Ćwierć wieku cyfrowej powodzi ze wspaniałym światem żeglowania w tle

Abstract

Cyberprzestrzeń nie zna granic, a bywanie w tym świecie wymaga swoistych umiejętności. To tak jak na morzu, które jest symbolem nieskończoności, a opanowanie żywiołu to sztuka umiejętnego żeglowania. Jak przetrwać bez szwanku, nie osiadając na mieliźnie? Jak brnąć naprzód umiejętnie, czerpiąc z wirtualnego świata i wśród goniących za sukcesami, nie popaść w wypalenie oraz zagładę cyfrowej demencji? Pararelny wywód łączący żeglarskie burze z cyfrową powodzią niesie przesłanie, że oba zjawiska są syntezą wspaniałych emocji, ale wydają się być poręczną metaforą, by dowieść ich wartości, pokus i grozy. Stygmatyzm ów kusi i karze sięgać po wnioski, by dobra naukowej refleksji jak najrychlej polecić codziennej praktyce edukacyjnej. W przeciwnym razie wnioskowanie o związku pomiędzy żywiołami będzie tylko hermeneutyczną pogadanką epigona; nawoływaniem do mimetycznych działań przystosowawczych i głoszeniem zamglonych wizji z beztwórczym kalkowaniem idei, znikających za horyzontem niemocy sprawczej.

Cyberspace knows no boundaries, so being in this world requires specific skills. It's like being at sea, which is the symbol of infinity, and mastering the element is the art of skillful sailing. How to survive unscathed without taking ground? How to get ahead in skillfully taking advantage of the virtual world, and among the successful ones, do not go into the burnout and the destruction of digital dementia? The parallel reasoning linking sailing storms to digital flood carries the message that both phenomena are synthesis of wonderful emotions but appear to be a handy metaphor to prove their worth, temptation and horror. This stigmatism tempts and forces one to come to the conclusions for the good of scientific reflection, as the best way to recommend them for the everyday educational practice. Otherwise, the conclusions concerning the connection between the elements will only be a hermeneutical talk of an epigone, calling for mimetic adaptation and the spread of hazy visions with non-creative use of ready-made patterns of ideas hiding behind the horizon.