Infrastruktura techniczna czynnikiem poprawy spójności społeczno-ekonomicznej obszarów problemowych Podkarpacia

Abstract

Poprawa spójności sprowadza się do wyrównywania istniejących dysproporcji rozwojowych pomiędzy regionami, w tym terenów wiejskich. Jest to wiodący cel polityki strukturalnej UE realizowany poprzez stworzenie instrumentów finansowych wspierających przemiany strukturalne. Powstaje więc kwestia zaawansowania niezbędnych przemian – szczególnie w regionach zagrożonych marginalizacją, określanych problemowymi. Podjęte badania koncentrują się na zróżnicowaniu i przemianach wyposażenia infrastrukturalnego gmin, jako czynnika rozwoju lokalnego w pierwszym okresie członkostwa w Unii Europejskiej. Dla oceny rozwoju infrastruktury technicznej posłużono się wskaźnikiem syntetycznym, którego zmiany wskazują na ogólną poprawę stanu infrastruktury w badanych latach oraz utrzymujące się zróżnicowanie w wyróżnionych grupach gmin.

The improvement of cohesion consists in settling the existing developmental disproportions between the regions, including rural areas. It is one of the major objectives of the EU structural policy realized by creating financial instruments supporting structural transformations. So what arises is the question of how advanced the necessary transformations are – especially in the regions threatened by marginalization and defined as problematic. The conducted research concentrates on the diversity and changes in infrastructural equipment of the communities as a factor of local development in the first period of EU membership. To evaluate the technological infrastructure development, a synthetic indicator was used, the changes of which show general improvement of the state of the infrastructure in the examined years as well as still maintaining differentiation in the particular groups of communities.