Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy z. 49(1)/2017

URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/2450

Przeglądaj

Przeglądanie Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy z. 49(1)/2017 według Temat "branches"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk Przeglądaj
Aktualnie wyświetlane 1 - 1 z 1
  • Obrazek miniatury
    Pozycja
    Zmiany strukturalne jako determinanta popytu na kapitał ludzki
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Cyrek, Magdalena
    W opracowaniu podjęto problem zmian popytu na kapitał ludzki, wynikających z przekształceń strukturalnych w gospodarce Polski w kontekście jej zbieżności ze strukturami UE. Założono, że charakterystyki strukturalne obserwowane obecnie w UE jako całości stanowią wzorzec roz¬wojowy dla państw, które odrabiają dystans rozwojowy. Tym samym kierunek transformacji ukła¬dów branżowych prowadzi do konwergencji Polski do innych państw członkowskich ugrupowania. Zmiany relacji branżowych determinują zaś zapotrzebowanie na kapitał ludzki. Badania oparto na identyfikacji dotychczas zrealizowanego popytu na kapitał ludzki w wy¬miarze jego poziomu oraz charakteru. Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych aspektów przy¬jęto, że wyznacznikiem poziomu kapitału ludzkiego zaangażowanego w procesy gospodarcze jest wykształcenie pracujących. Dokonano porównań udziału pracujących z wyższym wykształceniem w gospodarkach Polski i UE, struktury wykształcenia w układzie branżowym, jak i udziału w za¬trudnieniu branży wiedzochłonnych. Zidentyfikowane tendencje rozwojowe w tym zakresie wska¬zują na stopniowo zmniejszającą się lukę rozwojową polskiej gospodarki, związaną jednocześnie z dążeniem do modelu gospodarki opartej na wiedzy. Zasadniczą barierą absorpcji kapitału ludzkie¬go w Polsce okazuje się niekorzystna struktura sektorowo-branżowa. W drugim z aspektów analiz odniesiono się do charakteru zaangażowanego kapitału ludzkie¬go, jako bazującego na wiedzy ogólnej lub specyficznej branżowo. W celu identyfikacji charakte¬ru wiedzy posłużono się oceną koncentracji rozkładu zawodów pomiędzy branżami oraz udzia-łem grup zawodowych w poszczególnych branżach. Dysproporcje polskiej gospodarki względem państw UE związane są z niższym udziałem zawodów oraz branży bazujących na wiedzy ogólnej. Tymczasem trendy rozwojowe wskazują na zwiększanie się znaczenia tego typu wiedzy. Barierą w osiągnięciu zbieżności w ramach UE w tym wymiarze okazują się również niekorzystne relacje branżowe w Polsce.