Artykuł jest analizą postaci „Polowania na karaluchy” Janusza Głowackiego. Główny problem koncentruje się wokół relacji Anki i Janka, głównych bohaterów dramatu. Nieprzystosowani do życia w Nowym Jorku, cierpią na bezsenność. Ukryte pretensje, zaniedbania i rozczarowania stanowią podstawę codziennej konwersacji. Rozgrywki małżeńskie prowadzą do prawdy dość powszechnej – pragnienia bycia razem i jednocześnie wynikających z tego uprzedzeń i rozczarowań. Bohaterowie mają świadomość egzystencjalnej pułapki i tę świadomość próbują w sobie zagłuszyć. Do frustracji osobistych i zawodowych bohaterów dochodzi istotna kwesta – tożsamości emigranta. Ważnym aspektem jest problem jednostkowej tożsamości, ukształtowanej i zdeterminowanej uczestnictwem w określonym układzie ról społecznych.

The main aim of the paper is to analyse the dramatic figures in “Huntig for Cockroaches” by Janusz Głowacki. The dramatic figure is a vital problem for the theory of drama and the theory of theatre. Author portrays contemporary figures, showing their existence and identities. He does it with irony and grotesque. An important problem that is posed is how emigrants try to find their place in a new society. Głowacki’s play is a reflection on wounded identity, both with regard to the human being in general and the author himself who is hidden within the characters.