu w wielowymiarowym procesie globalizacji. Zakres, intensywność i komplementarność globalnego i regionalnego wymiaru współczesności makrotransformacje, które wyznaczają kierunek i charakter współczesnego rozwoju zostały opisane w badaniu. Scharakteryzowano również inicjatywę tworzenia regionalnych strategia na rzecz innowacji jako ważny element regionalnej polityki rozwoju UE oraz innowacyjność w warunkach narastającej konkurencji globalnej.
Rozwój regionalny a paradygmat nowego regionalizmu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022) Tuziak, Arkadiusz
W artykule podjęto zagadnienie rozwoju regionalnego w kontekście paradygmatu określanego mianem nowego regionalizmu. Głównym celem przeprowadzonych analiz było ukazanie istoty i specyfiki koncepcji nowego regionalizmu w odniesieniu do współczesnych procesów rozwojowych w wymiarze regionalnym. W pierwszej części artykułu dokonano – wykorzystując metodę analizy literatury przedmiotu – zwięzłej charakterystyki najważniejszych tendencji i kierunków przemian w zakresie teoretycznych ujęć rozwoju regionalnego. Na tym tle przedstawiono dyskurs nowego regionalizmu, skupiając się na zidentyfikowanych w opracowaniach z zakresu regionalistyki, kwestiach dyskusyjnych o charakterze ideologicznym, naukowym i praktycznym. Następnie ukazano istotę nowego regionalizmu jako paradygmatu rozwojowego współczesnych regionów. W ostatniej części artykułu przywołano główne wątki krytycznej recepcji koncepcji nowego regionalizmu. Przeprowadzone w artykule analizy i charakterystyki skłaniają do wniosku, że paradygmat nowego regionalizmu jest – pomimo pewnych słabości – adekwatną odpowiedzią na współczesne trendy rozwojowe i przemiany globalne. Stwarza szansę przezwyciężenia problemów rozwojowych w każdym regionie, między innymi poprzez wykorzystanie mechanizmów i zasobów samodzielnego, zrównoważonego rozwoju, a w rezultacie na zmniejszenie nierówności i społeczno-ekonomicznych dysproporcji międzyregionalnych.
Social foundations of functioning and development of local communities
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Tuziak, Arkadiusz
The purpose of the article is an attempt to answer the question about the role of endogenous social resources in the functioning and development of local communities. The initial thesis of the analyses undertaken in the article is included in the statement that such resources as subjectivity, participation and civic activity constitute the social foundation and functional requirement for the duration and development of local communities. In the scientific recognition of the subject matter, a method of analysing the literature was used. The scope of the study includes characteristics and analyses of the subjectivity of local communities, participation at the local level and civic activity. The first part of the study shows the subjectivity of local communities as a function of decentralisation and development of local government. Attention was focused on a set of phenomena, processes and factors of the sociological and political character – the integrated co-existence of which is an expression of subjectivity – by providing a real impact of the residents on the functioning and development of the local community. In the second part of the study, social participation was analysed as a manifestation of decentralisation of public administration and an important element of local development programming. A multi-level system of cooperation between citizens and local authorities was presented, as well as rules determining the effectiveness of involvement and participation in the conditions of local government. It stressed the importance of the local government as an institutional environment formation of the active participatory attitude towards undertaking the activities within local communities for the implementation of their needs and self-development. The following part of the article focused on social civic activity as common and conscious articulation, implementation and defence of the interests, needs and aspirations of the local community. Types, scope and manifestations of civic activity were presented, emphasising the pro-development and functional benefits of civic involvement. The analyses and descriptions provided in the article lead to the conclusion that the functioning and development of local communities are a bottom-up, integrated process of economic, political, social and cultural character. Their orientation and proper conduct are positively influenced by endogenous and social potential in the form of subjectivity, participation and civic activity. A synthetic approach to the issue under scrutiny is the author’s model of social triple helix depicting interdependencies and interpenetrations of the three spheres of influence – subjectivity, participation and civic activity within the functioning and the development of local community.
Społeczny wymiar dyfuzji innowacji i wiedzy jako czynników zmiany i rozwoju gospodarczego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Tuziak, Arkadiusz
Autor artykułu przedstawia zagadnienie dyfuzji innowacji i wiedzy jako źródła zmiany i rozwoju gospodarczego. Charakterystyki i analizy zjawiska dyfuzji skupiają się na jego społeczno-kulturowym i ekonomicznym wymiarze. W pierwszej części opracowania, odwołując się do literatury przedmiotu, ukazano złożoność i wieloaspektowość teoretycznych ujęć procesu dyfuzji innowacji. Następnie scharakteryzowano zjawisko dyfuzji innowacji jako ważnego mechanizmu zmian społecznych i kulturowych. W tak zarysowanych ramach teoretycznych dokonano analizy uwarunkowań, dynamiki i efektywności rozprzestrzeniania się innowacji i wiedzy jako instrumentów przedsiębiorczości i rozwoju gospodarczego. Syntetyczną konkluzję teoretycznych analiz i charakterystyk przedmiotowej problematyki stanowi szkicowo nakreślony schemat powstawania i dyfuzyjnego rozprzestrzeniania się innowacji i wiedzy, który może być użyteczny z punktu widzenia polskich przemian modernizacyjnych oraz przyspieszenia rozwoju gospodarczego, zrównoważonego społecznie i terytorialnie.