(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011) Kośny, Marek
Jednym z szeroko dyskutowanych w ostatnich latach zagadnień z zakresu polityki społecznej jest wpływ wzrostu gospodarczego na sytuację osób ubogich. Na początku obecnego stulecia Dollar i Kraay [2002], analizując rozwój 92 państw pokazali, że wzrost gospodarczy można uznać za sprzyjający ubogim (pro-poor growth): średni dochód osób ubogich rośnie proporcjonalnie do średniego dochodu w całej populacji. Wynik ten jednak szeroko później analizowany i komentowany okazał się mniej jednoznaczny niż sugerowali autorzy. Analizy prowadzone w różnych przekrojach i z uwzględnieniem zróżnicowanych czynników pokazały, że trudno jednoznacznie rozstrzygnąć, czy wzrost gospodarczy rzeczywiście sprzyja ubogim. Niniejszy artykuł stanowi próbę odniesienia wspomnianej problematyki do sytuacji Polski. W ostatnim dwudziestoleciu, wskutek transformacji ustrojowej, sytuacja Polski zmieniła się diametralnie. Cechą charakterystyczną dla tego okresu był jednak stale dodatni wzrost gospodarczy. W tym kontekście celem artykułu jest analiza wpływu obserwowanego wzrostu gospodarczego na poziom ubóstwa – zarówno obiektywnego, jak i subiektywnego.