Analiza chodu, równowagi statycznej oraz stanu funkcjonalnego dzieci i młodzieży z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów

Wstęp: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza artropatia wieku rozwojowego, której przyczyna nie jest w pełni poznana. Cel pracy: Głównym celem pracy była ocena chodu, równowagi statycznej oraz sprawności funkcjonalnej dzieci i młodzieży z MIZS w różnych okresach, uwzględniając proces kompleksowego leczenia. Materiał: Badania przeprowadzono w grupie 50 dzieci i młodzieży z rozpoznanym MIZS. Badani objęci byli kompleksową terapią. Badania przeprowadzone zostały trzykrotnie: w dniu rozpoczęcia i w dniu zakończenia cyklu rehabilitacji oraz 9 miesięcy po drugim badaniu. Grupę kontrolną stanowiło 49 dzieci zdrowych. Wyniki: W badaniu pierwszym wzorzec chodu dzieci z MIZS różnił się istotnie w stosunku do chodu zdrowych rówieśników, uwzględniając zarówno parametry czasowo-przestrzenne, jak i większość wybranych parametrów kinematycznych. Po okresie leczenia uzyskano poprawę wybranych parametrów. Oceniając równowagę statyczną w próbie stania obunóż z zamkniętymi oczami dzieci z MIZS uzyskały wyższe wartości amplitudy COP-X oraz COP-Y. W próbach stania jednonóż dzieci z MIZS uzyskały gorsze wyniki. Po leczeniu uzyskano poprawę w próbach stania obunóż z oczami zamkniętymi oraz jednonóż. Stan funkcjonalny, po okresie leczenia uległ istotnej klinicznie poprawie. Zmniejszyły się również dolegliwości bólowe oraz nasilenie choroby. Wnioski: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów powoduje powstanie istotnych zaburzeń wzorca chodu oraz równowagi statycznej. Kompleksowe leczenie wpływa pozytywnie na poprawę chodu, równowagi oraz sprawności funkcjonalnej. GDI jest przydatnym wskaźnikiem w ocenie chodu.

Introduction: Juvenile Idiopathic Arthritis (JIA) is considered the most frequent arthropathy of developmental age, which cause has not been fully detected. Purpose: The main purpose of the dissertation was to assess the gait, static balance and functional fitness of JIA children and adolescents in various periods, taking into account process of complex treatment. Material: The research included 50 children and adolescents diagnosed with JIA. All patients underwent complex treatment. Each patient completed three attempts: on the day of the beginning and completion of the rehabilitation and 9 months after the second trial. The control group consisted of 49 healthy children. Results: The research showed that in the first trial gait pattern of JIA children was significantly different that the one of healthy peers in spatio-temporal and majority of chosen kinematic parameters. After the treatment the improvement was observed in chosen parameters. Assessment of static balance on both legs with eyes closed JIA children obtained higher COP-X amplitude values and COP-Y. JIA children obtained worsen result than healthy ones in task of standing on one leg. Standing on both lower limbs with eyes closed and standing on one leg showed improvement after the treatment was completed.