Świadczenie przez samodzielny i niezależny samorząd terytorialny usług publicznych, tj. usług, które powinny być w państwie dostępne dla każdego, zaspokajając potrzeby społeczne, wywołuje pytanie o zakres samorządowej samodzielności w sprawowaniu tej funkcji świadczącej, a w konsekwencji o rodzaj i zakres dopuszczalnej kontroli nad wykonywaniem przez samorząd tej funkcji w kontekście zapewnienia jednostce należytej ochrony jej publicznoprawnych uprawnień. W artykule opisano zjawisko zmiany w paradygmacie publicznoprawnego uprawnienia na przykładzie form realizacji zadań publicznych w zakresie pomocy uchodźcom z Ukrainy, a następnie rozważono wpływ, jaki ta zmiana może mieć na zakres ochrony praw jednostki, w tym w szczególności konsekwencje, jakie dla zakresu gwarancji tych praw ma będąca następstwem prywatyzacji zadań publicznych zmiana w paradygmacie sądowej kontroli administracji.

The provision of public services (i.e. services which should be available to everyone in the country meeting the social needs) by an independent local self-government raises the question of the scope and type of admissible control over execution of this function by the self-government, in the context of ensuring an adequate protection of individual’s public-law rights. The article describes the phenomenon of a changing paradigm of a public-law entitlement on the example of forms of execution of public tasks in the context of helping Ukrainian refugees, and subsequently considers the influence that this change might have on the protection of individual’s rights, particularly the consequences that the privatization of public tasks may have on the extent of guarantees of these rights as a result of a shift in the paradigm of judicial control over the administration.