O problemie edukacji integralnej i kłopotach współczesnego humanizmu

Zamiar wprowadzenia w kontekst współczesnej edukacji kształcenia humanistycznego nabiera znamion utopii pedagogicznej i nierealistycznego nastawienia. Na jego znaczną utopijność czy niepełny realizm przemożnie wpływają głównie cechy i wymogi cywilizacji naukowo-technicznej i rynkowego systemu społeczno-ekonomicznego oraz technokratyzmu. Jednakże odpowiednio zorganizowane, właściwie zespolone w całościowo pojęty system edukacji współczesnej humanistyczne kształcenie jest bezalternatywnie konieczne i niezbywalne. Dzięki niemu można zachować i skutecznie kształtować model człowieka wielostronnie rozwiniętego oraz przysposabiać pożądaną jakość jego egzystencji i człowieczeństwa. Ogólnie rzecz biorąc, należy ono do czynników warunkujących przetrwanie człowieka jako człowieka. Artykuł rozwija powyższe tezy i podejmuje próbę ich uzasadnienia.

The intention of introducing humanistic education into the modern education becomes an unrealistic pedagogical utopia. The main characteristics and constrains of socio-economical system and technocratism influence this utopia picture the most. However, proper organisation and coherence of modern education system makes the humanistic education non-alternative, necessary and inalienable. Thanks to the humanistic education we can preserve and shape effectively the model of multilaterally developed human as well as shape the desired quality of his existence and humanity. All in all, the humanistic education is one of the factors conditioning outlasting of a human as a human. The article develops these theses and undertakes an attempt to validate them.