Resocjalizacyjne konteksty aktywności fizycznej
| dc.contributor.author | Zieliński, Janusz | |
| dc.date.accessioned | 2025-01-23T13:25:01Z | |
| dc.date.available | 2025-01-23T13:25:01Z | |
| dc.date.issued | 2023 | |
| dc.description | Celem niniejszego opracowania jest próba uchwycenia resocjalizacyjnej roli aktywności fizycznej w kontekście twórczej resocjalizacji. Zastosowane w pracy liczne uogólnienia sportu, aktywności fizycznej, czy działalności sportowej nie wynikają z braku zrozumienia różnic terminologicznych, lecz pozwalają na wyjaśnienie omawianego zjawiska w sposób kompleksowy, wykazujący walory resocjalizacyjne wszelkiej aktywności ruchowej. Pomijając aspekt definicyjny tych pojęć, istotne dla procesu resocjalizacyjnego stają się dobrowolność w aktywności sportowej i obowiązkowość w wychowaniu fizycznym. Metoda resocjalizacji poprzez sport „nastawiona jest na kreowanie określonych kompetencji osobowych i w ten sposób współtworzenia parametrów tożsamości”643 człowieka. Dostarcza możliwości pełnienia przez niego „odmiennych od dotychczasowych ról społecznych. Role te mają wszelkie cechy aktywnej i kulturowo akceptowanej formy wyrażania samego siebie przez prezentowanie społecznie swoich atutów i kompetencji”644. Zamysłem autora monografii było przedstawienie różnych stanowisk związanych ze sposobami sportowej resocjalizacji osób skazanych i znajdujących się w więzieniach. W znacznej części pracy przywoływane są doniesienia z państw, gdzie takie metody były wdrażane przez wiele lat. W większości przypadków, bez względu na determinanty, „socjalizacja przez aktywność fizyczną” jest skutecznym sposobem redukcji zachowań antagonistyczno-destrukcyjnych, co zostało potwierdzone licznymi stwierdzeniami naukowymi. Zdarzają się jednak wątpliwości, które nie dyskryminują omawianej metody resocjalizacji, lecz narzucają konieczność jej permanentnego diagnozowania i usprawniania. Stosując taki sposób uspołeczniania sprawców czynów karalnych należy jednak pamiętać, że działalność sportowa, ze względu na różne, indywidualne determinanty, nie jest trwałym „narzędziem” naprawczym. Musi ona permanentnie ewoluować i nadążać na oczekiwaniami osób ustawionych w kolejce do życia w otwartym społeczeństwie. Powinna być na tyle atrakcyjną działalnością, by przyciągnąć jak największe rzesze osób potrzebujących takiej metody korekty. Prawdopodobnie możliwe jest to poprzez stworzenie profesjonalnej strategii „socjalizacji przez aktywność fizyczną” (a nie działań doraźnych), opartej m.in. na kompetentnych wychowawcach sportowych, przyjaznej infrastrukturze, fachowo skonstruowanym systemie powiązań instytucjonalnych oraz przede wszystkim rzetelnych i trafnych narzędzi weryfikujących skuteczność i efektywność oddziaływania tej metody. | |
| dc.identifier.isbn | 978-83-8277-096-4 | |
| dc.identifier.uri | https://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/11244 | |
| dc.language.iso | pol | |
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego | |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | |
| dc.subject | twórcza resocjalizacja | |
| dc.subject | sport | |
| dc.subject | pedagogika | |
| dc.subject | przestępca | |
| dc.title | Resocjalizacyjne konteksty aktywności fizycznej | |
| dc.type | book |