Zastosowanie autorskiego modelu planowania indywidualnego programu i technologii fizjoterapii osób z zaburzeniami układu oddechowego w szkoleniu fizjoterapeutów

Abstract

Wprowadzenie: Celem pracy było określenie zasadności zastosowania autorskiego modelu planowania indywidualnego programu i technologii fizjoterapii osób z zaburzeniami oddychania dla fizjoterapeutów. Materiał i metody: metody indywidualnych ocen eksperckich. 24 studentów studiów licencjackich po ukończeniu dyscypliny profilowej i odbyciu praktyki klinicznej w oddziałach pulmonologii i alergologii. Wyniki: Proponowana przez nas technologia fizjoterapii osób z dysfunkcją układu oddechowego w szpitalu łączy dwa powiązane ze sobą elementy: program zawierający sekwencję etapów procesu (zabiegu) z określeniem jego głównych elementów (operacji) oraz zasady i dobór metod interwencji do objawów choroby z uwzględnieniem ich cech, przyczyn i mechanizmów dysfunkcji u osoby z tą chorobą (aktywność). Opracowany model planowania indywidualnego programu fizjoterapii dla osób z zaburzeniami oddychania jest złożonym układem składającym się z pięciu powiązanych ze sobą podsystemów funkcjonalnych: danych klinicznych i funkcjonalnych pacjenta (dane z wywiadu i badania); identyfikacja problemów (diagnoza rehabilitacyjna); ustalanie celów i zadań; wybór funduszy; składnik działalności. Wniosek: Zaproponowany model planowania indywidualnego programu i technologii fizjoterapii osób z chorobami układu oddechowego przyczynia się do lepszego postrzegania materiałów edukacyjnych dotyczących opracowywania indywidualnego programu fizjoterapii osób z chorobami oskrzelowo-płucnymi zarówno w szkoleniu praktycznym, jak i praktyce klinicznej w specjalistycznych oddziałach, co wskazuje na jego wykonalność w procesie edukacyjnym uczniów.

Introduction: The aim of the study was to determine the expediency of applying the author’s model of planning an individual program and technology of physical therapy for persons with respiratory disorders for physical therapists. Material and methods: methods of individual expert assessments. 24 undergraduate students after completing the profile discipline and after completing clinical practice in the departments of pulmonology and allergology. Results: Our proposed technology of physical therapy of persons with dysfunction of the respiratory system in the hospital combines two interrelated components: a program containing a sequence of stages of the process (procedure) with the definition of its main components (operations), and the principle of selection of intervention methods to the symptoms of the disease, taking into account their characteristics, causes and mechanisms of dysfunction in the person with this disease (activity). The developed model of planning an individual program of physical therapy for persons with respiratory disorders is a complex formation consisting of five interrelated functional subsystems: clinical and functional patient data (data from medical history and examination); identification of problems (rehabilitation diagnosis); setting goals and objectives; selection of means; component of the activity. Conclusions: The proposed model of planning an individual program and technology of physical therapy for people with respiratory disorders contributes to a better perception of the training material on the individual program of physical therapy for people with bronchopulmonary diseases both in practical training and during clinical practice in specialized departments, which indicates the feasibility of its use in the educational process of students.