Niealfabetyczne systemy piśmiennicze a komunikacja językowa w Internecie

Artykuł skupia się na starożytnych, niealfabetycznych systemach piśmienniczych rozważanych w kontekście współczesnej komunikacji językowej w Internecie. Tytułem wstępu przedstawiono w nim zwięźle podstawowe teorie dotyczące nauki o komunikacji. Celem niniejszej publikacji jest porównanie wybranych elementów, zaczerpniętych z obu obszarów zainteresowania, aby przekonać się na czym właściwie polega owo hipotetyczne podobieństwo. Zaprezentowano najbardziej charakterystyczne cechy pism piktograficznych, ideograficznych oraz sylabariuszy. Podzielono własności języka na trzy grupy: formalną, semantyczną oraz fonetyczną, po czym podjęto próbę przeprowadzenia analogii pomiędzy powiązanymi składnikami omawianych typów języków. Przypuszczalnie najwyższy stopień zbieżności dostrzegalny jest w warstwie semantycznej żargonu internetowego, szczególnie zaś w użyciu popularnych emotikonów. Jednakże, również symbole fonetyczne (np. wyrażenia dźwiękonaśladowcze) ujawniają pokrewieństwo z niektórymi komponentami systemów sylabicznych. Konkludując, wyrażono przekonanie o istnieniu kilku powodów uprawniających autora do stwierdzenia, że zachodzi pewna zależność (lecz nie – identyczność) między rozpatrywanymi konstrukcjami symbolicznym.