(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2011) Baran, Ewa; Szewc-Rogalska, Alina
Poprawa spójności sprowadza się do wyrównywania istniejących dysproporcji rozwojowych pomiędzy regionami, w tym terenów wiejskich. Jest to wiodący cel polityki strukturalnej UE realizowany poprzez stworzenie instrumentów finansowych wspierających przemiany strukturalne. Powstaje więc kwestia zaawansowania niezbędnych przemian – szczególnie w regionach zagrożonych marginalizacją, określanych problemowymi. Podjęte badania koncentrują się na zróżnicowaniu i przemianach wyposażenia infrastrukturalnego gmin, jako czynnika rozwoju lokalnego w pierwszym okresie członkostwa w Unii Europejskiej. Dla oceny rozwoju infrastruktury technicznej posłużono się wskaźnikiem syntetycznym, którego zmiany wskazują na ogólną poprawę stanu infrastruktury w badanych latach oraz utrzymujące się zróżnicowanie w wyróżnionych grupach gmin.