Przeglądanie według Autor "Seweryn, Renata"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Rola wydawnictw promocyjnych jako źródła informacji w turystyce wczoraj i dziś
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011) Seweryn, Renata
Ważnym elementem komunikacji marketingowej w turystyce są wydawnictwa promocyjne, czyli wszelkiego rodzaju publikacje. Wprawdzie są one coraz częściej zastępowane przez najnowsze osiągnięcia techniki (zwłaszcza Internet), ale wartość atrakcyjnie wydrukowanego katalogu czy przewodnika oraz zdolność inspirowania przez niego obrazów i marzeń ma wciąż jeszcze na rynku turystycznym istotne znaczenie. Artykuł jest teoretyczno-empirycznym studium, mającym na celu zweryfikowanie tej hipotezy. Zidentyfikowano funkcje promocji na rynku turystycznym. Zaprezentowano istotę i typy turystycznych publikacji promocyjnych oraz wyszczególniono dostarczane przez nie rozliczne korzyści (tak dla oferenta, jak i dla turysty). Bazę empiryczną opracowania stanowiły wyniki badań ruchu turystycznego w Krakowie, przeprowadzonych w latach 2008–2010, w oparciu o które przeanalizowano zmiany w znaczeniu przewodników, folderów, katalogów i ulotek jako źródła informacji o mieście, jak również wskazano grupy turystów preferujących tego rodzaju nośniki wiedzy.
Wkład turystyki w tworzenie miejsc pracy w Polsce na tle wybranych krajów Unii Europejskiej po 1989 roku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Seweryn, Renata
Celem artykułu jest ukazanie wpływu rozwoju turystyki na zatrudnienie w Polsce i innych krajach Unii Europejskiej po 1989 roku. Biorąc pod uwagę podkreślaną w światowych raportach dużą rolę przemysłu turystycznego i całej gospodarki turystycznej w generowaniu miejsc pracy, postawiono hipotezę o istnieniu dodatniej zależności pomiędzy ruchem turystycznym a liczbą zatrudnionych w turystyce oraz jej udziałem w ogólnym zatrudnieniu w Polsce i innych państwach UE. Do weryfikacji tej hipotezy wykorzystywano dane Eurostatu oraz World Travel & Tourism Council. Wartość obliczonego współczynnika korelacji liniowej Pearsona pozwoliła stwierdzić, że Polska jest jedynym krajem w UE (spośród 20 poddanych analizie), w którym w ostatnim ćwierćwieczu rozwój ruchu turystycznego nie wywołał wzrostu znaczenia turystyki dla gospodarki pod względem zatrudnienia. Wprost przeciwnie pociągał on za sobą w stopniu istotnym spadek liczby zatrudnionych w przemyśle turystycznym i gospodarce turystycznej, a co ważniejsze – spadek ich udziału w ogólnym zatrudnieniu w kraju. Wprawdzie tylko mniej niż 50% zmienności tego udziału może być wyjaśnione przez zmiany w ruchu turystycznym (pozostała część to efekt zmian koniunktury na polskim rynku), ale i tak podstawowa hipoteza badawcza niniejszego artykułu weryfikuje się negatywnie. Krajami, w których hipoteza została empirycznie potwierdzona okazały się natomiast m.in. Chorwacja, Słowacja i Słowenia, co oznacza, że w okresie przemian ustrojowych zdecydowanie lepiej niż Polska potrafiły one wykorzystać pozytywne efekty z turystyki.