Przeglądanie według Autor "Hnatyszyn-Dzikowska, Anna"

Aktualnie wyświetlane 1 - 5 z 5

Konwergencja wydatków na opiekę zdrowotną w państwach Unii Europejskiej – zarys problematyki
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Hnatyszyn-Dzikowska, Anna; Wyszkowska, Zofia
Niniejszy artykuł stanowi przegląd literatury i na tej podstawie próbę określenia stopnia konwergencji wydatków na opiekę zdrowotną w państwach Unii Europejskiej. W przypadku systemów opieki zdrowotnej, których kształtowanie w poszczególnych państwach Unii Europejskiej zdeterminowane jest zróżnicowanymi uwarunkowaniami demograficznymi, historycznymi, politycznymi i gospodarczymi, proces konwergencji wydaje się być mocno skomplikowany. Niemniej, na przestrzeni czasowej lat 1970–2014, zidentyfikowano 10 publikacji odpowiadających określonemu zakresowi prowadzonych analiz. Dokonana analiza pozwoliła na wciągnięcie wniosków, co do dalszych tendencji rozwojowych w kształtowaniu się zarówno publicznych, jak i prywatnych wydatków na opiekę zdrowotną w państwach Unii Europejskiej. Przedstawiony przegląd literatury dotyczącej konwergencji wydatków na opiekę zdrowotną wydaje się sugerować, iż w państwach Unii Europejskiej następuje proces zbieżności w systemie finansowania opieki zdrowotnej. Faktem jest, iż dynamika i siła konwergencji zależy od przyjętego do badania zakresu czasowego i przestrzennego, przyjętych definicji konwergencji oraz zastosowanej metodologii ekonometrycznej. Badania potwierdzają jednak, że poziomy wydatków na opiekę zdrowotną wykazują tendencję do spadku stopnia zróżnicowania (szczególnie w państwach o wyższym poziomie dochodu). Zbieżność wartości wydatków może być przy tym wynikiem konwergencji systemów ochrony zdrowia na podłożu otwartej koordynacji. Możliwość zastosowania przez szczebel ponadnarodowy innych instrumentów wspierających dynamikę ujednolicania systemów opieki zdrowotnej jest mocno ograniczony – ze względu na poszanowanie suwerenności poszczególnych państw i obowiązującą zasadę subsydiarności.
Ocena konwergencji sytuacji zdrowotnej w polskich regionach na tle podaży usług zdrowotnych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Hnatyszyn-Dzikowska, Anna; Wyszkowska, Zofia
Procesy zachodzące w sektorze ochrony zdrowia oddziałują zarówno na wymiar ekonomiczny, społeczny oraz zdrowotny, mając kluczowe znaczenie dla spójności społeczno-ekonomicznej gospodarki. Bezsporny wydaje się fakt, że bez badań z zastosowaniem rachunku ekonomicznego nie może być mowy o właściwym zarządzaniu sektorem ochrony zdrowia. Tego typu analizy nabierają szczególnego znaczenia w obliczu problemów demograficznych i rosnącego deficytu budżetowego. W wyniku przeprowadzonych badań – z zastosowaniem metod statystyki opisowej – została dokonana ocena funkcjonowania polskiego systemu ochrony zdrowia po 1999 r. i zweryfikowana hipoteza o poprawie sytuacji zdrowotnej i dostępności do usług zdrowotnych po reformie systemu i utworzeniu Narodowego Funduszu Zdrowia. W badaniach szczególny nacisk położono na czynnik dostępu do opieki zdrowotnej jako determinanty pogłębiających się różnic w stanie zdrowia populacji w wymiarze regionalnym.
Powszechne zabezpieczenie zdrowotne w świetle koncepcji zrównoważonego rozwoju
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2014) Hnatyszyn-Dzikowska, Anna
Celem artykułu jest wskazanie na powiązanie między nową koncepcją powszechnego zabezpieczenia zdrowotnego, kształtującego politykę zdrowotną państw wysoko rozwiniętych a zrównoważonym rozwojem gospodarczym. Główną zasadą koncepcji zrównoważonego rozwoju jest poszukiwanie i utrzymywanie równowagi w płaszczyźnie ekonomicznej, społecznej, przyrodniczej. Poprawa zdrowia społeczeństwa wzmacnia zrównoważony rozwój, a zrównoważony rozwój wpływa na poprawę zdrowia w cyklu wspartym przez efektywny system zdrowotny. W efekcie powstaje koncepcja modelu zrównoważonego rozwoju, w którym zdrowie spełnia rolę czynnika zapewniającego trwałość podejmowanych działań. Kierunkiem wzmacniającym skuteczność realizacji założonych celów jest spójność z koncepcją powszechnego zabezpieczenia zdrowotnego (PZZ). Permanentne reformy są cechą charakterystyczną systemów opieki zdrowotnej. Istotne jest, że w osiągnięciu postępów w realizacji celów systemu opieki zdrowotnej niezbędny jest cały zespół skoordynowanych działań, na które ukierunkowane jest PZZ. Na gruncie koncepcyjnym PZZ wskazuje na silne powiązanie z realizacją założeń zrównoważonego rozwoju gospodarczego i wymaga głębszych empirycznych badań na poziomie systemowym. W kontekście szeroko rozumianej poprawy dostępności do świadczeń medycznych wskazuje się na centralną rolę dążenia do efektywności (w rozumieniu maksymalizacji efektów przy istniejących zasobach, a nie wprowadzaniu ograniczeń kosztowych w systemie). Pełne osiągnięcie celów powszechnego zabezpieczenia zdrowotnego jest niemożliwe do osiągnięcia przez jakiekolwiek państwo, bez względu na poziom rozwoju. Jednakże PZZ determinuje poprawę równego dostępu do usług, jakość usług i ochronę finansową.
Systemy opieki zdrowotnej UE wobec kryzysu finansów publicznych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Hnatyszyn-Dzikowska, Anna
Literatura przedmiotu wskazuje, że globalny kryzys finansowy może mieć dualny wpływ na system opieki zdrowotnej. Po pierwsze, może znacząco ujemnie wpływać na dostępność do zasobów systemowych. Po drugie, odnotowuje się pozytywny wpływ na popyt na usługi zdrowotne. Niewątpliwie pozytywne efekty podejmowanych działań są ściśle uzależnione od spójności podejmowanych decyzji w sektorze publicznym zgodnych z celami reformy gospodarczej i celami systemów opieki zdrowotnej. Celem artykułu jest analiza podejmowanych działań w sektorze finansów publicznych w opiece zdrowotnej w obszarze: zmiany poziomu i zakresu zaangażowania finansowego państwa, zmiany jakości i dostępności usług opieki zdrowotnej oraz zmiany publicznych kosztów w systemie opieki zdrowotnej.
Terytorialne zróżnicowanie dostępu do usług zdrowotnych w Polsce jako wymiar spójności społeczno-ekonomicznej kraju
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011) Hnatyszyn-Dzikowska, Anna
Problem nierówności w dostępie do usług zdrowotnych w wymiarze terytorialnym był przez długi czas niedoceniany w literaturze przedmiotu. Przeprowadzona analiza wskazuje na duże zróżnicowanie przestrzenne i instytucjonalne w dostępie do usług zdrowotnych w Polsce. Porównanie uzyskanych wyników z badaniami przeprowadzonymi w ramach Diagnozy społecznej 2009 pozwoliło wyodrębnić potencjalne wzorce w organizacji rynku ochrony zdrowia w wymiarze regionalnym oraz wskazać obszary o największych problemach instytucjonalnych i kadrowych.