Instytucja stanu nadzwyczajnego w polskiej praktyce politycznej

Niniejsza rozprawa poświęcona jest instytucji stanu nadzwyczajnego w polskiej praktyce politycznej od momentu odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r., do czasów tzw. epoki covidowej. W pracy usystematyzowano podstawowe zagadnienia związane z tematem rozprawy, z perspektywy nauk o polityce i administracji. W rozprawie ukazano ewolucję instytucji stanu nadzwyczajnego w polskich rozwiązaniach ustrojowych oraz praktyce politycznej. Podjęto również próbę wyjaśnienia problemu niestosowania instytucji stanu nadzwyczajnego w dziejach III RP, mimo pojawiających się przesłanek ze szczególnym uwzględnieniem światowej pandemii COVID-19. Badania zostały przeprowadzone z wykorzystaniem teorii racjonalnego wyboru. Praca została podzielona na V rozdziałów (każdy z nich zakończono podsumowaniem), wstęp oraz zakończenie.

This dissertation is devoted to the institution of the state of emergency in Polish political practice since Poland regained its independence in 1918, until the so-called "covid era". The work systematizes the basic issues 2 related to the topic of the dissertation, from the perspective of political science and administration. The dissertation shows the evolution of the institution of the state of emergency in the Polish constitutional solutions and political practice. An attempt was also made to explain the problem of the non-application of the institution of the state of emergency in the history of the Third Republic, despite the emerging rationale with particular reference to the global pandemic COVID-19. The research was carried out using the theory of rational choice. The dissertation was divided into V chapters (each of which ended with a summary), an introduction and a conclusion.