UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 4(17)/2020
URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/6083
Przeglądaj
Ostatnio nadesłane materiały
Pozycja Wykaz recenzentów nr 1(14)/2020–4(17)/2020(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020)Pozycja Management and communication practices in Singapore: lessons from a model economy(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Rehman, SharafWith its 5.8 million inhabitants, retaining its unique version of democracy, and remaining a traditional yet progressive city, Singapore stands as a model economy for other Asian and middle eastern economies. From 1819 to 1963, Malaysia and Singapore – as one country – were a British colony. In 1963, when British rule ended and Malaysia gained her independence, Singapore remained a part of Malaysia. However, the racial tension between Malay, the ethnic Chinese, and other non-Malay groups escalated and turned violent. In 1965, Singapore cut her ties with Malaysia and became a sovereign, independent state. While retaining its collectivistic culture, Singapore has gained a competitive edge as a high-end shopping centre in the region. During the past 60 years, the Singaporean economy and businesses have shifted their focus from the manufacturing of electronic components, computer hard drives, small appliances, and garments to financial services, banking, insurance services, and asset management. Relying on data collected through interviews, observations, and a brief questionnaire, this case study of Singaporean businesses presents a description of the management styles and communication strategies of 78 business managers in Singapore, representing the service, retail, and manufacturing sectors. The data reveal that Human Resources Approach to management is the most common style of management. Analysis of communication content, style, and flow demonstrates that cultural customs such as respect for the elderly, caring for and mentoring the younger generation, loyalty to one’s family, and conformity to family traditions are the driving forces of the businesses in Singapore. The analysis suggests that it is the dominant culture of a society that shapes the business practices and business values in any given society.Pozycja Doświadczenia przeszłości a współczesny wizerunek marki Nowego Jorku i Singapuru. Analiza porównawcza(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Marushchak, VasylWizerunek miasta stał się ważnym zasobem niematerialnym, który ma wpływ na przewagę konkurencyjną i zakres oddziaływania na rynek. W artykule zostały zaprezentowane doświadczenia przeszłości w stanowieniu marek miast, które są kluczem do zrozumienia ich współczesnej strategii marketingowej. Jako przykład empiryczny wybrano Nowy Jork i Singapur. Miasta te należą do tych globalnych metropolii, które zmieniły swój wizerunek poprzez kreowanie wyznaczonej wizji marki miasta. Celem artykułu jest zbadanie roli brandingu miasta jako czynnika stymulującego jego rozwój lokalny, porównanie kampanii marketingowych wskazanych metropolii, prześledzenie metod tworzenia pozytywnej marki miasta. Analiza wykazała, iż na wysoki poziom życia w metropoliach, a także zainteresowania nimi inwestorów i turystów składa się wiele czynników, takich jak infrastruktura, ochrona przyrody i środowiska, obecność miasta w internecie, poczucie bezpieczeństwa odczuwane przez mieszkańców, a nawet atmosfera miasta i poczucie dumy z bycia jego mieszkańcem. Dla Nowego Jorku i Singapuru budowanie własnej marki na doświadczeniach przeszłości stało się jednym z kluczowych czynników rozwoju, wzrostu gospodarczego i kulturalnego, o czym świadczy ich wysoka pozycja wśród miast na całym świecie. Logo z czasem zastąpiło herb i stało się wizytówką. Wskazane rozwiązania mogą posłużyć w procesie kształtowania silnej marki i pozycji wielu rozwijających się miast. Uwzględniając tę potrzebę, należy stwierdzić, że temat ten jest bardzo aktualny.Pozycja Social action in Suroan tradition in Javanese Society(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Fadlan, Muhammad; Sudjarwo; Sinaga, Risma MargarethaSuroan is known as a tradition which resulting from acculturation between the Saka and Islamic calendar. This tradition is performed to beg blessings and protections from misery and disasters. The implementation of Suroan became a custom in society, involving some trusted agents through social actions. However, most of Suroan performed in society is not in accordance with its true meaning. Regarding this problem, the purpose of this research is to obtain the action in the Suroan tradition. The method used is descriptive qualitative, while the kind of research is ethnography using Miles and Huberman’s interactive model. The data was collected through interview and observation in Bangunharjo, Taman Sari village. The result shows that social actions performed by Bangunharjo society are: a) traditional action through Suroan implementation is performed; b) affective action in a form of burial of the goat’s head, group prayers and puppet shows; c) instrument