Przeglądanie według Autor "Kociszewski, Jerzy"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Mobilność siły roboczej w Polsce w procesie transformacji w układzie przestrzennym
(MITEL, 2006-06) Kociszewski, Jerzy
W procesie transformacji, w porównaniu z ostatnią dekadą PRL, nie ma widocznej tendencji do modernizacji demograficznej, społecznej i gospodarczej, między innymi w zakresie pracy. W procesie transformacji wskaźnik migracji zmniejszył się, a zatem mobilność terytorialna ludności. Migracja skupiała się głównie w regionie centralnym (ZC) oraz w miastach i regionach określonych jako aglomeracyjne. Pod ich wpływem nastąpiły zmiany w mobilności siły roboczej, które stanowiły 75% migracji. Jego głównymi skutkami były zmiany działalności gospodarczej, główne źródła utrzymania, struktura zatrudnienia w sektorach ekonomicznych. Najbardziej dynamicznym czynnikiem wzrostu mobilności ludności w porządku terytorialnym był wzrost poziomu wykształcenia i kwalifikacji, w mniejszym stopniu zaś poszukiwanie pracy. Analiza migracji w okresie transformacji zaowocowała identyfikacją jeszcze jednego jej dominującego powodu, jakim są sprawy rodzinne. Równie widowiskowe wydaje się również, że w ruchu migracyjnym zdecydowanie dominuje migracja stała – nakierowana jednocześnie na najwyższy poziom mobilności terytorialnej charakteryzująca się migracją sezonową, głównie pod wpływem podnoszenia poziomu edukacji i rynku pracy.
Paradygmaty rozwoju współczesnej gospodarki światowej na przykładzie krajów biednych
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011) Kociszewski, Jerzy
Ze względu na fatalny stan infrastruktury, głębokie poczucie życiowego fatalizmu, które zakłóca ludzkie inicjatywy w słabiej rozwiniętych krajach, jak również ze względu na sytuację kulturową, niemożliwe jest przełamanie pułapki ubóstwa w krajach Afryki, Ameryki Łacińskiej i Azji. W ramach Milenijnych Celów Rozwoju planuje się: zlikwidować skrajne ubóstwo i głód, zapewnić równość płci, zredukować stopę umieralności dzieci poniżej 5. roku życia, poprawić stan zdrowia matek, zapewnić zrównoważenie środowiskowe, zwalczyć AIDS/malarię i inne choroby, rozwinąć globalne partnerstwo dla rozwoju. W wielu regionach Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej istnieje potrzeba zwiększenia wsparcia finansowego ze strony państw trzecich, aby zrealizować Milenijne Cele Rozwoju. Oznacza to, że w 2015 r. bogate kraje będą musiały wydać 0,44–0,54% PKB na wsparcie rozwoju, co jest mniejszą wartością niż uprzednio zaplanowane 0,7% PKB.
Wpływ wzrostu gospodarczego na dywergencję poziomu rozwoju i życia w układzie przestrzennym i regionalnym Polski w procesie transformacji
(MITEL, 2005-06) Kociszewski, Jerzy
W opracowaniu dokonano analizy wyników dla poziomu rozwoju i życia w latach układ przestrzenny i regionalny w Polsce pod wpływem procesu transformacji. Zrealizowany model efektywności według paradygmatu wzrostu gospodarczego, w relacji: do okresu PRL powoduje zróżnicowanie i intensyfikację rozbieżność między nimi. Jego głosem jest wzrost przewagi w rozwoju i poziom życia w stosunku do wzorca krajowego, w regionach centralnych, głównie w aglomeracji warszawskiej, systematycznie obniżający się również w regionach zachodnich i północnych jako większa głębokość stale bardzo niski poziom w regionach wschodnich. Wśród 16 regionów kraj tylko w województwie mazowieckim podniesieniu poziomu rozwoju towarzyszy podniesienie poziomu życia, inaczej jak u większości z nich, w którym utrzymuje się na na tym samym poziomie i pod względem poziomu życia spada. Dysparitet wśród regionów z wyższym i najniższym poziomem rozwoju wzrosła.