Edukacja formalna i pozaformalna w procesie kształtowania społeczeństwa wiedzy

Edukacja we współczesnym świecie stała się integralną częścią życia każdego obywatela. Całożyciowe uczenie się nie jest już dobrowolną aktywnością edukacyjną podejmowaną przez uprzywilejowaną część społeczeństwa, ale wręcz przymusem i koniecznością, niezbędną do właściwego funkcjonowania w otaczającym świecie. W XXI wieku wiedza stała się czynnikiem warunkującym rozwój społeczno-gospodarczy. Proces rozprzestrzeniania się informacji jest niemalże nieograniczony. W każdym miejscu na świecie za pomocą Internetu posiadamy możliwość analizowania i interpretowania określonych danych. Nieco inaczej jest z kreowaniem nowej wiedzy. Jest to proces złożony, w przedsiębiorstwach pożądany, zależny nie tylko od wiedzy posiadanej przez daną grupę osób ale i od wymiany doświadczeń, poglądów, pomysłów, umiejętności wykorzystania potencjałów poszczególnych ludzi. Na procesy przekazywania wiedzy najważniejszy wpływ ma edukacja społeczeństwa. W systemie edukacji formalnej wypracowano określone schematy przekazywania wiedzy. Edukacja pozaformalna poprzez działania praktyczne uzupełnia edukację formalną i stanowi kompleksowe narzędzie kreujące społeczeństwo wiedzy. Edukacja pozaformalna w Polsce jest w początkowej fazie rozwoju, a jej wpływ na efekty nauczania nie jest doceniony. Celem artykułu jest analiza edukacji formalnej i pozaformalnej w aspekcie kształtowania społeczeństwa wiedzy w Polsce oraz możliwości połączenia działań instytucji świadczących obie formy edukacji. Edukacja nieformalna to pewien kierunek rozwoju. Istnieje potrzeba jednomyślności i spójności w zakresie przeprowadzanych działań edukacyjnych mających na celu podniesienie jakości i efektywności kształcenia.

Education in the modern world has become an integral part of the life of every citizen. Lifelong learning is no longer a voluntary educational activity undertaken by the privileged section of society, but also compulsion and necessity, essential to the proper functioning of the surrounding world. In the 21st century, knowledge has become an important factor for development. The process of the spread of information is almost unlimited. In every place in the world by using the Internet we have the ability to analyze information from all over the world. Slightly different is with the creation of new knowledge. It is a complex process depending not only on the knowledge held by a group of people but also on the exchange of experiences, views and ideas, the ability to use the potentials of individuals. Public education has the biggest influence on the processes of transferring knowledge. The formal education system has developed certain patterns of knowledge transfer. Non-formal education through practical activities complements the formal education and provides a comprehensive tool that creates knowledge society. Non-formal education in Poland is in the early stages of development and its impact on educational outcomes is not appreciated. The purpose of this article is to analyze formal and non-formal education in terms of creating the knowledge society in Poland by combining the two types of institutions providing education. Non-formal education is a direction of development. There is a need for unanimity and coherence of its education aimed at improving the quality and effectiveness of education.