rational action in a form of physic, material, and emotional involving; d) rational action of value in a form of ubarampe. Thus, it can be concluded that Bangunharjo society still conserves the Suroan tradition.Pozycja Nowe pokolenie dysydentów? Sytuacja obrońców praw człowieka i LGBT w Rosji – perspektywa współczesna(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Lachowicz, Magdalena; Smólczyńska-Wiechetek, AgnieszkaBrutalizacja represji wobec obrońców praw człowieka i przedstawicieli grup LGBT w Rosji wzrosła w latach 2014–2020. Poprzedzały ją zaostrzenie kontroli nad aktywizmem i protestami społecznymi, sferą informacji publicznej, a także nad tzw. trzecim sektorem i wprowadzanie ustrukturyzowanego, restrykcyjnego systemowego instrumentarium prawnego. Wszystkie te działania miały na celu odgórne kreowanie systemu praw człowieka. W konsekwencji doprowadziło to do coraz częstszego sięgania przez przedstawicieli rosyjskiego społeczeństwa obywatelskiego po stosowaną od II połowy lat 60. XX w. na terenie ZSRR formę oporu, tj. dysydenctwo. Celem zawartej w artykule analizy jest identyfikacja występujących współcześnie w rosyjskim społeczeństwie mechanizmów mogących prowadzić do otwartych i pokojowych działań oporowych. Są to mechanizmy umożliwiające obrońcom praw człowieka i aktywistom LGBT z Rosji zaangażowanie w kwestie, których istotność przekracza granice administracyjne Federacji Rosyjskiej. W artykule wskazano również skuteczne praktyki i rozwiązania stosowane na gruncie prawa międzynarodowego, które pozwalają obu grupom na uczestnictwo w przestrzeni solidarności niezależnej od granic politycznych.Pozycja „Historia i Nauka o Konstytucji” (1953–1957) – egzemplifikacja czasu historycznego. Aspekty polityczne, metodologiczne i edukacyjne(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Wójcik-Łagan, HannaPeriodyk dla nauczycieli historii: „Historia i Nauka o Konstytucji” (1953–1957) jest interesującym źródłem historycznym wyjaśniającym, na czym polegały związki nauki historycznej z historią szkolną w czasie tzw. „nowego początku”, tzn. wdrażania, a potem utrwalania w badaniach i nauczaniu historiograficznych i historiozoficznych założeń marksizmu. Dwumiesięcznik miał niebagatelny wpływ na stopień „zaszczepienia” na gruncie szkolnym idei marksistowskiej, był dysponentem dyrektyw teoretycznych z ambicją oddziaływania na praktykę szkolną. Czasopismo stanowiło narzędzie propagandowe wykorzystywane w celu kształtowania określonych poglądów, postaw zbiorowości lub jednostki, podlegających manipulacji intelektualnej i emocjonalnej. Stanowi kopalnię wiedzy o dorobku polskiej powojennej historiografii z lat 50. XX w., wyjaśnia postawy metodologiczne inspirowane marksizmem, przybliża wyznaczniki socjalistycznego modelu historii szkolnej, w jego warstwie merytorycznej i ideologicznej, ale także dydaktycznej i wychowawczej.Pozycja Powstanie kawalerii SS Totenkopf i jej rola w niemieckiej polityce okupacyjnej na ziemiach polskich w latach 1939–1941(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Dybek, JarosławTematem artykułu jest jeden z niemieckich pułków SS stacjonujących na terenie okupowanej Polski i jego rola w polityce okupacyjnej Niemiec. Choć dzieje formacji SS są bardzo dobrze znane zarówno w literaturze naukowej, jak i popularno-naukowej, to wchodząca w jej skład kawaleria nie doczekała się dotychczas obszerniejszych opracowań. Temat wydaje się interesujący, ale nie został jeszcze omówiony w żadnej książce w języku polskim. Większość literatury odnoszącej się do tego zagadnienia została wydana w językach niemieckim oraz angielskim. Kawaleria SS Totenkopf działała przede wszystkim w Generalnym Gubernatorstwie i podlegała Wyższemu Dowództwu SS i Policji. Część jej szwadronów operowała także na terenach włączonych do Rzeszy, tj. Kraju Warty (Reichsgau Wartheland). Niniejszy artykuł podejmuje problematykę formowania się kawalerii SS Totenkopf i stopniowego włączania jej w brutalną politykę okupacyjną III Rzeszy na ziemiach polskich. W przypadku tej formacji mamy do czynienia z takimi zadani ami, jak zwalczanie pierwszych zalążków partyzantki, poszukiwanie broni, udział w tworzeniu gett czy też pomoc w eliminowaniu polskiej inteligencji. Na uwagę zasługuje również udział tej jednostki w kręceniu filmu propagandowego „Kampfgeschwader Lützow”, w którym przedstawiono polskich kawalerzystów atakujących szablami niemieckie czołgi. Ten fałszywy obraz powielany był po wojnie w niektórych filmach czy książkach i przyczynił się do wypaczonego przedstawienia polskich żołnierzy w walkach obronnych w 1939 r.Pozycja „Czerwona konnica”. Stan organizacyjny kawalerii RKKA od połowy lat 30. do momentu wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Smoliński, AleksanderKawaleria Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej stanowiła jej ważny komponent przeznaczony głównie do działań ofensywnych. Przez cały czas od zakończenia rosyjskiej wojny domowej aż do wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 r. trwały prace nad rozbudową jej wielkich jednostek, mianowicie brygad, dywizji i