(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2013) Jabłoński, Łukasz
Celem artykułu jest zaprezentowanie zróżnicowania dynamiki zmian PKB, a także czynników leżących u podstaw różnej skali recesji i ożywienia gospodarczego w czasie kryzysu w gospodarkach Polski i wybranych krajów gospodarki światowej w latach 2000–2010. Z badania wynika, że ścieżka wzrostu gospodarczego Polski w latach 2009–2010 zasadniczo odróżnia się od krajów wysoko rozwiniętych UE i OECD, a także postsocjalistycznych Europy Środkowej i Wschodniej oraz WNP. W 2009 roku Polska zanotowała najwyższy wzrost gospodarczy na tle krajów OECD i UE. Ze względu na silną globalizację negatywne dla wzrostu gospodarczego skutki załamania na amerykańskim rynku kredytów hipotecznych ujawniły się niemal równocześnie, a więc już w trzecim kwartale 2008 roku. Negatywny impuls najszybciej ograniczył popyt inwestycyjny przedsiębiorstw, a także prywatny popyt konsumpcyjny. Jednakże zmniejszenie popytu inwestycyjnego było większe niż prywatnej konsumpcji. Z pewnym opóźnieniem w stosunku do konsumpcji prywatnej i inwestycji kryzys finansowy zmniejszył wielkości eksportu i importu. Z porównania dynamiki popytowych czynników produkcji Polski wynika, że w fazach ożywienia bądź wysokiej dynamiki wzrostu PKB popyt krajowy zasadniczo determinuje wzrost gospodarczy. Z kolei w okresach spowolnienia rola popytu krajowego maleje, zaś popytu zagranicznego rośnie.
