„Pochodzę z ulicy Krochmalnej…”. O twórczości Bogdana Wojdowskiego

W moich rozważaniach badawczych Wojdowski jest pisarzem jednego miejsca – Warszawy oraz dominującego tematu, którym jest Zagłada polskich Żydów. Jego twórczość prozatorska charakteryzuje się zderzaniem uważnie i krytycznie przedstawianych realiów życia w wojennej i powojennej Polsce z wszechobecną topiką śmierci. Jest to proza nacechowana pesymizmem osoby ocalonej z Zagłady, której życie naznaczyła misja dawania o niej świadectwa następnym pokoleniom. Proza Wojdowskiego cechuje się, podobnie jak twórczość jego rówieśnika Henryka Grynberga, poczuciem odpowiedzialności w dokumentowaniu Holocaustu. Przedstawia losy osób ocalonych z dawnej żydowskiej diaspory, po wojnie rozproszonych po świecie. Ukazuje ich codzienne, trudne zmagania z życiem, szczególnie w straumatyzowanym, często nastawionym antysemicko społeczeństwie polskim. Moja dysertacja stanowi próbę scharakteryzowania najważniejszych obszarów twórczości Bogdana Wojdowskiego – jego beletrystyki, tekstów publicystycznych oraz dziennika – z podkreśleniem wpływu na nie jego osobistych doświadczeń. Uzupełnia ona i, mam nadzieję, poszerza aktualny stan wiedzy o wybitnym polskim pisarzu XX wieku, bez którego nie tylko literatura polska po roku 1945 byłaby uboższa. Powieść Chleb rzucony umarłym jest bowiem arcydziełem i ważnym świadectwem żydowskich losów czasu Zagłady

In my research considerations, Wojdowski seems to be the writer of one place - Warsaw and a predominant issue of the Holocaust of Polish Jews. His prose works are characterized by a collision of the carefully and critically depicted realities of the life in war and post-war Poland with the ubiquitous topic of death. It is a prose affected by pessimism of a person miraculously saved from the Holocaust, whose life was marked by the mission of giving a testimony about it to future generations. Wojdowski's prose is characterised like the work of his contemporary Henryk Grynberg, by the sense of responsibility in documenting the Holocaust, and tells the story of survivors of the former Central European Jewish diaspora scattered around Poland and the whole world, their everyday difficult struggles with life, especially in traumatized, often anti-Semitic Polish society. My dissertation, devoted to the work of Bogdan Wojdowski, aims to show the author's entire literary output and the impact of his personal experiences on his writing. This could be supplemented by the literary discourse concerning the achievements of this outstanding writer, without whose work Polish literature would be poorer after 1945.