(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Marciniak, Andrzej
W pierwszej części artykułu dokonano ogólnej charakterystyki prawnej uproszczonej egzekucji z nieruchomości, unormowanej w art. 10131–10136 k.p.c. W tym zakresie przyjęto, że egzekucja ta nie jest odrębnym rodzajem egzekucji, sposobem egzekucji świadczeń pieniężnych, lecz szczególnym rodzajem egzekucji z nieruchomości, występującym obok zwykłej egzekucji z nieruchomości unormowanej w art. 921–1013 k.p.c. Uproszczoną egzekucję z nieruchomości trzeba ujmować wyłącznie w kategorii trybu postępowania egzekucyjnego, mającego na celu przeprowadzenie uproszczonej egzekucji z nieruchomości. W drugiej części artykułu przedstawione zostały konsekwencje procesowe przyjętej kwalifikacji uproszczonej egzekucji z nieruchomości. W tym zakresie przyjęto, że przepisy o uproszczonej egzekucji z nieruchomości mają charakter iuris cogentis. Decyzję co do zastosowania uproszczonego trybu egzekucji z nieruchomości komornik sądowy podejmuje z urzędu. Bez znaczenia pozostaje w tym zakresie wniosek wierzyciela. Komornik sądowy na każdym etapie postępowania egzekucyjnego obejmującego egzekucję z nieruchomości bada z urzędu, czy egzekucja ta jest prowadzona we właściwym trybie. W razie stwierdzenia niewłaściwości trybu postępowania egzekucyjnego komornik powinien zmienić go na tryb właściwy. W końcowej części artykułu przedstawione zostały warunki i konsekwencje procesowe zmiany trybu postępowania egzekucyjnego obejmującego egzekucję z nieruchomości.
