Czy prawo może być rozmową ?

Abstract

Można przyjąć, że prawo we współczesnym społeczeństwie jest podstawowym medium integracji społecznej. W konsekwencji tego faktu, siła prawa wynika z posłuszeństwa obywateli. Ponieważ we współczesnym społeczeństwie władza nie jest w stanie uzyskać legitymacji sama w sobie, prawo wywodzi swoje uzasadnienie z umowy społecznej osób poddanych władzy. Nowoczesne społeczeństwo zasługuje na rekonstrukcję relacji między filozofią prawa a teorią polityczną. Wszelkie prawa powinny mieć swoja legitymację społeczną. Prawa człowieka są wywodzone z intersubiektywnych relacji między obywatelami, którzy przyznają prawa innym na zasadzie umowy społecznej. Prawo nie może być oddzielone od społeczeństwa ponieważ jest ono oparte na kompromisach i wielostronnych umowach. Dlatego też bardzo ważne są kompetencje komunikacyjne prawników a nie jedynie umiejętności prowadzenia rozmowy, gdyż komunikacja oznacza coś znacznie bardziej szerszego niż rozmowa wokalna.

It could assumed that law is the primary medium of social integration in modern society. As a consequence of this power extracts obedience from its subjects. Becaus power alone cannot grant it its legitimacy in modern society, law derives its validity from the consent of the governed. Modern society deserves a reconsideration of the relation between the philosophy of law and political theory. Rights have to have a source of legitimacy. Human rights, are derived from the intersubjective relations of citizens who would grant those very rights to one another through consent. Law cannot be separated from society, is based on the compromises and multilateral consent. Therefore so important are communicational capacities of lawers not onely conversational capcieties, because communication means much more then a vocal conversation.