(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021-12) Hanuszewicz, Zuzanna
Autorka artykułu stawia sobie za zadanie wskazanie nowej drogi interpretacyjnej [„Dziadów”] Juliusza Słowackiego, poprzez wykorzystanie nowego nurtu estetyczno-literackiego zwanego antywyrajem słowiańskim – dotychczas literaturoznawcy analizowali ten fragment dramatyczny głównie z perspektywy genezyjskiej bądź antagonizmu wieszczów. Sądzili, że za pośrednictwem największych dzieł Adama Mickiewicza, jak „Dziady”, „Pan Tadeusz” i „Konrad Wallenrod”, Słowacki wyrażał własne, mistyczne intencje. W okresie powstawania [„Dziadów”] poeta żywo interesował się Słowiańszczyzną, która często się pojawiała w jego tekstach genezyjskich. Podobnie jest w [„Dziadach”] – można w nich odszukać elementy antywyraju słowiańskiego.
