Możliwość wykorzystania popiołu z biomasy i osadów ściekowych do nawożenia topinamburu na cele energetyczne

Badania prowadzono w latach 2013 i 2014 na polu w miejscowości Ujkowice. Doświadczenie obejmowało 4 poziomy nawożenia popiołem z biomasy, 2 poziomy nawożenia osadem ściekowym oraz 2 odmiany topinamburu (Helianthus tuberosus L). Układ doświadczenia split plot - split block, liczba replikacji - 3. Określono: plon, cechy biometryczne, parametry fizjologiczne, kaloryczność, zawartość węgla, popiołu, azotu, makroskładników i mikroskładników. Wyniki opracowano statystycznie przy pomocy analizy wariancji testem Tukeya. Wyliczono współczynniki korelacji prostej Pearsona i równania prostych regresji. Zmiany plonu topinamburu w warunkach zróżnicowanego nawożenia osadem i popiołem uzależnione były od długości pędów, wskaźnika LAI i SPAD. Nawożenie popiołem spowodowało wzrost plonu masy nadziemnej w 2013 roku. W 2014 roku różnice były nieistotne. Nie stwierdzono zróżnicowania wartości opałowej, zawartości węgla, popiołu i azotu pod wpływem nawożenia osadami ściekowymi jak i popiołami z biomasy. Nie stwierdzono istotnej interakcji pomiędzy nawożeniem organicznym (osady) i mineralnym (popioły). Wyższym plonem charakteryzowała się odmiana Albik. W wyniku nawożenia popiołem uzyskano zwiększoną ilość wapnia i alkalizację Nawożenie popiołem wpłynęło na wzrost ilości przyswajalnego fosforu i potasu w glebie i efektem tego było zwiększenie zawartości potasu w części naziemnej uprawianego topinamburu. Stabilność składu chemicznego roślin została wyrażona poprzez praktycznie brak wpływu analizowanych czynników na zmiany zawartości mikroskładników w naziemnych częściach topinamburu. Topinambur na Podkarpaciu plonował na poziomie zbliżonym do plonów w innych rejonach Polski. Wyniki wskazują na możliwość wykorzystania osadu ściekowego jak i popiołu z biomasy do nawożenia topinamburu.

The research was conducted in fields in Ujkowice village in 2013 and 2014. The experiments covered 4 levels of biomass ash fertilization, 2 levels of sewage sludge fertilization as well as 2 varieties of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L).The experimental pattern of split plot-split block with three replications was applied. Plants yield, biometric features, physiological parameters were determined. The calorific value, carbon, ash, nitrogen content, macro- and micro-nutrient was determined. The findings were statistically analysed using analysis of variance applying the Turkey’s test. The Pearson’s straight correlation coefficient and simple regression equation were also calculated. Changing yields of Jerusalem artichoke under varied conditions of fertilization with sludge and biomass ash depended on the length of the shoot and LAI and SPAD indicators. Biomass ash fertilization systematically led to increased yields of aboveground (vegetative) material in 2013. The differences were negligible in the next harvest. No variations in calorific value, carbon, ash and nitrogen content under sewage as well as biomass ash fertilizations were confirmed. There were no significant interactions between organic (sludge) and mineral (ash) fertilizations, which indicates that yield variation under ash fertilization was the same irrespective of the sludge variant being applied. Albik was characterized by higher yields. The calcium content as well as the alkalinity was increased in the soil on which ash fertilization was applied. Ash fertilization resulted in significant increase in soil quantity of available phosphorous and potassium, which in turn led to increased potassium content of aboveground (vegetative) parts of Jerusalem artichoke. The stability of the plants chemical composition, which turned out to be a stable value, was expressed by the virtual lack of impact of the analysed factors on the varying micronutrient content in the vegetative parts of the Jerusalem artichoke grown. It can be confirmed that the Jerusalem artichoke cultivated in the foothill conditions of Podkarpacie province gave yields at levels similar to those obtained in other regions of Poland. The findings are indications of the possibility of applying both sewage sludge and biomass (conifer) ash in the fertilization of Jerusalem artichoke.