Obligatory contributions made by employers to the State Fund for the Rehabilitation of Disabled People as financial and legal incentives

The paper analyzed legal regulations concerning obligatory payments made by employers to the State Fund for the Rehabilitation of Disabled Persons which serve the purposes related to the rehabilitation of disabled people. These goals are pursued in various ways. In the first place, the obligation to pay is to motivate employers to employ as many disabled people as possible. The implementation of the goals related to the rehabilitation of disabled persons is also to be achieved by introducing the obligation to make payments in a situation where the employer commits behavior that is negatively assessed from the point of view of the statute. In connection with the obligatory contributions, there is a doubt about their legal nature, including the legitimacy of treating them as an element of the financial and legal incentives system. The authors stated that by introducing new legislative solutions in the field of supporting the employment of disabled people, the legislator does not maintain the coherence of legal solutions.

W niniejszym opracowaniu poddano analizie dogmatycznoprawnej regulacje prawne dotyczące obowiązkowych wpłat na PFRON w celu dokonania ich oceny. Jednym z najistotniejszych obowiązków pracodawców jest bowiem dokonywanie wpłat na PFRON. Dokonywanie przez pracodawców tych wpłat służyć ma celom związanym z rehabilitacją osób niepełnosprawnych. Cele te realizowane są w różny sposób. W pierwszej kolejności obowiązek wpłat ma motywować pracodawców do zatrudniania jak największej liczby osób niepełnosprawnych, im bowiem ta liczba jest większa, tym wpłaty te są mniejsze. Realizowaniu celów związanych z rehabilitacją osób niepełnosprawnych ma ponadto służyć wprowadzenie obowiązku dokonywania wpłat na PFRON w sytuacji, gdy pracodawca dopuści się zachowań negatywnie ocenianych z punktu widzenia celów ustawy. W związku z obowiązkowymi wpłatami na PFRON powstaje zatem wątpliwość dotycząca ich charakteru prawnego, w tym zasadności traktowania ich jako elementu systemu bodźców finansowoprawnych. Autorzy uznali, że wprowadzając kolejne rozwiązania legislacyjne w zakresie wspomagania zatrudniania osób niepełnosprawnych prawodawca nie zachowuje spójności rozwiązań prawnych. W tym zakresie szerokie stosowanie bodźców powinno natomiast opierać się na zasadach harmonijności i wzajemnego uzupełniania wszystkich regulacji, a nie wyłącznie jednej daniny.