korpusów – a nawet armii konnych. Poszukiwano też optymalnych metod wykorzystania kawalerii na nowoczesnym polu walki, gdzie miała działać wraz z nowoczesnymi formacjami zmechanizowanymi i pancernymi. W artykule autor na podstawie źródeł archiwalnych oraz bogatej literatury przedmiotu – głównie rosyjskojęzycznej – przedstawił stan organizacyjny oraz liczebność kawalerii, a także zmiany w tej formacji, które nastąpiły w drugiej połowie lat 30. oraz w przededniu wielkiej wojny ojczyźnianej z lat 1941–1945.Pozycja Ludność powiatu bialskiego w latach międzywojennych – wybrane aspekty analizy demograficznej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Madej, AnnaPowiat bialski w okresie międzywojennym znalazł się niemalże w centrum II Rzeczypospolitej. Jego peryferyjne położenie w stosunku do innych powiatów województw centralnych spowodowało jednak, że szereg wydarzeń i procesów, które zachodziły w tym czasie, miało na jego terenie nieco inny przebieg. W artykule podjęto próbę przedstawienia wybranych aspektów struktury demograficznej, aby skonfrontować, czy również na tym polu powiat bialski odbiega od obszarów z nim sąsiadujących. Poza określeniem liczebności populacji powiatu przeprowadzono analizę jej struktury wiekowej, podziału względem płci, poziomu urbanizacji oraz struktury zatrudnienia. Szczególnie wartościowe informacje uzyskano poprzez konfrontacje danych ze spisów powszechnych z 1921 r. i 1931 r. w zakresie zmian zachodzących wśród pracujących w podstawowych działach gospodarki. Istotne znaczenie miało także określenie liczebności mieszkańców miast, co jest jednym z wyznaczników poziomu nowoczesności społeczeństwa. Przedstawienie wzrostu liczby ludności powiatu oraz jej charakterystyka pod względem wieku i płci dostarczyły informacji o potencjale demograficznym wspomnianego obszaru. Ich analiza potwierdza nieco odmienny charakter powiatu bialskiego. Informacje mogą zostać wykorzystane do dalszych badań nad dziejami powiatu.Pozycja Dokument króla Władysława III dla kościoła w Giedlarowej z 1439 r. jako przykład średniowiecznego falsyfikatu(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Zawitkowska, WiolettaSamuel Nakielski w dziele „Miechovia, sive promptuarium (…)” zamieścił odpis dokumentu wydanego przez Władysława III Jagiellończyka z daty 18 stycznia 1439 r., w którym król potwierdza fundację kościoła pw. św. Mikołaja w Giedlarowej w ziemi przemyskiej dokonaną przez Mikołaja Giedlara, mieszczanina leżajskiego i sołtysa Giedlarowej. Dokładna analiza dwóch innych dokumentów: Mikołaja syna Drogosza, tenutariusza krzeszowskiego, w którym powierza on osadzenie wsi Giedlarowa na prawie magdeburskim Mikołajowi Giedlarowi, mieszczaninowi z Leżajska, z daty: Leżajsk, 18 stycznia 1409 r., i Władysława III Jagiellończyka z 10 marca 1440 r. zatwierdzającego i transumującego ów dokument (który – być może – jest również falsyfikatem), pozwala potwierdzić (przypuszczenia m.in. W. Bukowskiego, G. Klebowicza, J. Kurtyki, W. Zawitkowskiej), że akt z 1439 r. jest falsyfikatem sporządzonym właśnie na podstawie owych dwóch dokumentów. Falsyfikat z 1439 r. miał potwierdzać prawa bożogrobców z Miechowa do parafii w Giedlarowej. Najpewniej jednak dokument ten Miechowici sporządzili dopiero po 1470 r., kiedy już nie żyła żadna z osób wymienionych w formułach kancelaryjnych. Mogło to być związane z konsekracją tamtejszego kościoła dokonaną w 1478 r. i/lub szerzej zakrojoną przez Miechowitów akcją w tamtym czasie na tamtym terenie. Wówczas to bowiem – jak wykazał J. Wolski – doszło do zmiany patronatu w Rudołowicach i Tuligłowach, a prawa bożogrobców potwierdzać miały inne falsyfikaty przez nich sporządzone.Pozycja Patientia et misericordia, poena et signum. The picture of a diseased person and the disease in Mediaeval narrative sources(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2020) Chmielewska, KatarzynaThe article presents the manner of showing disease and the suffering of a person by Mediaeval narrative sources. The basis for the article are various national chronicles, monastic historiography and hagiography written in the Middle Ages. The analysed works are the lives of Saint Kinga of Poland, Anne of Bohemia, Salomea of Poland and Saint Francis of Assisi, three monastic chronicles written by canons regulars in the monasteries in Kłodzko, Żagań and Wrocław, and chronicles describing the Polish history by Gallus Anonymous, Jan Długosz and Jan of Czarnków. The author describes the attitude of the society towards the ill person and the attitude of the ill towards their suffering. The article presents also the description of disease and the attempt (or the lack of attempt) to provide medical causes of the illnesses. The indication of pathogenesis of the disease is very rare in the medieval narrative sources. The authors of these works often appeal to God in this matter, they look for an explanation in the Lord’s wrath or divine providence. The author of the article shows the differences in presenting the disease in the sources given in the article depending on the kind of works and its purposes.