Wprowadzenie Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS) jest najczęstszą chorobą stawów i wiodącą przyczyną niepełnosprawności dorosłych, z rosnącym oddziaływaniem społeczno ekonomicznym. Choroba zwyrodnieniowa kolana (ChZSK) odpowiada za dużą część tego problemu. Totalna protezoplastyka kolana (TPK) jest uznaną metodą leczenia zaawansowanych postaci ChZSK z rosnącą istotnie rok ilością wykonywanych procedur. Trójwymiarowa analiza chodu jest szeroko wykorzystywana do klinicznej oceny i uznawana za istotny element ilościowej oceny chodu. Nadal trwają poszukiwania najlepszej i najprostszej metody oceny chodu. Wskaźniki chodu mają duży potencjał żeby stać się takim narzędziem oceny. Celem tego badania była ocena potencjalnego wykorzystania wskaźników GDI i GVI do oceny postępu poprawy chodu po wykonaniu TPK i identyfikacja składników mających wpływ na wyniki TPK. Materiał i Metody W badaniu uwzględniono pięćdziesięciu pacjentów ze zdiagnozowaną jednostronną objawową ChZSK, którzy zostali poddani zabiegowi bezcementowej TPK z pozostawaniem więzadła krzyżowego tylnego. Pacjenci mieli od 52 do 79 lat, ze średnią 67,4 lat. Do grupy kontrolnej zrekrutowano 50 zdrowych ochotników. Do oceny wykorzystano wskaźniki GDI, GVI, WOMAC, KSS i VAS, które były ocenianie przedoperacyjnie, sześć i dwanaście miesięcy po TPK. Oceny chody grupy badanej i kontrolnej wykonano z wykorzystaniem systemu BTS Smart. Wyniki Parametry chodu pacjentów z ChZSK mierzone wskaźnikami GDI i GVI poprawiły się po TPK. Wartości wskaźników wzrosły zarówno w kończynie operowanej, jak i nieoperowanej. GDI wzrosło z 84,05 do 93,89 pkt w kończynie operowanej i z 92,59 do 94,69 pkt w kończynie nieoperowanej. Wskaźnik GVI poprawił się z 83,91 do 90,48 pkt dla kończyny operowanej i z 85,81 do 92,62 pkt dla kończyny nieoperowanej. Jednakże wszystkie te wartości były niższe niż w grupie kontrolnej. Znaczące różnice zaobserwowano również w wybranych parametrach kinematycznych i czasowoprzestrzennych chodu.

Introduction Osteoarthritis (OA) is the most common joint disorder and leading cause of disability in adults, with an increasing socioeconomic impact. Knee OA accounts for much of this burden. Total knee arthroplasty (TKA) is a well-accepted treatment for severe knee OA, and number of TKA procedures performed annually is increasing significantly. Threedimensional gait analysis is widely used for clinical evaluations and it is recognized as a crucial element in the quantitative gait evaluation. However, there is a continuous search for best and simple method of gait assessment. The gait indexes has a great potential to be such tool of evaluation. The purpose of this study was the assessment of potential use of Gait Deviation Index (GDI) and Gait Variability Index (GVI) to evaluate pre-to-postoperative gait pattern changes after TKA, and identify factors which might be predictive of TKA outcome. Material and methods The research included fifty patients with diagnosed unilaterlal knee osteoarthritis, who were treated with cementless TKA with posterior cruciate ligament retaining. The patients were 52-79 years old, with an average age of 67,4 years. Fifty healthy volunteers were selected as the control group. The value of GDI, GVI, Western Ontario and McMaster University Osteoarthritis Index (WOMAC), Knee Society Score and Visual Analogue scale (VAS) scores before TKA, six month after TKA and twelve months after operation were compared. The gait assessment of TKA group and control group were analyzed by BTS Smart gait capture system. Results Gait parameters of patients with OA measured by GDI and GVI indexes improved after TKA. The values raised in both operated and non-operated limb. The value of GDI increased from 84,05 to 93,89 pts for operated limb and from 92,59 to 94,69 pts for non-operated limb. The improvement in GVI index was 83,91 to 90,48 pts for operated limb and 85,81 to 92,62 pts for non-operated limb. However, all values were lower than control group. Significant differences were also found for selected kinematic and spatio-temporal gait parameters.