Atrakcje szklanego ekranu versus „podwórko z trzepakami”

„Podwórko komputerowe” – pokój dziecka ze sprzętem podłączonym do sieci i rzeczywistości wirtualnej – jest przestrzenią bardzo wąską w sensie fizycznym. „Podwórko z trzepakami” – tradycyjne, zwykle – jest rzeczywistością realną; to miejsce interakcji dziecka z rówieśnikami i dorosłymi zamieszkujących okoliczne bloki czy domy. Jest wiele argumentów za celowością refleksji nad korzyściami płynącymi z renesansu tradycyjnych podwórek oraz swoistej adaptacji ich zalet na grunt nowych podwórek – z placami zabaw, grodzonych w przestrzeni między blokami oraz tych globalnych w pokoju dziecka. Odczuwa się niedobór naukowego namysłu nad kwestią podwórka jako prymarnego elementu dzieciństwa.

Computer backyard – a child’s room with equipment connected to the network and virtual reality – is a very narrow space in the physical sense. Backyard with carpet-beating frames: traditional, ordinary, real; this is the place where children interact with their peers and adults living in neighboring blocks of flats or houses. There are many arguments for the purposefulness of reflection on the benefits of the renaissance of traditional backyards and the specific adaptation of their advantages to the new backyards – with playgrounds, fenced in the space between the blocks, as well as those global ones in children rooms. There is a lack of scientific reflection on the issue of the backyard as the primary element of childhood.