„Praga uważa się za „naj...” – konkurencyjność regionów w Republice Czeskiej w kontekście pragocentryzmu

Abstract

Celem artykułu było porównanie regionów poziomu NUTS3 w Republice Czeskiej w zakresie ich konkurencyjności rozumianej jako wynikowa wymiaru: gospodarczego, społecznego, innowacyjnego i środowiskowego. Badanie konkurencyjności służyło zweryfikowaniu tezy o zasadności koncentracji polityki rozwojowej (szczególnie w zakresie wydatkowania środków UE) w mieście stołecznym Praga jako regionie o najwyższym potencjale, dającym największe gwarancje ich efektywnego wykorzystania. W artykule, przy zastosowaniu metody Hellwiga (tj. względnych odległości od wzorca), dokonano empirycznej analizy konkurencyjności regionów. Występująca asymetria rozwojowa znalazła potwierdzenie w danych empirycznych. Praga jest liderem deklasującym pozostałe regiony w wymiarze gospodarczym, społecznym i innowacyjnym. W państwie z znacznymi dysproporcjami rozwojowymi jednostki w trudniejszej sytuacji nie są zdolne do konkurowania i w ten sposób stają się regionami słabiej rozwiniętymi. Pragocentryzm powoduje zatem narastanie dysproporcji rozwojowych w Republice Czeskiej, a zjawisko to będzie się nasilać, niezależnie od prowadzonej polityki regionalnej.

The aim of the article was to compare NUTS3 level regions in the Czech Republic in terms of their competitiveness understood as an outcome of the four following dimensions: economic, social, innovative and environmental. The study of competitiveness was intended to verify the thesis of the legitimacy of concentrating development policy (especially in terms of spending EU funds) in the capital city of Prague as the region with the highest potential, providing the greatest guarantees of their effective use. In the article, using the Hellwig method (i.e. relative distances from the benchmark), an empirical analysis of regional competitiveness was carried out. The occurring developmental asymmetry was confirmed by empirical data. Prague is the leader outclassing the other regions in economic, social and innovative dimensions. In a country with significant developmental disparities, disadvantaged units are unable to compete and thus become underdeveloped regions. Praguecentrism therefore causes the increase in development divergence in the Czech Republic. This phenomenon will grow, regardless of the regional development policy.