System bezpośredniego wsparcia eksportu funkcjonujący w Polsce obejmuje: Instrumenty finansowe (gwarancje i warranty skarbu państwa, program DOKE, ubezpieczenie kredytów eksportowych, związane z nimi wsparcie); działania informacyjne i promocyjne oraz edukacyjne Ministerstwa gospodarki, pracy i polityki społecznej; działania traktatu, w ramach tej polityki celnej, a także pomoc, którą obejmują programy PHARE. System ten od teraz rośnie wiele zastrzeżeń. O niskim stopniu wykorzystania instrumentów wsparcia eksportu przez polskie przedsiębiorstwa, braku symetrii między polityką bezpośredniego wsparcia a rozwojem eksportu, braku korelacji między polityką proeksportową a polityką makroekonomiczną. AL chociaż instrumenty formanie istnieją, nie są one skuteczne. To dlatego, że eksporterzy ich nie używają. Główne powody, dla których bardzo mało jest środków wsparcia eksportu, to: Słaba wiedza o proeksportujących rozwiązaniach na poziomie przedsiębiorstwa, niedomagania prawa egzekucyjnego, zbyt wysokie koszty, a przede wszystkim nieadekwatność rozwiązań do potrzeb eksporterów.
