Analiza interwencji zespołów ratownictwa medycznego w zawale mięśnia sercowego

Abstract

Celem pracy była analiza interwencji ZRM w przypadku zawału serca oraz czynników, wpływających na opóźnienie rozpoczęcia leczenia. Badanie było retrospektywną analizą dokumentacji medycznej pacjentów leczonych w dwóch ośrodkach kardiologicznych w Rzeszowie oraz dokumentacji ZRM. Dane zostały ze sobą powiązane w taki sposób, aby odtworzyć przebieg postępowania z pacjentem od momentu wezwania ZRM do wypisu ze szpitala. Grupę badaną stanowiło 829 pacjentów leczonych w latach 2014 - 2016 z powodu zawału serca, którzy zostali przekazani do szpitala przez ZRM WSPR w Rzeszowie. Dwóch na pięciu pacjentów leczonych z powodu zawału serca zostało przyjętych do szpitala w trybie nagłym, w wyniku przekazania przez ZRM, a interwencje ZRM z powodu zawału serca stanowiły 1,12% wszystkich wyjazdów. Na opóźnienie przedszpitalne miały wpływ różne czynniki związane z pracą ZRM, natomiast opóźnienie przedszpitalne miało istotny wpływ na śmiertelność wewnątrzszpitalną. Opóźnienie przedszpitalne było istotnie statystycznie krótsze jeżeli ZRM rozpoznał zawał mięśnia sercowego. Najczęściej stosowanymi lekami były: kwas acetylosalicylowy, tlen, nitraty i morfina, a leki przeciwpłytkowe i przeciwkrzepliwe były podawane rzadko. Większość pacjentów miała wykonane EKG. ZRM wykonały teletransmisję średnio w jednej na siedem interwencji w zawale serca, częściej zespoły podstawowe. Wykonanie teletransmisji istotnie statystycznie zmniejszyło opóźnienie wewnątrzszpitalne, nie wpłynęło natomiast istotnie na śmiertelność do wypisu ze szpitala.

The aim of the dissertation was to analyze the interventions of EMTs in myocardial infarction and factors that may delay the treatment. The study was a retrospective analysis of the medical records of patients treated in two cardiology centers in Rzeszów and the EMT’s documentation. The data have been linked to together in such a way as to reproduce the course of the proceedings with the patient from the moment of EMT dispatching to discharge from the hospital. The study group consisted of 829 patients treated in 2014 - 2016 due to myocardial infarction, who were transferred by EMTs of the Regional Ambulance Station in Rzeszów. Two out of five patients treated for myocardial infarction were admitted to the hospital in an emergency procedure as a result of transfer by EMTs, and the intervention of EMTs due to myocardial infarction comprised 1.12% of all interventions. The pre-hospital delay was influenced by various factors related to the work of EMT, whereas the prehospital delay had a significant impact on in-hospital mortality. The pre-hospital delay was significantly shorter if EMT diagnosed myocardial infarction. The most commonly used drugs were acetylsalicylic acid, oxygen, nitrates and morphine, and antiplatelet and anticoagulant drugs were rarely administered. Most patients had ECG. The Basic EMTs were twice as likely to perform teletransmission. EMTs performed teletransmission on average in one in seven interventions in myocardial infarction. Execution of teletransmission significantly reduced intra-hospital delay, however, it did not significantly influence the mortality rate before discharge from the hospital.