Przeglądanie według Temat "Pomeranian culture"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Mikroregionalne relacje kulturowe we wczesnej epoce żelaza na przykładzie cmentarzysk z Wilkowic i Wierzbowej w Polsce środkowej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-05-10) Błaszczyk, Jacek
Celem pracy jest porównanie położonych obok siebie w pow. Poddębice, cmentarzysk kultury łużyckiej i pomor-skiej z Wilkowic (stan. 1 i 2) i Wierzbowej (stan. 1). Cmentarzyska kultury łużyckiej przebadane zostały w całości. W Wilkowicach odkryto 148 a w Wierzbowej 213 grobów. Na cmentarzyskach kultury pomorskiej (przebada-nych częściowo) - w Wilkowicach odkryto 50 a w Wierzbo-wej 47 grobów. Na cmentarzysku w Wilkowicach datowanym na okres HaD (VI i poł. VII w. p.n.e) większość grobów nakry-wały bruki kamienne. Obok popielnic znajdowały się liczne przystawki. Odkryto też ozdoby z brązu i żelaza, noże żelaz-ne, osełki kamienne i włócznie żelazne. Na cmentarzysku kultury łużyckiej w Wierzbowej datowanym na schyłek okresu HaC i okres HaD (VI i VII w. p. n. e) dominowały groby bez obwarowań kamiennych. Ob-ok i wewnątrz popielnic znajdowano nieliczne przystawki, naczynia miniaturowe, ozdoby z brązu (połamane lub stopio-ne).Na cmentarzyskach kultury pomorskiej (faza LtA star-szego okresu przedrzymskiego) groby nie tworzyły zwartych skupisk. W Wilkowicach częściej znajdowano groby skrzyn-kowe z pojedynczymi pochówkami popielnicowymi i bezpo-pielnicowymi. W Wierzbowej liczniejsze były groby wielo-pochówkowe. Na obydwu cmentarzyskach natrafiono na groby, w których celowo umieszczany był orsztyn. Analiza materiałów wykazała, że w okresie HaD istniały obok siebie dwie grupy stosujące odmienne zwyczaje w budowie i wypo-sażaniu grobów, a w fazie LtA zwyczaje obydwu populacji były podobne.
Motyw głowy w kulturze pomorskiej
(Muzeum Okręgowe w Rzeszowie; Instytut Archeologii UR; Fundacja Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego; Oficyna Wydawnicza „Zimowit”, 2015) Malinowski, Tadeusz
Referring to the conference that was held in 2012 regarding the head motif in ancient cultures (L. Gardeła, K. Kajkowski ed., 2013), the Pomeranian culture was omitted and therefore the author briefly presents his findings in this regard, linking the head motif with clay urns which present (mainly at the top of their parts) the elements of the face. As for these so-called face urns these elements are treated very differently: some of them are precise, but others are quite symbolic. The author collected (randomly) 29 face urns containing burned bones. Despite numerous observations it was not possible to draw the conclusion about the roles played by the head motif (in the form of presentation of the face elements) in the Pomeranian culture community.
Przemiany kulturowe i osadnicze na Roztoczu Środkowym i w Kotlinie Zamojskiej od środkowej epoki brązu do wczesnej epoki żelaza
(Uniwersytet Rzeszowski, 2019-01-10) Niedźwiedź, Józef
Kotlina Zamojska i Roztocze Środkowe w XVIII wieku BC zostały zasiedlone przez ludność kultury trzcinieckiej, która swoich zmarłych chowała pod kurhanami. Skupiskowy charakter osadnictwa odzwierciedlał struktury rodzinne i przejście od początkowej gospodarki pasterskiej do późniejszej rolniczo-hodowlanej. W XII stuleciu BC prawdopodobnie za sprawą przybyłych z Polski środkowej grup ludzkich powstała kultura łużycka, z ciałopalnym obrządkiem pogrzebowym i gospodarką rolniczo-hodowlaną. Jej specyficzne cechy wynikające z wpływów zewnętrznych (kultury Noua, Gáva i wysockiej) oraz wcześniejszego podłoża trzcinieckiego, pozwoliły wydzielić grupę lubelską kultury łużyckiej. Na niewielkich, płaskich cmentarzyskach ciałopalnych występowały skupiska grobów, podobnie osady tworzyły układy skupiskowe, co było odbiciem związków rodzinnych. Na przełomie HaB3 i HaC1 nastąpiła wyraźna zmiana kulturowa, widoczna głównie w ceramice, co przypisuje się wpływom wschodnim (kimmeryjskim, potem scytyjskim). W okresie HaD pojawiła się na tym terenie ludność kultury pomorskiej, z gospodarkę hodowlaną, przy dużej roli rolnictwa, która zmarłych chowała na niewielkich, rodzinnych, płaskich cmentarzyskach. W II w. BC została ona zastąpiona przez przybyłe z zewnątrz ugrupowania z kręgu jastorfskiego.
THERMOLUMINESCENT DATING OF THE LATE BRONZE AND EARLY IRON AGE POTTERY ON SITES IN KŁYŻÓW AND JAROSŁAW (SE POLAND)
(Springer, 2013) Czopek, Sylwester; Kusiak, Jarosław; Trybała-Zawiślak, Katarzyna
The absolute chronology of Late Bronze and Early Iron Ages in Polish territories is a result of long-term and complex research. Here, we have investigated the absolute dating of two sites, namely Kłyżów, a cemetery of the Tarnobrzeg Lusatian culture, and Jarosław, a settlement spanning from the late phase of the former to Pomeranian culture, possibly with Jastorf elements. Having been spurred by promising results of thermoluminescence (TL) dating of medieval and Przeworsk materi-als, we have employed it in those situations, where no other chronometric methods seem to be effi-cient. TL dating has been combined with typological analysis of the dated pottery and, partially, with radiocarbon method. Albeit the produced TL dates do not represent the level of sought-for fine chron-ological resolution, they indicate the temporal trends and corroborate the typological research. Our study has shown the potential of TL dating for periods with plateaus on 14C calibration curve. We also have dealt with unexpected TL ages and suggested some solutions of the problem. Finally, we have demonstrated that the condition sine qua non for archaeological interpretation of TL dates is a thor-ough stylistic-chronological analysis of dated pottery and clear understanding of relations between chronometric dates and the archaeological event to be dated.