(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Kozioł, Wojciech
Celem artykułu jest podanie metody kształtowania poziomu wynagrodzeń zasadniczych pracowników naukowo-dydaktycznych. Metoda ta opiera się na koncepcji kapitału ludzkiego, którego autorem jest M. Dobija i jest próbą jej adaptacji do specyfiki pracy naukowej. Przyjęto założenie, że pracownik naukowy nieustannie poszerza typowe kompetencje zdobyte drogą profesjonalnej edukacji (np. studia) dzięki własnej pracy naukowej. Oparcie systemu płac zasadniczych na wartości kapitału ludzkiego wymaga rzetelnej wyceny kwalifikacji zdobytych w trakcie przygotowania do pracy, a następnie wyceny samodzielnej pracy naukowej. Pierwszy składnik niejednokrotnie był przedmiotem publikacji naukowych i obecnie stanowi dobrze opracowaną kwestię. Doprecyzowania wymaga wycena samodzielnej pracy naukowo-badawczej, która w skapitalizowany sposób wpływa na nieustanne podnoszenie wartości kapitału ludzkiego. Całość rozważań teoretycznych poparta jest przykładami praktycznego zastosowania prezentowanego modelu.
