Las Miyawaki jako sposób retardacji zmian spowodowanych nadmierną urbanizacją

Intensywnie rozbudowujące się miasta są miejscem, w którym często napotykamy tereny o silnie zdegradowanych glebach. Założenie w takich miejscach terenów zieleni sprawia zwykle sporo kłopotów. Alternatywnym rozwiązaniem może być oddanie ich we władanie tak zwanej czwartej przyrody. Jeszcze ciekawszym pomysłem, z ekologicznego punktu widzenia, może być las kieszonkowy, nasadzenie zaproponowane przez japońskiego botanika Akira Miyawakiego. Wprawdzie początkowe etapy zalesienia są dość kosztowne i pracochłonne, szybko jednak możemy osiągnąć teren o znacznej ekofunkcjonalności. Powierzchnia lasu kieszonkowego może mieć zaledwie kilka m2 i wyśmienicie daje się wkomponować w krajobraz miasta. Jest znakomitym przykładem na próbę retardacji niekorzystnych zmian powodowanych przez nadmierną urbanizację.

Intensively expanding cities are places where we often encounter areas with heavily degraded soils. Establishing green areas in such places usually causes a lot of trouble. An alternative solution may be to give them over to the so-called fourth nature. An even more interesting idea, from an ecological point of view, may be a pocket forest, a planting proposed by Japanese botanist Akira Miyawaki. Although the initial stages of afforestation are quite expensive and laborious, we can quickly achieve an area with significant eco-functionality. The area of ​​a pocket forest can be just a few m2 and can be perfectly integrated into the city landscape. It is an excellent example of the retardation of unfavorable changes caused by excessive urbanization.