(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2010) Grzebyk, Bogumiła
Przedsięwzięcia związane z finansowaniem ochrony środowiska w Polsce stanowią integralną część rynku finansowego gospodarki i jednocześnie podstawowy element polityki ekologicznej naszego kraju. W latach 2003–2007 odnotowano wzrost wielkości nakładów na ochronę środowiska ogółem, jak również w przeliczeniu na 1 mieszkańca. Taką samą tendencję odnotowano w odniesieniu do: wydatków inwestycyjnych, kosztów bieżących i wydatków gospodarstw domowych. Nie jest to jednak na tyle znaczący wzrost, aby mówić o procesie dynamizowania inwestycji związanych z ochroną środowiska w naszym kraju. Stowarzyszenie Polski z Unią Europejską, a później pełne w niej członkostwo wpłynęło na zmianę struktury źródeł finansowania nakładów inwestycyjnych związanych z ochroną środowiska w Polsce i województwie podkarpackim w latach 2000–2007. Oprócz funduszy: ISPA, Spójności i funduszy strukturalnych, inwestycje w zakresie ochrony środowiska w Polsce współfinansowane były również w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (NMF i MF EOG). W okresie budżetowym Unii Europejskiej 2007–2013 podstawą finansowania wielkich przedsięwzięć ekologicznych w naszym kraju jest Program Operacyjny „Infrastruktura i Środowisko”. Główną rolę odgrywał będzie Fundusz Spójności, którego nadrzędnym celem jest wzmacnianie spójności społecznej i gospodarczej Unii poprzez finansowanie dużych projektów tworzących spójną całość w zakresie ochrony środowiska.
